به گزارش می متالز، این درحالی است که سامانه حملونقل کشور پاسخگوی این مقدار جابهجایی نیست. بنابراین دستاندرکاران باید بیش از پیش به فکر سرمایهگذاری در این زمینه باشند. در زمینه خطوط ریلی دو کشور باید دو نکته را درنظر گرفت؛ نخست ارتقای سطح بهرهوری برای ریلهای موجود و دیگری سرمایهگذاری برای ریلگذاری بیشتر. از اینرو بهنظر میرسد که توسعه خطوط ریلی و سرمایهگذاری در این بخش با توجه به سرمایهگذاریهایی که تاکنون در این صنعت انجام شده است، یکی از چالشهای اصلی طرح جامع فولاد است.
زنجیره فولاد از معدن تا تولید ادامه دارد، اما تامین لجستیک این زنجیره کار راحتی نیست، بهویژه اگر مکانیابی درستی برای برخی واحدها انجام نشده باشد که در این صورت این واحدها با مشکل بیشتری روبهرو خواهند بود. بنابراین با توجه به اهمیت ریل اگر برنامهریزی موردنظر در این صنعت انجام نشود، نمیتوان انتظار رشد و توسعه در بخش فولاد کشور را داشت. از اینرو اگر بحث توسعه صنعت فولاد مطرح میشود، باید همزمان توسعه صنعت ریلی نیز مطرح شود تا بتوان به توازن در زنجیره فولاد دست یافت.