به گزارش می متالز، این درحالی است که این معدن با قدمت حدود یک قرن تاکنون به شکل روباز بهرهبرداری میشد. کودلکو این راهکار را برای دستیابی به کانیهای پرعیار مس اتخاذ کرده تا با چالش کاهش عیار کانیها که یک دههای میشود گریبانگیر تولیدکنندگان بزرگ مس جهان میشود، روبهرو شود.
حالا معدن زیرزمینی چوکوییکاماتا یکی از مدرنترین معادن زیرزمینی جهان است چون کودلکو برای کاهش هزینههای تولید و افزایش بهرهوری، معدن جدید را به فناوریهای دیجیتال مجهز کرده است. اتفاقی که به بیکار شدن ۱۷۰۰ نفر انجامید. درواقع ماشینها جایگزین نیروی انسانی شدند. این بیکاری به اعتراض و اعتصاب هم انجامید اما درنهایت مدیرعامل کودلکو این تغییر را تنها راه باقیمانده عنوان کرد و تغییر را برای تداوم کار لازم دانست.
تغییر، شرط تداوم و بقاس، چه در حرفه معدنکاری و چه در دیگر عرصههای کسب و کار و حتی حیات. همواره آنانی محکوم به نابودی بودند که نتوانستند خود را با تغییرات سازگار کنند.
پذیرش تغییر و تن دادن به آن به اندازهای مهم است که حتی چوکوییکاماتا هم نتوانست در برابر آن مقاومت کند. هرچند کودلکو بهای زیادی برای این تغییر پرداخت و ۵.۵میلیارد دلار خرج کرد تا توانست شکل و روش بهرهبرداری را در این معدن عوض کند، اما ثمره این بها و تن دادن به این تغییر با همه هزینههای مادی و غیرمادی آن چیست؟ دستیابی به کانیهای با عیار بالا برای کشوری که تولید مس از اصلیترین ستونهای اقتصادی آن به شمار میآید. اگر کودلکو تن به این تغییر نمیداد، کاهش تولید در چوکوییکاماتا و به دنبال آن کاهش درآمد شیلی، اقتصاد کشور را اندک اندک رنجور میکرد، با این حال آیا اقتصاد بیمار ایران نیاز به تغییر ندارد؟