به گزارش می متالز، برای روشن شدن اینکه این بخش تا چه اندازه حیاتی است، دیدگاه خود را درباره اهمیت معدنکاری به اشتراک میگذارم و توضیح میدهم که چرا این حرفه باید در جهان باقی بماند. نخست اینکه وقتی بشر به مادهای نیاز دارد که از زمین نمیروید و بیرون نمیآید، باید آن را بیرون بکشند. بدون مواد معدنی، جهان مدرن نمیتواند عملکردی داشته باشد و درواقع آنچه از استخراج مواد معدنی بهدست میآید، اجزای مهم و حیاتی در ساخت تلفنهای همراه، خودروها، برجهای انرژی، پنلهای خورشیدی، توربینهای بادی، کودها، ماشینآلات و همه مصالح ساختوسازی بهشمار میآیند. دوم اینکه بخشهای اساسی در جهان وجود دارند که بخش معدن را تحریک میکنند و به پیش میرانند. نیروهایی مانند جمعیت، شهرنشینی و رشد درآمد، به افزایش تقاضا برای ساختمان، خودرو و محصولات مصرفی میانجامد و افزایش تقاضا برای آنها منجر به افزایش نیاز به مواد معدنی میشود. سوم اینکه جایگزینهای منابع معدنی بسیار کم هستند. در حالت معمول، یک محصول بهدست آمده از فلزات یا مواد معدنی با محصولی دیگر جایگزین میشود که آن هم از ماده معدنی دیگری بهدست میآید. برای نمونه، فلزاتی وجود دارند که جای خود را به الیاف کربن داده و زغالسنگ نیز جای خود را به گاز طبیعی و دیگر مواد سوختی داده است، اما در راستای جایگزینی فلزات و مواد معدنی، محدودیتهایی وجود دارد که نمیتوان آنها را نادیده گرفت. درواقع برای هیچ فلزی جایگزینی وجود ندارد که همه کاربردهای اصلی آن را داشته باشد. چهارم اینکه برخی کشورها به مواد معدنی نه برای پیشرفت بلکه برای بقای خود نیاز دارند. در شماری از کشورهای در حال توسعه، معدنکاری پایه و اساس اقتصاد است. به گفته انجمن بینالمللی معدن و فلزات، دستکم ۷۰کشور به بخش معدن وابستگی دارند و بیشتر کشورهای کمدرآمد نیز به این بخش نیاز دارند چون بقای آنها را تامین میکند. در بسیاری از کشورهای با درآمد کم تا متوسط نیز معدنکاری عامل جذب ۶۰ تا ۹۰درصد از کل سرمایهگذاری مستقیم خارجی است. پنجم اینکه معدنکاری حرفهای آمیخته با فناوریهای پیشرفته و نوظهور است و شرکتهای برتر معدنی بر استفاده از فناوریهای هایتک، سرمایهگذاری کرده و میکنند، درحالیکه این فناوریها در سالهای گذشته پیشرفت غیرمنتظرهای داشتهاند؛ فناوریهایی مانند اینترنت اشیا و فناوریهایسنجشی، شبیهسازی، استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین برای مدیریت تولید و آثار زیستمحیطی معدنکاری. درنتیجه با وجود افتوخیزی که بهای کامودیتیها با آن روبهرو است، این احتمال وجود ندارد که این بخش جایگاه خود را در اقتصاد جهانی از دست بدهد و به لطف تقاضای رو به رشد جهانی برای محصولات معدنی در سالهای آینده، این بخش پابرجا خواهد بود.