به گزارش می متالز، چین با رشد صنعتی چشمگیری که در داشته به بزرگترین تولیدکننده و مصرفکننده آلومینیوم و محصولات پاییندست آن تبدیل شده است. عطش سیریناپذیر چین به مصرف فلزی چون آلومینیوم در سالهای گذشته سبب شده تا ظرفیت بسیار عظیمی در این کشور شکل بگیرد. با توجه به اینکه صنعت آلومینیوم یکی از صنایع انرژیبر محسوب میشود، ظرفیت عظیم شکلگرفته از تولید آلومینیوم در چین، نیازمند انرژی بسیار زیادی است. چین با توجه به منابع غنی زغالسنگی که در اختیار دارد، بخش عمدهای از نیاز صنایع خود به انرژی را از طریق همین منبع (زغالسنگ) تأمین میکند. اگر چه این منبع ، به دلیل سهولت تأمین آن در چین نسبت به سایر منابع انرژی، از هزینههای کمتری برخوردار است، ولی اثرات زیستمحیطی مخربتری را نسبت به بسیاری از منابع انرژی دیگر به همراه دارد. همین امر سبب شده تا مناطق صنعتی چین، شدیدا مورد تهدید آلودگی قرار بگیرند و دولتمردان چین را به صرافت حفاظت از آن بیاندازد. در همین راستا، از اوایل سال جاری قوانین زیستمحیطی سختگیرانهای برای صنایع انرژیبر، خصوصا آلومینیوم و فولاد، در چین به اجرا گذاشته شد که در آن از فعالیت هر واحد صنعتی آلاینده جلوگیری میشود.
مصرف زغالسنگ در صنعت آلومینیوم عمدتا در حلقه پالایش و تولید آلومینا و همچنین حلقه ذوب و الکترولیز آلومینیوم خلاصه میشود. گرچه پالایش آلومینا نسبت به آلومینیوم نیازمند مصرف انرژی کمتری است، ولی باید اذعان داشت که سهم مصرف زغالسنگ در این حلقه طی سالهای گذشته روبه فزونی بوده است. از همین رو، حلقه تولید آلومینا نیز در کنار واحدهای ذوب آلومینیوم شدیدا تحت بازرسیهای زیستمحیطی قرار گرفتهاند.
نمودار 1، مقدار تناژ گازهای گلخانهای منتشر شده از واحدهای ذوب آلومینیوم چین در استانهای مختلف آن را نشان میدهد. همانطور که در این نمودار قابل مشاهده است، استانهای شاندونگ(Shandong)، جینجیانگ (Xinjiang)، هنان (Henan) و مغولستان داخلی (Inner Mongolia) بیشترین سهم در تولید گازهای گلخانهای صنعت آلومینیوم چین را در اختیار دارند. البته همانطور که در نمودار نیز نشان داده شده، 2 استان جینجای (Qinghai) و یونان (Yunnan) دارای تناژ بالایی در تولید آلومینیوم هستند، اما سهم اندکی از تولید گازهای گلخانهای دارند. در این استانها عمده انرژی الکتریکی مورد نیاز واحدهای ذوب آلومینیوم از طریق منابع تجدیدپذیر، همچون نیروگاههای برقآبی تأمین میشود. در صورتی که مقدار گاز گلخانهای منتشر شده نسبت به تناژ آلومینیوم تولیدی بررسی شود، استان مغلوستان داخلی چین، با نسبت 16.2 تن گاز کربن دیاکسید بهازای هر تن آلومینیوم تولیدی، آلایندهترین صنعت آلومینیوم چین را در دست دارد.
استان شاندونگ چین نه تنها بیشترین سهم در تولید آلومینیوم بلکه بیشترین سهم در گازهای گلخانهای منتشر شده از واحدهای ذوب آلومینیوم را نیز در اختیار دارد. همین امر سبب شده تا این استان مورد توجه ویژه بازرسان زیستمحیطی باشد و قوانین زیستمحیطی با سختگیری بیشتری در این استان پیاده شود. تا جاییکه براساس برنامه اخیر دولت، فعالیت حدود 30 درصد از ظرفیت دارای استاندارد این استان بهطور دائم متوقف شده و مضاف بر آن، از فعالیت واحدهایی که فاقد استانداردهای لازم باشند، سریعا جلوگیری خواهد شد. گفتنی است که تاکنون بیش از 3.2 میلیون تن از ظرفیت تولید آلومینیوم این استان از رده خارج شده است.