ورود بیش از ۲۸ هزار تن لیتیوم و کبالت به بازار جهانی

به گزارش می متالز، از جمله این فناوری‌ها فرآیند بازیافت این مواد از باتری‌های لیتیوم‌یونی است که دیگر قابلیت استفاده ندارند. در نتیجه بکارگیری این فناوری که بیش از سایر نقاط جهان در چین رواج دارد، پیش‌بینی می‌شود تا اواسط دهه آینده میلادی، حجم چشمگیری از کبالت و لیتیوم از این راه به بازار جهانی وارد شود.
به نقل از گرین‌تِک‌مدیا براساس گزارش پژوهشی که موسسه انگلیسی«کِری‌اِیشِن‌این» منتشر کرده، در سال ۲۰۲۵ میلادی(۱۴۰۴ خورشیدی) ۵ هزار و ۸۰۰ تن لیتیوم و ۲۲ هزار و ۵۰۰ تن کبالت از باتری‌های بازیافتی به بازارهای جهانی راه خواهد یافت؛ بازیافت این فلزات در چین انجام خواهد شد.
همچنین انتظار می‌رود که در سال یادشده بیش از ۶۶ درصد از باتری‌های لیتیوم‌یون جهان که حجمی برابر با ۱۹۱ هزار تن دارند، در این غول آسیایی بازیافت شود. این حجم می‌تواند به توسعه مواد معدنی موجود در این باتری‌ها بینجامد.
درباره بازیافت کبالت موجود در باتری ابزارآلات برقی نیز انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵ میلادی ۷۶ درصد از باتری‌های لیتیوم‌یون در چین بازیافت شود.
به گفته «کِری‌اِیشِن‌‌این» بازیافت مواد موجود در باتری‌های لیتیوم‌یون می‌تواند بیش از این توسعه یابد و درصد بیشتری را در سطح جهانی دربرگیرد، اما عواملی وجود دارد که همچنان سد راه این اقدام نوآورانه هستند از جمله اینکه عمر ابزاری که در باتری‌های فناورانه استفاده می‌شود، طولانی است و این ابزار می‌توانند چندین بار استفاده شوند در کنار اینکه فرآیند جمع‌آوری این باتری‌ها همچنان ضعیف است.
هم اکنون شمار زیادی از باتری‌های لیتیوم‌یون که عمر آنها به پایان رسیده، پس از بررسی از بازارهای اروپا و امریکای شمالی به منظور بازیافت به چین برده می‌شوند که این اتفاق از یک سو صنعت بازیافت چین و از سوی دیگر تولیدکنندگان کبالت و لیتیوم را در اروپا و امریکا توانمند می‌کند. در واقع اگر عملیات بازیافت آنها در کشورهای اروپای غربی و امریکای شمالی انجام نمی‌شود، به این دلیل نیست که آنها فناوری مربوط به بازیافت آنها را ندارند، بلکه این اتفاق از آنجایی برمی‌آید که چارچوب‌ سیاست دولت‌ها استفاده از این فناوری‌ها را تایید نمی‌کند و این فناوری‌ها تاکنون جذابیت لازم را برای جاه‌طلبی این دولت‌ها نداشته‌اند؛ در نتیجه دولت‌های مستقر در اتحادیه اروپا، امریکای شمالی و کانادا اطمینان و امنیت لازم را برای صرف هزینه در این زمینه ندارند و انحصار بازیافت فلزات باتری‌های لیتیوم‌یون در اختیار چین قرار گرفته است.
تحلیلگران کری‌اِیشِن‌این، همچنین به فرصت‌های احتمالی که در صنعت بازیافت برای صنعت خودروسازی وجود دارد، اشاره می‌کنند. از آنجا که تولید خودروهای برقی سیری صعودی به خود گرفته، این بخش با استفاده از این فناوری فرصت چشمگیری پیدا می‌کند تا به منبع پایداری از کبالت و لیتیوم دست یابد.
استفاده از مواد بازیافتی، این توانمندی را به شرکت‌های خودروساز می‌دهد که در هزینه‌های خود صرفه‌جویی چشمگیری داشته باشند و در صورتی که چین به بازیافت مواد یادشده موجود در خودروهای برقی بپردازد، می‌تواند در این صنعت هر چه توانمندتر عمل کند.
فرآیند بازیافت فلزاتی مانند کبالت و لیتیوم از باتری‌های لیتیوم‌یون بر مبنای شست‌و‌شو تعریف می‌شود و در واقع یک فرآیند هیدرومتالورژیک است که در نتیجه آن کبالت و لیتیوم از باتری‌هایی که پیش‌تر استفاده شده، بازیافت می‌شود. در این فناوری اسیدسیتریک و هیدروژن‌پراکسید به عنوان واکنشگران تصفیه فرآوری می‌شوند و تصفیه کبالت و لیتیوم با یک محلول انجام می‌شود.
البته فرآیند بازیافت فلزات، تنها به کبالت و لیتیوم موجود در ابزار برقی محدود نمی‌شود.
در اوایل سال جاری میلادی نیز یک گروه پژوهشی در دانشگاه کانادایی بریتیش‌کلمبیا به این نتیجه رسیده بودند که امکان بازیافت فلزاتی مانند مس و عناصر نادری که در لامپ‌های ال‌ای‌دی به کار رفته نیز وجود دارد.
پروفسور «ماریا هُلوزکو» و دستیار او «آمیت کومار» گفته‌اند که موفق شده‌اند مس و نقره را بازیافت کنند و همچنین در تلاشند تا برخی از عناصر نادر زمینی از جمله اورپیوم، سریم و لوتیتم را بدون استفاده از هیچ نوع ماده شیمیایی از لامپ‌های ال‌ای دی بیرون بکشند. این دو همچنین اشاره می‌کنند که تا سال ۲۰۲۰میلادی(۱۳۹۹ خورشیدی) حجم زباله‌های الکتریکی موجود در ابزار الکتریکی می‌تواند منبع خوبی برای بازتولید مواد معدنی و همچنین تولید درآمد باشد. چنین اتفاقی به لطف محبوبیت فزاینده لامپ دی‌یود روی داده که از نظر مصرف انرژی به صرفه است و به خوبی نور را منتشر می‌کند.
نمونه‌گیری‌هایی که گروه پژوهش دانشگاه بریتیش کلمبیا انجام داده، امکان دستیابی به ۶۵ درصد از مس به کار رفته در ابزار الکتریکی را اثبات کرده که این میزان به‌طور چشمگیری بیشتر از مسی است که از کانی فرآوری شده به‌دست می‌آید. این رقم درباره فلز روی ۴.۵ درصد است.
این پروژه، در ادامه تلاش‌های مشابهی است که در چند سال گذشته در این زمینه و در سطح جهان انجام ‌شده است. در همین زمینه، دانشمندان اسکاتلندی نیز موفق به دستیابی به روشی برای بازیافت طلا از گجت‌های قدیمی مانند تلفن‌های همراه، تلویزیون‌ها و رایانه‌‌ها شدند.