به گزارش می متالز، این حرکت نشان میدهد که پایان دادن به سوختن کثیفترین سوخت فسیلی دنیا چقدر گران و هزینهبر است. با وجود اینکه اجماع گسترده در این زمینه وجود دارد که عدم استفاده از زغالسنگ در زمین، تا چه میزان برای جلوگیری از بحرانهای آب و هوایی حیاتی است و چقدر این موضوع از منظر سیاسی پیچیده است. هنگامی که زغالسنگ میسوزد، مقادیر زیادی از گازهای گلخانهای را تولید و منتشر میکند که باعث گرم شدن کره زمین میشوند.
آلمان مانند ایالات متحده آمریکا گاز شیل ندارد که با وجود حمایتهای ترامپ از زغالسنگ، منجر به کاهش سریع استفاده از زغالسنگ در این کشور شده است. آلمان همچنین با مخالفتهای شدید برای استفاده از انرژی هستهای مواجه است. این مخالفتها بعد از فاجعه فوکوشیما در سال ۲۰۱۱، دولت را مجبور کرد که خاموش کردن نیروگاههای هستهای این کشور را آغاز کند، مرحله تغییر و گذاری که باید تا سال ۲۰۲۲ کامل شود.
مبلغ اعلام شده برای پرداخت غرامت به کارگران، شرکتها و چهار ایالت تولیدکننده زغالسنگ هزینه میشود که سه ایالت در شرق و یکی از آنها در غرب کشور قرار دارد. این تصمیم بعد از ماهها مذاکره بین مقامات منطقهای و دولت صدراعظم انگلا مرکل اتخاذ شده است.
اولاف شولتس (Olaf Scholz)، وزیر اقتصاد و دارایی آلمان در یک کنفرانس خبری در برلین گفت: «آلمان، یکی از قویترین و موفقترین کشورهای صنعتی در جهان است که در راستای خروج از چرخه استفاده از سوختهای فسیلی، در حال برداشتن گامهای بزرگی است.»
البته جدول زمانبندی آلمان میتواند چالشهایی را برای تلاشهای اتحادیه اروپا در راستای تسریع فرایند حذف انتشار گازهای گلخانهای ایجاد کند.
کشورهای سراسر جهان، چگونگی سرعت ۲۸ کشور اتحادیه اروپا را در کاهش ردپای آثار انتشار کربن نظاره میکنند. ۲۸ کشوری که در حال حاضر با یکدیگر سومین منتشرکننده بزرگ گازهایی هستند که کره زمین را گرم میکند و آلمان بزرگترین اقتصاد اتحادیه اروپاست.
سازمانهای فعال در حوزه محیطزیست به کند بودن برنامههای حکومت و عدم برخورداری از سرعت کافی برای گسترش انرژیهای تجدیدپذیر، انتقاد دارند. کریستوف بالز، رئیس بخش سیاستگذاری گروه زیستمحیطی Germanwatch میگوید: «بخش عمدهای از کاهشهای لازم به سمت اواخر دهه ۲۰۲۰ سوق داده میشود.»
زغالسنگ از نقطه عطفی در جهان برخوردار است. انرژیهای تجدیدپذیر در حال ارزان شدن هستند. سرمایهگذارن بخش خصوصی از پذیرش پروژههای جدید امتناع میکنند. در حال حاضر افکار عمومی نیز از سطح بالایی از آگاهی در مورد آلودگی ذرات کشندهای که از نیروگاههای زغال سنگ بیرون میآید، برخوردار است، با این وجود زغالسنگ در برخی از قسمتهای جهان به دلیل ایجاد اشتغال برای میلیونها انسان و پشتوانه مستحکم سیاسی از جایگاه ویژهای برخوردار است.
کشورهای شرقی اروپا بویژه لهستان و جمهوری چک، همچنان به زغالسنگ اتکای زیادی دارند. اتحادیه اروپا در این هفته، اعتبار مالی ۱۰۰ میلیارد یورویی را در حمایت از انتقال به سوختهای پاکتر برای آنها در نظر گرفت.
آسیا و اقیانوسیه نیز جایی است که در آنجا زغالسنگ به رشد خود ادامه داده است. چین که نیمی از زغالسنگ تولیدی جهان را مصرف میکند، به ساخت کارخانههای زغالسنگ بیشتر در داخل و خارج از این کشور ادامه میدهد. با استناد به آژانس بینالمللی انرژی پیشبینی میشود که تقاضای داخلی چین برای زغالسنگ حداقل تا دو سال آینده رشد کند.
بر اساس مطالعه اخیر یک مؤسسه تحقیقاتی انرژی که توسط دولت حمایت میشود، روند افزایشی استفاده چین از زغالسنگ، اهداف آب و هوایی این کشور را در معرض خطر قرار میدهد.
هند نیز همچنان اتکای خود به زغالسنگ را حفظ کرده است. اخیرا این قوانین برای تشویق سرمایهگذاری خارجی در بخش معادن زغالسنگ هند تعدیل شده و مذاکره برای واردات زغال سنگ متالوژیکال از روسیه که برای ساخت فولاد از آن استفاده میشود، در حال انجام است.
استرالیا یکی از بزرگترین صادرکنندگان زغالسنگ، با وجود اینکه در حلقه آتشسوزیهایی که در اثر تغییرات آب و هوایی تشدید میشود، قرار دارد؛ برای دستیابی به زغالسنگ بیشتر در حال حفاری است و با توجه به رشد بازار آسیا بیشتر به این موضوع ترغیب شده است. معدن زغالسنگ ۲ میلیارددلاری در شمال استرالیا، یکی از پروژههای جدید بسیار جذاب است.
با استفاده از این طرح آلمان، لیگنیت(lignite) که به نام زغال قهوهای معروف است، میتواند تا سال ۲۰۳۵ از رده خارج شود.
آلمان در ماه دسامبر آخرین معدن زغالسنگ سخت خود را تعطیل کرد، اما همچنان به سوزاندن لیگنیت ادامه داده است. در سه ماهه سوم سال ۲۰۱۹، حدود ۴۲ درصد از انرژی مورد نیاز کشور از طریق انرژیهای تجدیدپذیر، ۲۸ درصد از زغالسنگ و ۱۴ درصد از طریق انرژی هستهای تأمین شده است.
برخی از غنیترین مناطق برخوردار از زغالسنگ کشور در ایالتهایی که در شرق مناطق کمونیستی سابق هستند، واقع شدهاند. رهبران این مناطق با توقف فرایند تولید زغالسنگ بدون وجود تعهدات سرمایهگذاری اقتصادی برای جبران کسری درآمد مخالف هستند.
در بخشی از این برنامه ذکر شده است که تولیدکنندگان انرژی در سراسر آلمان، ۴.۸ میلیارد دلار در طی ۱۵ سال آینده برای جبران توقف سوزاندن زغالسنگ در نیروگاهها دریافت خواهند کرد. برخی از آنها با ژنراتورهایی که گاز طبیعی میسوزانند، جایگزین خواهند شد. این برنامه پیشبینی میکند که در طی دهه پیشرو فعالیت۱۹ نیروگاه که زغالسنگ میسوزانند، متوقف شود و این کار در اواخر سال جاری با آلایندهترین نیروگاهها آغاز میشود.