تولید طلا در «اوی‌تولغو» دو برابر می‌شود

به گزارش می متالز به نقل از ۲۴گُلد، اوی‌تولغو یکی از بزرگترین ذخایر پرعیار مس در جهان است. استخراج این معدن را شرکت کانادایی «تِرکواِس‌هیل» در اختیار دارد که از زیرمجموعه‌های شرکت استرالیایی-انگلیسی ریوتینتو است. تِرکواِس‌هیل همچنین پیش‌بینی می‌کند در سال آینده، هزینه‌های عملیاتی در این معدن حدود ۲/۸ درصد کاهش داشته باشد. از اوی‌تولغو علاوه مس، طلا نیز استخراج می‌شود و انتظار می‌رود در سال آینده حجم طلای استخراج شده از این معدن ۲ برابر میزان کنونی افزایش یابد. اوی‌تولغو به طور مشترک به دولت مغولستان و شرکت ترکواِس‌هیل تعلق دارد؛ دولت مغولستان ۳۴ درصد از سهام آن و ترکواِس‌هیل ۶۶ درصد را در اختیار دارد، در حالی که ۵۱ درصد از سهام ۶۶ درصدی ترکواِس‌هیل در اختیار ریوتینتو است.
بنابر گفته ترکواِس‌هیل انتظار می‌رود که در سال آینده میزان کنسانتره طلایی که از این معدن تولید می‌شود، برابر با ۲۴۰ هزار تا ۲۸۰ هزار اونس باشد، این رقم در حالی عنوان می‌شود که در ابتدای امسال میلادی پیش‌بینی می‌شد رقم تولید آن برای امسال ۱۰۰ هزار تا ۱۴۰ هزار اونس باشد. همچنین انتظار می‌رود در سال آینده میلادی هزینه‌های عملیاتی به ۷۰۰ میلیون دلار کاهش یابد، در حالی که این رقم برای امسال میلادی ۷۲۰ میلیون دلار پیش‌بینی می‌شد.
اوی‌تولغو در صحرای جنوبی گُبی و حدود ۵۵۰ کیلومتری جنوب اولان‌باتور پایتخت مغولستان قرار داد و فاصله آن با مرز چین در شمال این کشور ۸۰ کیلومتر است. پیش‌بینی می‌شود این معدن در سال ۲۰۲۵ میلادی(۱۴۰۴ خورشیدی) که به نقطه اوج تولید خود می‌رسد، سالانه بیش از ۵۵۰ هزار تن محصول تولید کند. این معدن مس-طلا پرسودترین دارایی مغولستان است؛ این کشور واقع در مرکز آسیا علاوه بر این معدن، میزبان شماری دیگر از معادن و شرکت‌های خارجی استخراج‌کننده زغال سنگ، طلا و مس نیز است که از جمله آنها شرکت کانادایی توسعه منابع طبیعی «اِردِن» است. شرکت استرالیایی «اکسپلورِر زانادو ماینز» نیز پروژه استخراج طلا-مس «کارماتای» را در منطقه‌ای واقع در جنوب شرق پایتخت مغولستان در اختیار دارد، اما با توجه به ظرفیت معدنی این کشور، شرکت‌های ریوتینتو و ترکواِس هیل در اوایل امسال میلادی اعلام کردند به دنبال اکتشاف ذخایر معدنی بیشتری در حوالی اوی‌تولغو هستند، این اتفاقات برآمده از تلاش‌های مغول‌ها برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی است.
در ماه مه(اردیبهشت) امسال نیز این کشور محصور در خشکی که با چین و روسیه مرز مشترک دارد، تصمیم به شناسایی بیش از یک پنجم از مناطقی گرفت که برای استخراج مواد معدنی مناسب است و انتظار می‌رود به دنبال کمک مالی که از سوی صندوق بین‌المللی پول دریافت می‌کند، سرمایه‌گذاری بیشتری در این زمینه انجام دهد.
استخراج مواد معدنی حدود ۵ درصد از تولید ناخالص ملی مغولستان و بیش از ۸۰ درصد از صادرات آن را تشکیل می‌دهد و کارشناسان بر این باورند که افزایش اکتشافات معدنی به رشد تولید ناخالص ملی این کشور و امنیت اقتصادی آن می‌افزاید.
علاوه بر طلا و مس، نفت، سنگ آهن و روی، دیگر ذخایر زیرزمینی مغولستان را تشکیل می‌دهند و البته مس یکی از کالاهای اصلی صادراتی نیز به شمار می‌رود.
 ذخایر مس موجود در اوی‌تولغوی آنقدر غنی است که در صورت استخراج و فروش همه آن، اقتصاد ملی این کشور می‌تواند به اندازه یک سوم حالت کنونی رشد کند، اما آنچه مانع این رشد می‌شود کشمکش بر سر این مشکل است که سود حاصل از این معدن چگونه تقسیم شود.
در کنار مزایای اقتصادی، فعالیت‌های معدنی تاثیر منفی بسیاری بر جامعه مغولستان داشته که از جمله آنها تاثیرات اجتماعی است. در این جامعه احساس منفی نسبت به این مسئله وجود دارد که سیاستمداران و پولداران، درآمدهای معدنی را به سود خود جذب می‌کنند و فقیران هیچ بهره‌ای از این منابع ندارند، به علاوه حجم بسیار منابع معدنی موجود در این کشور تجدیدپذیر نیست و تا حدود ۱۰۰ سال دیگر تمام می‌شود، در نتیجه تکیه بر درآمد حاصل از ذخایر زیرزمینی، این کشور را در آینده در درآمدزایی با مشکل روبه‌رو می‌کند. در کنار اینها مقامات دولتی به اعمال قوانین زیست‌محیطی توجه کافی ندارند و این بی‌توجهی، منجر به خشکی زمین‌های مرتعی شده است. همچنین برای ساخت سازه‌های صنعتی گوناگون مانند ساختمان‌های مسکونی و صنعتی که نیاز مالکان شرکت‌های معدنی را برطرف می‌کند، منابع آبی و خاکی آسیب می‌بینند.