به گزارش می متالز، دونالد ترامپ میخواهد در تولید طلای سیاه از غولهای نفتی جهان همانند روسیه و عربستان سعودی هم گوی سبقت را برباید و امریکا را به بزرگترین تولیدکننده این ماده تبدیل کند.
ترامپ همچنان که به تولید زغالسنگ و بهرهگیری از انرژی اتمی تمایل دارد، در تلاش است با استفاده از عرصه پولساز نفت نیز بر بازارهای جهانی مسلط شود. او رویکرد دولت خود را نسبت به موضوع انرژی، سرآغاز عصر طلایی اقتصاد انرژی امریکا میداند. در همین راستا وزیر کشور دولت ترامپ به طور رسمی اعلام کرده که اگر امریکا از همه توان خود در بهرهگیری از منابع انرژی این کشور استفاده کند، میتواند تا ۸ سال دیگر به کشوری تبدیل شود که صادرکننده بیشترین میزان انرژی در جهان است. ترامپ نیز ادعا دارد امریکا تا سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹ خورشیدی) به کشوری تبدیل میشود که بیشتر از واردات انرژی، به صادرات آن میپردازد.
به طور کلی در سیاستهای انرژی چهل و پنجمین رئیسجمهور ایالات متحده، افزایش تولید نفت، استخراج زغالسنگ، استفاده بیشتر از انرژی اتمی و خروج از پیمان اقلیمی پاریس نقش بسزایی دارد و حالا بنا بر دادههایی که اداره اطلاعات انرژی این کشور منتشر کرده، این احتمال وجود دارد که امریکا در مسیر افزایش تولید طلای سیاه با غولهای نفتی جهان، روسیه و عربستان دچار چالش شود.
به نقل از بلومبرگ قرار است تا نوامبر ۲۰۱۹ (آذر ۱۳۹۸) تولید نفت ایالات متحده به ۱۱ میلیون بشکه در روز افزایش یابد. این در حالی است که در سال گذشته میلادی روسیه روزانه ۱۱ میلیون بشکه تولید داشت و بنابر برآورد بلومبرگ بیشترین تولید نفت عربستان تا پایان سال گذشته میلادی (حوالی نیمه دی ۱۳۹۶) ۱۰ میلیون بشکه در روز بود؛ در همین حال هر ۲کشور متعهد شدند در امسال میلادی تولید خود را محدود کنند تا در نتیجه آن عرضه نفت کنترل شده و به افزایش نرخ این ماده منجر شود. این در حالی است که بنا بر گفته خالد الفلاح، وزیر انرژی عربستان سعودی، این کشور ظرفیت عرضه تا روزانه ۱۲ میلیون بشکه را دارد. در نتیجه این اقدام، ایالات متحده میتواند بازار را دچار اختلال کند، هر چند اَشلی پِتِرسِن، تحلیلگر ارشد نفت در امریکا معتقد است در صورتی که فضای قیمتگذاری در کنترل باشد، دلیلی وجود ندارد که ایالات متحده به سطح تولید ۱۱ میلیون بشکه در روز دست نیابد.
امیر مهرزاد، روزنامهنگار حوزه نفت و انرژی در تشریح بیشتر این قضیه میگوید: از آنجا که کشورهای عضو و غیرعضو اوپک در حالت فریز(کنترل) هستند، زمانی که بهای نفت بر اساس سیاستهای افزایش یا کاهش بهرهبرداری ایالات متحده تغییر میکند، این تغییر نرخ بها کنترل شده است و نمیتواند بر بازار تاثیر منفی داشته باشد، اما آنچه در اینباره اهمیت دارد، تاثیری است که امریکا بر جو روانی بازار ایجاد میکند. این جو روانی دیگر کنترلشده نیست و توازن بازار را بر هم میزند، در حالی که نفت امریکا مرغوبتر از نفت کشورهای آسیایی است و ضریب خلوص بسیار بالایی دارد.
در سال گذشته میلادی، تولید نفت شیل امریکای شمالی ۵ درصد افزایش یافت؛ اتفاقی که صنعت نفت را دچار نوسان کرد و منجر به بیثباتی وضعیت سازمان کشورهای صادرکننده نفت و دیگر تولیدکنندگان سنتی شد که عربستان سعودی و روسیه در راس آنها قرار دارند، در شرایطی که این کشورها با هدف ترمیم موجودی جهان، ملزم به کاهش تولید هستند.
اداره اطلاعات انرژی امریکا رشد پیشبینی شده در ۲ سال آینده را به تولید شیل در تگزاس و ایالت داکوتای شمال نسبت میدهد و در ذکر جزییات بیشتر میگوید: امسال تولید نفت ایالات متحده به متوسط ۱۰/۳ میلیون بشکه در روز خواهد رسید و در سال آینده میلادی، این رقم به ۱۰/۹ میلیون تن در روز رشد خواهد کرد، در حالی که اوج تولید نفت امریکا در سال ۱۹۷۰ میلادی (۱۳۴۹خورشیدی) بود که حجم ۹/۶ میلیون بشکه در روز را داشت و در سال گذشته نیز میانگین تولید نفت آن از ۹/۳ میلیون بشکه در روز فراتر نرفت. نقطه اوج تولید نفت روسیه در اکتبر ۲۰۱۶ میلادی (نیمه مهر تا نیمه آبان ۱۳۹۵) بود که به ۱۱/۲۳ میلیون بشکه در روز رسید و عربستان سعودی نیز به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک (سازمان کشورهای صادرکننده نفت) در سال گذشته، تولید خود را در حدود ۱۰ میلیون بشکه در روز تعدیل کرد با اینکه همواره بر توان تولید بیشتر تاکید داشته است.
حمید حسینی، سخنگوی اتحادیه صادرکنندگان فرآوردههای نفت، گاز و پتروشیمی نیز در این باره توضیح میدهد: این کشورها همواره بر سر سهم بازار با یکدیگر تنش داشتند، اما در نهایت به این نتیجه رسیدند که بر تقویت بازار متمرکز باشند تا همگی از ثمره آن بهرهمند شوند. الزام به کاهش تولید که برای کشورهای اوپک تعیین شده هم به دلیل حفظ توازن عرضه است؛ در نتیجه با افزایش عرضه از سوی امریکا تعادل بازار بر هم میریزد و این نگرانی وجود دارد که کشورهایی مانند روسیه و عربستان نیز به تعهدات خود پایبند نمانند و به افزایش تولید رو بیاورند. این حرکت امریکا میتواند تاثیر برآمده از این توافقات را خنثی و قیمتها را دچار چالش کند.
وی در ادامه میافزاید: از طرفی سالانه ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه به مصرف نفت جهان اضافه میشود و احتمال میرود امریکا بر تصاحب این سهم حساب باز کرده باشد و اقدام به افزایش تولید کند. این هم قابل توجه است که امریکا با اینکه تولیدکننده بزرگ نفت است، هنوز یک واردکننده بزرگ به شمار میآید و درست است که همواره از بینیازی خود به نفت خاورمیانه میگوید، اما همچنان از عراق و عربستان نفت میخرد و کانادا هم از اصلیترین صادرکنندگان نفت به امریکا به شمار میرود.
در نهایت نقش عربستان و روسیه همواره در بازار جهانی پررنگتر از امریکا خواهد بود و آنها برای حفظ سهم خود در بازار در تلاش خواهند بود، در نتیجه احتمال وقوع یک جنگ قیمتی پیش میآید، با توجه به اینکه هزینه تولید نفت شیل امریکا تا ۳ برابر بیشتر از نفت معمولی است و اگر نزاعی بر سر سهم بازار شروع شود، به یقین امریکا برنده این نزاع نخواهد بود.
نموداری که اداره انرژی امریکا منتشر کرده، از افزایش تولید نفت خام ایالات متحده به بیش از ۱۰ بشکه در روز در سال آینده میلادی خبر میدهد. نقطه شروع منحنی قرار گرفته بر نمودار از سمت چپ نشانگر زمان حاضر، ژانویه امسال میلادی (دی ۱۳۹۶) است و پیشبینی میکند که سیر تولید در ادامه امسال و سپس سال آینده میلادی افزایشی باشد و در پایان این سال به بیش از ۱۱ میلیون بشکه در روز صعود کند.