به گزارش می متالز، هفته ابتدایی پس از تعطیلات، درحالی به پایان رسید که هیچکدام از دو شرکت اصلی عرضه کننده مواد اولیه آلومینیوم، عرضهای در بورس کالا نداشتند و در ابتدای هفته دوم نیز ایرالکو تنها 1000 تن شمش آلومینیوم را روانه بورس کالا نمود. شرکت المهدی هم در عرضه اولیه خود، ۲ هزار تن شمش آلومینیوم با خلوص پایین (99.25) که از نظر محدودیت مصرف دارد و تنها قابلیت استفاده در صنایع آلومینیوم آلیاژی دارد را عرضه نمود که آن هم به دلیل اشکالاتی که بورس کالا بر قیمت عرضه و گرید کالا مطرح کرد، لغو گردید.
کاهش جهانی قیمت فلزات که به واسطه بحران جهانی شیوع ویروس کرونا به وجود آمده است از یکسو و همچنین کاهش نسبی قیمت و تقاضای ارز که آن هم خود دلایلی مانند بسته شدن مرزها و جلوگیری از صادرات و واردات کالاها و بسته شدن گمرکات و غیره دارد از سوی دیگر باعث شده که قیمت پایه محصولات آلومینیومی نیز کاهش پیدا کند.
اما این موضوع در بازار آلومینیوم ایران شکل دیگری به خود گرفته است و به نظر میرسد گروهی تلاش میکنند که جلوی این کاهش قیمت را بگیرند و یا دست کم این پروسه را به تاخیر بیاندازند!
درواقع به نظر میرسد از همین ابتدای سال، به نوعی مهندسی بازار برای بالا نگه داشتن قیمت در حال انجام است و نکته عجیب اینکه ظاهراً اینبار تمایل به مهندسی بازار فقط از علاقهمندیهای بالادستیها نیست و خیلی از شرکتهای پاییندستی نیز که قبل از آغاز تعطیلات نوروز، نقدینگی زیادی از شرکتهای خود را به خرید شمش و بیلت آلومینیوم اختصاص دادهاند (تا از خطر افزایش آتی قیمت مواد اولیه در امان بمانند) حال بعد از پایان دوران قرنطینه و باز شدن واحدهای تولیدی به یکباره با کاهش قیمت ۳۵۰۰ تومانی در مواد اولیه مواجه شده و در واقع خیلی از آنها دچار ضرر مالی هنگفت شدهاند و طبیعی است که این کاهش نرخ مواد اولیه در این مقطع زمانی زیاد خوشایند آنها نباشد.
از طرف دیگر، بعضی از این شرکتها (مانند آلیاژ سازان) نیز که قراردادهایی با بعضی از شرکتهای دولتی مانند خودروسازان، قطعهسازان و یا صنایع سیم و کابل (وزارت نیرو) دارند، محصولاتی به مشتریانشان میدهند که قیمت آن وابسته به قیمت شمش و بیلت عرضه شده در تالار بورس است و حال در این شرایط که قیمتها به یکباره کاهش پیدا کرده است این گونه شرکتها سعی میکنند به نحوی از سیاست بالا نگه داشته شدن قیمت حمایت کنند بلکه درصدی از ضرر و زیان احتمالی خود را پوشش دهند و در این موضوع حتی شائبههایی مبنی بر بعضی هماهنگیها برای کاهش قیمتها به شکل پلکانی (و نه سریع) نیز وجود دارد.
حال این سوال به ذهن متبادر میشود که آیا عرضه ناقص و کم محصولات شرکتهای آلومینیوم اولیه در این دو هفته نیز در جهت حل مشکلات این گونه شرکتهاست تا مشتریان قبل از عید بالادستیها، دست خود را از این خریدهای سنگین خالی کنند و از ضررهای سنگین آنها جلوگیری به عمل آید؟! چرا که در اولین عرضه که روز یکشنبه 24 فروردین ماه اتفاق افتاد، در برابر عرضه هزار تنی شمش ایرالکو تقاضای 4000 تنی وجود داشت که باعث رقابت و بالارفتن دوهزار تومانی قیمت شد و راه را برای فروش محصولات آلومینیومی روی دستمانده برخی شرکتها در خارج از بورس باز کرد.
در پایان ذکر این مطلب ضروری است که شرایط فعلی زمان مناسبی برای بازارسازی در جهت حفظ و نگه داشتن قیمتها نیست و خیلی عجیب است که در این شرایط قیمت مواد اولیه به صورت کاذب بالاتر از حد معقول و رنج قیمتهای جهانی است! چراکه این سیاست در نهایت موجب خواهد شد که همین میزان محدود صادرات هم که برای آن بازاریابی و هدفگذاری شده است، به راحتی هرچه تمام تر از دست برود و با توجه به هماهنگ شدن و تعدیل قیمتها در بازارهای مس، فولاد و پتروشیمی همگام با روند کاهش قیمتهای جهانی، به نوعی ممکن است جایگاه بازار و صنعت آلومینیوم نیز تضعیف شود.