به گزارش می متالز به نقل از ایران پترونت، سیدمهدی حسینی، درباره آخرین وضعیت و تغییر و تحولات رخ داده در بازار نفت جهان، اظهار کرد: یکی از عواملی که در این دوران در بازار نفت تاثیر بسیاری گذاشته، موضوع کروناست. رشد اقتصادی کشورهای بزرگ مصرفکننده و به طور کلی رشد اقتصادی دنیا در پی شیوع این ویروس تحتالشعاع قرار گرفته و این مساله آسیب زیادی را به دنیا وارد کرده است.
وی افزود: بر اساس پیشبینیها در سال ۲۰۲۰ یعنی امسال، رشد اقتصادی حدود ۳.۵ درصد تخمین زده شده اما شرایط اکنون تغییر کرده و این یعنی رشد ۳.۵ درصد منفی خواهد بود و سال بعد از این میزان نیز کمتر خواهد شد؛ بنابراین علاوه بر اینکه رشد ۳.۵ درصد وجود نخواهد داشت، بلکه ۳.۵ درصد هم رشد منفی صورت خواهد گرفت.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی با اشاره به تاثیر این موضوع در بازار نفت، اظهار کرد: احتمالا این موضوع موجب خواهد شد ۳ تا ۳.۵ میلیون بشکه حتی شاید ۴ میلیون بشکه تقاضا در بازار نفت کاهش یابد.
حسینی تاکید کرد: زمانی که چهار میلیون از تقاضا کاسته شده، میزان عرضه نیز بیش از آنچه فکر میکردیم افزایش پیدا کرده است، سوالی که در اینجا مطرح میشود این است که چه کسانی این کار را انجام میدهند؟ آیا اوپک این کار را میکند یا تولیدکنندگان غیر اوپک؟ اولا من معتقدم که اوپک نقش بسیار سازندهای در کنترل و مدیریت بازار نفت از گذشته تاکنون داشته و نقش تعیینکنندهای در ثبات بازار نفت ایفا کرده و در این بین نیز موفق بوده است.
وی با اشاره به اقدامات اوپک در مدیریت بازار نفت، گفت: از سال ۱۹۸۶ میلادی که شوک سوم نفتی را شاهد بودیم و ناگهان قیمتهای نفت از ۴۰ دلار به زیر هشت دلار رسید، اوپک توانست بازار را مدیریت کند و بازار را به تعادل برساند سپس جنگ نفت را در اوایل دهه ۹۰ تجربه کردیم و بعد از آن حمله آمریکا به عراق و افزایش قیمتها از سال ۲۰۰۵ به بعد و سپس تحریمها و همه مشکلات و چالشهایی که در سالهای اخیر بازار نفت را تهدید میکرد، به واسطه اوپک مدیریت شد.
به گفته این کارشناس، اتفاقات بسیار گوناگونی طی این سالها رقم خورد و مسوولیت تعادل بازار نفت که نسبت به همه این حوادث حساس بود، بر عهده اوپک گذاشته شد و اوپک نیز به خوبی توانست این مساله را مدیریت کند و ثبات نسبی را به بازار برگرداند.
حسینی با تاکید بر اینکه در دهه اخیر بازیگران جدیدی وارد بازار نفت شدند که این مسوولیت را احساس نمیکنند، گفت: یکی از این بازیگران آمریکاست؛ این کشور در سال ۹۲ در حدود ۱.۵ میلیون بشکه تولید شیل داشت اما امروز تولید شل به هشت میلیون بشکه افزایش یافته است، یعنی یک رشد سریع در نفت شیل اتفاق افتاد و امروز آمریکا ۱۴ میلون بشکه نفت تولید می کند.
وی افزود: علیرغم اینکه این کشور حدود ۲۰ میلیون مصرف دارد ولی برای اینکه در بازار حضور داشته باشد، بخشی از تولید خود را صادر میکند و در بخش گاز نیز سیاست این کشور همین است، علیرغم اینکه با خط لوله حدود ۸۰ میلیون متر مکعب در روز از کانادا گاز وارد میکند اما ۶۰ میلیون به مکزیک صادرات دارد.
این کارشناس با بیان اینکه آمریکا گازهای شیل را به ال ان جی تبدیل و حتی به کشورهای همسایه ما همچون کویت و عمارات صادر میکند، اظهار کرد: هدف این کشور این است که در بازار گاز نیز مطرح باشد، بنابراین امروز آمریکا یکی از بازیگران اصلی این بازار است بدون اینکه مسوولتی را بپذیرد و در این راستا قدم بردارد.
حسینی با بیان اینکه روسها نیز توانستهاند میزان تولید خود را تا ۱۱ میلیون بشکه افزایش دهند و این کشور نیز خود را به یکی دیگر از بازیگران اصلی این میدان تبدیل کرده است، تصریح کرد: تولید روسها و آمریکاییها معادل ۲۵ میلیون بشکه میشود که این میزان نزدیک به تولید کل اوپک است یعنی همین دو کشور کل تولید اوپک که نزدیک ۲۸ میلیون بشکه است را تولید میکنند.
وی افزود: هدف این دو کشور این است که عربستان را نیز همسو با خود کننند و از این طریق بتوانند بازار نفت را بدست آورند و تسلط اوپک را کاهش دهند. در واقع اوپک ۲۸ میلیون بشکه تولید می کند که از این میزان ۱۰ میلیون بشکه مربوط به عربستان است و این کشور نقش اساسی در اوپک دارد که اگر عربستان از اوپک خارج شود، اوپک بسیار ضعیف خواهد شد و دیگر تاثیرگذار نخواهد بود.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی افزود: جنگ نفتی که اخیرا راه افتاد، عدم توافقی بود که در داخل اوپک پلاس در اجلاس گذشته اتفاق افتاد و نگذاشتند که تصمیم اوپک اجرایی شود. حتی تمدید توافق سال ۲۰۱۸ با مخالفت روسیه و برخی از اعضای اوپک پلاس مواجه شد و بلافاصله جنگ نفت را به راه انداختند، عربستان نیز وارد این بازی شد و به روسیه اعلام کرد که شما تنها نیستید و تولید را از ۱۰ میلیون بشکه با کمک ذخایر به ۱۲ میلیون رساند و قیمت ها را تا زیر ۲۰ دلار کاهش دادند.
حسینی با بیان اینکه سیاست روسیه در این رابطه ابزاری است تا بتواند وارد مذاکره و توافق با آمریکا شود، اظهار کرد: باتوجه به اینکه نفت شیل آمریکا گران است و از ۳۵ تا ۷۰ دلار هزینه تولید نفت این کشور میشود و اگر قیمت نفت زیر این اعداد باشد، نفت شیل زمین میخورد و روسیه میتواند از این مساله استفاده کند و به دلیل اینکه سیاست روسیه نیز روی همین موضوع پایه گذاری شده و میتواند برای خود منفعت بدست آورد.
وی با تاکید بر اینکه پاشنه آشیل آمریکاییها قیمت بسیار پایین است، تصریح کرد: در آمریکا قیمتهای ۶۰ تا ۷۰ دلار قیمت های حداقل است و هرچه کمتر باشد شیل آمریکا به زمین میخورد. روسها میدانستند که اگر جنگ نفت به راه بیندازند، آمریکایی ها چون به شدت از قیمتهای پایین آسیب میبینند، حاضرند به روسیه امتیاز بدهند و آنها را در یکسری مسائل که میتواند مسائل سیاسی، منطقه یا هر موضوع دیگری باشد شریک کنند.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی تاکید کرد: ترامپ چند وقت پیش اعلام کرد که اوپک یک عنصر غیرقانونی است و به نظر میرسد که قصد فروپاشی آن را دارد؛ بنابراین اگر قرار است که آمریکا اوپک را به زمین بزند و بازار را بهدست بیاورد، با توجه به اینکه روسیه از این شرایط اطلاع داشت، باید آمریکا را با قیمتهای پایین به میز مذاکره میاورد تا به آنها امتیاز دهد و از این فرصت استفاده کرد.
حسینی گفت: من معتقدم که سناریو این است که یا اوپک منحل شود و یا یک اوپک بسیار ضعیف وجود داشته باشد. کشورهای عربی عضو اوپک مثل کویت و امارات نیز دنباله روهای عربستان هستند، بنابراین اوپک با اعضایی چون الجزایر، لیبی و اکوادور که تولید بسیار کمی دارند، نمیتواند در بازار نقش ایفا کند و کنترل بازار به دست کشورهایی می افتد که بیشترین نفت را تولید می کنند.
وی با بیان اینکه از نظر روسیه، آمریکا و عربستان این یک فرصت طلایی است، اظهار کرد: این سه کشور در مجموع ۳۵ میلیون بشکه تولید دارند که حدود هفت میلیون بیش از تولید امروز اوپک است بنابر این سناریو آنها چندان دور از ذهن نیست.
این کارشناس ادامه داد: در اینجا این سوال مطرح میشود که آیا این مساله به نفع ما است یا خیر؟ با توجه به اینکه ایران اکنون صادرکننده بزرگی نیست، قیمتهای بالاتر اگرچه تا حدودی به درآمد کشور کمک میکند اما نمیتواند تاثیر بسزایی در روند سیاستها داشته باشد.
حسینی با بیان اینکه بهتر بود کاهش قیمتها بیشتر ادامه داشته باشد، گفت: با توجه به اینکه آمریکا نمیتوانست قیمتهای پایین را تحمل کند، معلوم بود که قیمتها بازمیگردد اما ای کاش این روند طول میکشید چون این مساله موجب میشد تا شیل آمریکا به زمین بخورد و یک جایی برای معامله حتی ایران با این کشور در مورد تحریمها باز میشد اما این مساله محقق نیافت.
وی تصریح کرد: قیمت بالا موجب افزایش درامد میشود اما در درازمدت اگر قرار باشد اوپک از این بازی به معنای واقعی خارج شود و آمریکا و برخی اعضای جی ۲۰ روسیه و عربستان سکان بازار را بدست بگیرند، طبیعتا خیلی به نفع ما نخواهد شد.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی اظهار کرد: سال گذشته و زمانی که تحریمها مطرح شد، تئوری کاهش قیمتها را مطرح کردم و در آن زمان میزان تولید ایران نسبتا بالا بود و قدرت کافی برای اعمال این مساله را داشت اما این موضوع تحقق نیافت کاری که اکنون روسیه پیش گرفته و در آن موفق نیز بوده است.
وی با بیان اینکه برنامهای که اکنون نیز برای کاهش تولید در نظر گرفته شده با نقش عمده اوپک است، گفت: گروه جی ۲۰ همچنان در حال بحث هستند، آمریکاییها و روسها در مجموع از پنج میلیون صحبت میکنند و میبینیم که باز هم بهبود شرایط به دست اوپک افتاده است.
به گفته وی در مجموع معتقدم که یک بازی تدارک دیده شده و در درازمدت قیمت ها بازمیگردد اما چون ایران صادر کننده بزرگی نیست تاثیر چندانی برای ما نخواهد داشت اما روند فعلی موجب خواهد شد تا اوپک در آینده ضعیف شود.