به گزارش می متالز، شرکت سیمان اصفهان با بیش از ۶۰سال سابقه، چهارمین کارخانه سیمان کشور از نظر قدمت است که هماکنون با ظرفیت یک میلیون تن در سال به تولید میپردازد. این کارخانه دارای سه خط تولید است که بهطور همزمان قابلیت تولید ۱۱ نوع سیمان مختلف از قبیل انواع سیمانهای پرتلند ۳۲۵-۱، پرتلند ۴۲۵-۱، پرتلند تیپ ۲، پرتلند ضد سولفات تیپ ۵، پرتلند سربارهای، پرتلند پوزولانی، پرتلند پوزولانی ویژه، پرتلند سربارهای ضد سولفات، پرتلند تیپ ۳ و سیمانسفید را داراست. هماکنون شرکت سیمان اصفهان تنها تولیدکننده همزمان ۱۱ نوع سیمان در کشور بوده و تولید سیمان نسوز در سال جاری را در برنامه خود دارد.
مدیرعامل سیمان اصفهان میگوید: با توجه به پیشینه طولانی و حسن سابقه در تولید محصولات سیمان و کلینکر باکیفیت، بهرغم موقعیت جغرافیایی و بعد مسافت نسبت به مرزهای صادراتی توانستهایم سهم مطلوبی از بازار فروش صادراتی این محصولات به کشورهای همجوار همچون عراق، افغانستان، کویت و ازبکستان را به خود اختصاص دهیم. حبیبالله بهرامی در عین حال به مشکلات پیشروی صادرکنندگان میپردازد و معتقد است: مهمترین مساله پیش روی فرآیند صادرات تراکنشهای مالی است که با خارج شدن از سیستم بانکی بینالمللی (سوئیفت) و عدم امکان استفاده از روشهای دریافت و پرداخت بینالمللی (همچون اعتبار اسنادی)، این فرآیند به چالش کشیده شده است. متن پیش رو ماحصل گفتوگو با حبیبالله بهرامی، مدیرعامل سیمان اصفهان حول محور ظرفیت، کیفیت و صادرات محصولات این شرکت است.
هماکنون یک شکاف ۳۰ میلیونی بین مجموع ظرفیت اسمی کارخانههای کشور (۸۵ میلیون تن) و میزان تحویل واقعی آنها (۵۵ میلیون تن) و همچنین شکافی ۳ میلیونی بین میزان تولید و عرضه در استان وجود دارد. مجموع ظرفیت اسمی کارخانههای استان برابر با ۸/ ۷ میلیون تن و مجموع تحویل واقعی آنها برابر با ۸/ ۴ میلیون تن است. با این وجود سیمان اصفهان معادل ظرفیت اسمی خود برابر با ۳هزار و ۲۰۰ تن در روز در حال تولید و فروش محصولات است که این مقدار تولید برابر با ۱۳ درصد ظرفیت تولید استان و ۲/ ۱ درصد ظرفیت تولید کل کشور است.
شرکت سیمان اصفهان با توجه به پیشینه طولانی و حسن سابقه در تولید محصولات سیمان و کلینکر باکیفیت، بهرغم موقعیت جغرافیایی و بعد مسافت نسبت به مرزهای صادراتی توانسته است سهم بالایی از بازار فروش صادراتی این محصولات به کشورهای همجوار همچون عراق، افغانستان، کویت و ازبکستان را به خود اختصاص دهد. پایین بودن میزان آلکالی مواد (ناخالصی) و خواص شیمیایی منحصربهفرد کلینکرهای تولیدی، این موقعیت را به وجود آورده که تجار کشورهای همسایه بهرغم بالا بودن هزینه حمل، نسبت به عقد قراردادهای خرید کلان این محصولات از شرکت ما اقدام کنند. همچنین طی چند سال اخیر سیمانسفید بهعنوان یک محصول جدید به چرخه تولید اضافه شد که باوجود نو بودن این محصول، از همان بدو تولید توانست موردتوجه تجار کشورهای همسایه قرارگرفته و علاوه بر بازار داخل، به یک محصول کلیدی در بازار کشورهای مجاور نیز تبدیل شود. از دیگر امتیازات این شرکت در امر صادرات میتوان به کامل بودن سبد محصولات این شرکت نیز اشاره کرد. ضمنا صادرات پیوسته و مداوم این شرکت به کشورهای همسایه مرهون تلاشهای بیوقفه متخصصان از مرحله تولید تا فروش و بازاریابی است. از دیگر نقاط قوت این شرکت در راستای امر صادرات میتوان به دارا بودن ایستگاه حمل ریلی در داخل کارخانه و شرکت حملونقل وابسته اشاره کرد که خود تاثیر بسزایی در تسهیل این مهم داشتهاند.
مشکلات در زمینه صادرات را میتوان به دو دسته داخلی و بینالمللی تقسیم کرد. از مهمترین مشکلات بینالمللی که ریشه در مسائل سیاست بینالملل دارد، میتوان به بحث تحریمها و نبود امکان استفاده از سیستم بانکی بینالمللی اشاره کرد. هماکنون مهمترین مساله پیشروی فرآیند صادرات تراکنشهای مالی است که با خارج شدن از سیستم بانکی بینالمللی (سوئیفت) و عدم امکان استفاده از روشهای دریافت و پرداخت بینالمللی (همچون اعتبار اسنادی)، این فرآیند به چالش کشیده شده است. علاوه بر آن نوسانات نرخ ارز اغلب باعث مغایرت ارزش واقعی کالا و بهای فروش میشود. همچنین عدم تناسب بین بهای کالا در بازارهای مرزی و ارزش گمرکی آن برای رفع تعهد ارزی، رقابت با تولیدکنندگان سایر کشورهای همسایه را سختتر کرده است. علاوه بر مسائل بینالمللی، بعد مسافت و دوربودن از گمرکات مرزی و بهتبع آن کرایه حمل بالا نیز از مشکلاتی است که پیشروی فروش صادراتی قرار دارد. در سالهای گذشته نرخ پایین حمل ریلی، این مشکل را تا حدی مرتفع کرده بود ولی با افزایش بیسابقه نرخ حمل ریلی، امکان استفاده از این بستر کمرنگتر شده و بهای تمامشده کالا برای تحویل در مرزهای مبادلاتی جهت رقابت با شرکتهای واقع در استانهای مرزی با مشکل جدی مواجه شده است. از دیگر مشکلات در زمینه صادرات میتوان به عدم امکان بیمه کشتیهای حملکننده سیمان و کلینکر به علت تحریمها، تغییرات پیدرپی در قوانین گمرکی ایران و کشورهای همسایه، بالا بودن هزینه انبارداری بهخصوص در مناطق جنوب کشور و بالا بودن هزینه دموراژ (تخلیه و بارگیری) اشاره کرد که موجب کاهش ضریب اطمینان به این بازار و بهتبع آن عدم ثبات صادرات و عدم امکان برنامهریزی بلندمدت برای این امر میشود.
با توجه به قدمت و برند سیمان اصفهان از دیدگاه تحلیل بنیادی جایگاه این شرکت در بورس جایگاه ارزشمندی بوده و به عبارت عامتر سهم آن نیز ریشهدار است. از سویی با توجه به عواملی همچون قرار داشتن در مجاورت خط ریل، مالکیت منابع معدنی و تنوع و کیفیت بالای محصولات و... پتانسیل سودآوری این شرکت نیز بالا است که مبین این موضوع پیشبینی سود این شرکت است. بهطوریکه EPS این شرکت طی ۹ ماه اول سال ۹۸ برابر با ۳۶ تومان بوده و پیشبینی میشود که این شاخص برای کل سال ۹۸ عدد مطلوبتری باشد. در ضمن وضعیت اطلاعرسانی شرکت نیز طبق گزارش سازمان بورس (بر اساس امتیاز بهموقع بودن و قابلیت اتکای گزارشها) در بین شرکتهای بازار دوم بورس تیر ۱۳۹۸ دارای رتبه ۸۱ بوده است.
با پیادهسازی راهبردهایی نظیر واگذاری امور اقتصادی به بخش خصوصی و تعاونیها، کاهش تصدیگری دولت، بهبود فضای کسبوکار، ایجاد نظام مالی کارآمد، تقویت بخشهای پیشران اقتصاد مانند بخشهای ساختمان و پایین دستی پتروشیمی، تشویق سرمایهگذاری و همچنین حمایت از نوآوری و اصلاح نظام بانکی، مالیاتی و گمرکی در سطح کلان میتوان به تحقق جهش تولید کمک فراوانی کرد. از سویی در سطح شرکت سیمان اصفهان نیز با اتخاذ تصمیماتی میتوان گامهای مؤثری برای تحقق جهش تولید برداشت که ازجمله این تصمیمات میتوان به مواردی مانند تشویق پرسنل برای تلاش بیشتر و مضاعف، فرهنگسازی و تلقی شدن تلاش بیشتر بهعنوان یک ارزش سازمانی، باور به جمله «ما میتوانیم»، اعتقاد به اینکه تولید و بازار مصرف لازم و ملزوم یکدیگرند و لزوم بهکارگیری ایدههای خلاقانه و جدید، کنار گذاشتن تنگنظری و میدان دادن به جوانها که در همین راستا آییننامه پاداشدهی نظام پیشنهادها در هیاتمدیره مصوب شده است، استفاده بهینه از ارتباطات درون سازمانی و برونسازمانی و توجه به این مساله که در صورت عدم تطابق دو بال فروش و تولید موفقیت حاصل نمیشود، اشاره کرد.