به گزارش می متالز، در سالهای اخیر صادرات ورق گالوانیزه کشور روندی سهمیوار داشت. نرخ رشد سالانه صادرات در سالهای 16 -2012 حدود 3- درصد و بیشترین مقدار آن مربوط به سال 2013 بود بهطوری که در این سال، صادرات ورق ایران به بیش از 53 هزار تن رسید. در سالهای 2014 تا 2016، اما صادرات ورق گالوانیزه ایران کاهش داشت؛ بهطوری که در سال 2016، کمترین مقدار صادرات در بازه زمانی بررسی شده را شاهد بودیم.
همانطور که در نمودار 1 مشخص است، مقاصد صادراتی کشور در سالهای اخیر تغییری نداشت بهطوری که عراق همواره بیشترین سهم از بازار صادراتی ورق گالوانیزه ایران را در اختیار داشت و افغانستان نیز از مقاصد صادراتی اصلی ایران به شمار میرود. دو کشور ترکمنستان و ارمنستان نیز از دیگر شرکای تجاری ایران در بازار صادراتی ورق گالوانیزه بودند.
سهم کشورهای ذکر شده از صادرات ایران در سالهای مورد بررسی تغییر چندانی نداشت؛ ولیکن حجم صادرات کشور به عراق (اصلیترین مقصد صادراتی ایران) روند نزولی داشت. کاهش تقاضای کشور عراق بهدلیل بحران جنگ در این کشور (بهخصوص با تشدید بحران از سال 2014) موجب شد تا واردات این کشور از ایران نیز کاهش یابد. با توجه به حجم نهچندان قابل توجه صادرات ورق گالوانیزه در سالهای اخیر، بهنظر میرسد تولیدکنندگان تنها در پی تأمین نیاز برخی کشورهای همسایه بودهاند و هدفگذاری بلندمدت جهت رشد صادرات ورق گالوانیزه نداشتهاند؛ کما اینکه کاهش تقاضای کشور عراق تأثیر بهسزایی بر کاهش صادرات ورق گالوانیزه کشور داشت و عرضهکنندگان ورق گالوانیزه در کشور نیز موفق به جایگزینی بازار وارداتی عراق نشدهاند.
با توجه به رشد ظرفیت تولید ورق گالوانیزه ایران در سالهای آتی، انتظار میرود، روند صادرات تغییر کند. رشد ظرفیت تولید ایران زمینهساز رشد صادرات ورق گالوانیزه کشور خواهد بود و باتوجه به اتمام بحران در عراق، تقاضای این کشور برای ورق گالوانیزه نیز برای بار دیگر افزایش خواهد یافت؛ البته رشد ظرفیت تولید ورق گالوانیزه در آینده بهگونهای خواهد بود که نیاز به بازارهای صادراتی بیش از پیش احساس خواهد شد. صنعت تولید ورق گالوانیزه پتانسیل رشد صادرات را داراست و تنها نیازمند برنامهریزی و هدفگذاری تولیدکنندگان فعلی و تولیدکنندگان آینده است؛ بنابراین گسترش دامنه صادرات به خارج از منطقه نیز میتواند از گزینههای مورد بررسی در آینده ورق گالوانیزه باشد.