به گزارش می متالز، انتقال آب از خلیج فارس به ایران مرکزی از طرح های پر سرو صدایی بود که مزایا و معایب فراوانی به همراه داشت. پروژه ای که با هزینه بالا و با مشارکت شرکت های بزرگ معدنی از جمله شرکت ملی مس، شرکت معدنی و صنعتی گل گهر و شرکت معدنی و صنعتی چادرملو کار خود را آغاز کرد تا نیاز صنعتی و شرب استان های هرمزگان ، کرمان و یزد تامین شود.
پروژه ای که می تواند انقلابی بزرگ در ایران مرکزی باشد و حجم تولیدات صنعتی در این منطقه را افزایش دهد. این پروژه در 3 فاز اجرا می شود. فاز اول، از کیلومتر 37 غرب بندرعباس از محل آب شیرین کن تا گل گهر کرمان به طول 303 کیلومتر، فاز دوم از گل گهر تا مس سرچشمه کرمان به طول 150 کیلومتر و فاز سوم از مس سرچشمه تا چادرملو و اردکان یزد به طول 510 کیلومتر است.
در واقع در اولین فاز آب خلیج فارس به گل گهر کرمان می رسد.
مطرح شدن اجرای این طرح انتقادات فراوانی را به ویژه از سوی فعالان محیط زیست به همراه داشت. فعالان محیط زیست معتقدند در دنیا چنین انتقال هایی برای تامین آب شرب انجام می شود اما در ایران این طرح با هدف تامین نیاز صنایع کلید خورد. از سویی دیگر این انتقال می تواند بر اکوسیستم خلیج فارس نیز اثر گذار باشد.
با وجود چنین موضوعاتی این طرح اجرا و امسال فاز اول آن به بهره برداری می رسد و گل گهر می تواند اولین بهره برداری از این سرمایه گذاری را داشته باشد. شرکت معدنی و صنعتی گل گهر سعی بر آن دارد تا با اجرای پروژه های مهم از جمله افزایش ظرفیت گندله سازی، بهبود کیفیت خط تولید، توسعه اکتشافات و... سهم خود را در صنعت فولاد افزایش دهد.
بدون شک یکی از اصلی ترین فاکتورها برای توسعه زنجیره ارزش فولاد تامین آب خواهد بود. به همین دلیل این شرکت با همکاری دو شرکت یاد شده دیگر در طرح انتقال آب از خلیج فارس اقدام کرده تا بتواند دغدغه های خود در این زمینه را برطرف کند.
شرکت گلگهر اقدامات موثری در راستای افزایش ظرفیت تولید محصولات زنجیره فولاد و همچنین توسعه حوزههای اکتشاف معادن، صنایع معدنی و ایجاد زیربناهای لازم انجام داده است. درواقع این شرکت ۱۴ پروژه مهم در دست اقدام دارد که یک مورد آن پروژه انتقال آب خلیج فارس است که بدون شک این پروژه نقش بسزایی در افزایش ارزش سهام شرکت گلگهر خواهد داشت.
مجموع ارزش ریالی سرمایهگذاریهای انجام شده در این ۱۴ طرح، بالغ بر ۱۶۰ هزار میلیارد ریال است که به واسطه این طرحها، در مجموع برای نزدیک به ۴۴۰۰ نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم اشتغالزایی صورت خواهد گرفت.
این پروژه ها به اندازه ای مهم هستند که افزایش سرمایه صورت گرفته در مجمع گل گهر به دلیل تسریع در اجرای آنها تصویب شد. گل گهر در سال گذشته یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان پول برای اجرای طرح انتقال آب از خلیجفارس به سیرجان در سال ۹۸ پرداخت کرده است.
تامین آب مورد نیاز می تواند در روند فعالیت واحدهای کنسانتره و گندله سازی تاثیر مثبتی داشته باشد. البته با توجه به تکمیل زنجیره ارزش در منطقه گل گهر، این انتقال نقش مهمی در تولید فولاد ایفا می کند زیرا بیشترین میزان مصرف آب در بخشهای تولید آهن اسفنجی و تولید فولاد خام است. درنتیجه گل گهر این سرمایه گذاری را با نگاه بلند مدت انجام داده است . درواقع این شرکت برای حفظ جایگاه خود و همچنین نقش اساسى ٣٠ درصدى در زنجیره فولاد کشور بدنبال اجرای طرح های توسعه ای و تامین نیازهای خود است.
دستاورد دیگر این طرح برای گل گهر را می توان در حوزه مسئولیت های اجتماعی بررسی کرد. اتفاقی که می تواند علاوه بر تاثیر گذاری در تولید، اشتغالزایی و توسعه فرهنگی را ارتقا بخشد. تامین آب شرب و صنعتی منطقه گل گهر بر زندگی مردمان آن منطقه اثر گذار خواهد بود و به نوعی می تواند از مهاجرت به شهرهای بزرگ جلوگیری کند.
اما اجرای هر طرحی چالش هایی به همراه دارد که باید برای آنها نیز برنامه ریزی صورت بگیرد. در کنار چالش زیست محیطی و همچنین هزینه بالای شیرین سازی آب، موضوع اصلی نحوه اختصاص آب در 3 فاز یاد شده است. درواقع باید دید آیا آبی که به گل گهر می رسد با میزان آب در ایستگاه پایانی یعنی اردکان برابری دارد یا سهم آب شرب و صنعتی در فازهای 1 و 2 بیشتر است.
این اتفاق می تواند چالش های منطقه ای بین مردمان بومی را به همراه داشته باشد موضوعی که باید از همین امروز برای آن چاره اندیشی وفرهنگ سازی کرد. درواقع بهتر است شرکت های سرمایه گذار از همین امروز در فرهنگ سازی نیز دست بکار شوند تا در آینده ای نه چندان دور شاهد دعواهای منطقه ای نباشیم.
در حوزه زیست محیطی نیز باید اقدامات و مطالعات لازم انجام شود تا اکوسیستم متنوع خلیج فارس فدای توسعه صنعتی نشود، به هر حال امروز در توسعه پایدار رشد صنعتی در کنار توسعه زیست محیطی رقم می خورد.