تاریخ: ۰۷ آبان ۱۳۹۹ ، ساعت ۱۸:۳۳
بازدید: ۲۱۷
کد خبر: ۱۳۹۳۶۴
سرویس خبر : اقتصاد و تجارت

وضعیت ایران در نماگر الزام‌آور بودن اجرای قراردادها

می متالز - نمایندگان بخش خصوصی در نشست بیست‌و‌هفتم کمیسیون «حمایت قضایی و مبارزه با فساد» اتاق بازرگانی تهران که با حضور مدیران و کارشناسان مرکز مطالعات پایش و بهبود محیط کسب‌و‌کار وزارت امور اقتصادی و دارایی برگزار شد به بررسی جایگاه اقتصاد ایران در نماگر الزام‌آور بودن اجرای قراردادها پرداخته و بر ایجاد بسترهایی برای اطلاع‌رسانی دقیق‌تر و افزایش سطح آگاهی و دانش فعالان اقتصادی در ایران در مورد پرسش‌نامه‌های بانک جهانی برای ارائه اطلاعات صحیح به این نهاد بین‌المللی تاکید کردند.
وضعیت ایران در نماگر الزام‌آور بودن اجرای قراردادها

به گزارش می متالز، اعضای کمیسیون «حمایت قضایی و مبارزه با فساد» اتاق بازرگانی تهران در ادامه بحث و بررسی روی شاخص‌های سهولت انجام کسب‌و‌کار، این بار و در نشست بیست‌و‌هفتم این کمیسیون به سراغ بررسی نماگر الزام‌آور بودن اجرای قراردادها رفتند و در حضور کارشناسان مرکز ملی مطالعات پایش و بهبود محیط کسب‌و‌کار، این نماگر و اقداماتی که تاکنون برای اصلاح رویه‌هایی که به بهبود این شاخص می‌انجامد را مورد نقد و بررسی قرار دادند.

نماگر «الزام‌آور بودن اجرای قراردادها» جزو ۱۰ نماگر شاخص سهولت انجام کسب‌و‌کار است که بانک جهانی سالانه کشورها را براساس آن ارزیابی و رتبه‌بندی می‌کند. براساس تفاهم‌نامه همکاری میان اتاق تهران و مرکز ملی مطالعات پایش و بهبود محیط کسب‌و‌کار، شاخص‌های سهولت انجام کسب‌و‌کار از سوی نمایندگان بخش‌خصوصی و وزارت اقتصاد مورد بررسی قرار گرفته و دو طرف برای اصلاح فرآیندهایی که منجر به ارتقای شاخص‌های این بخش شود، تصمیم‌گیری می‌کنند. در نشست بیست‌و‌هفتم کمیسیون حمایت قضایی و مبارزه با فساد اتاق تهران، گزارشی از سوی مرکز مطالعات پایش و بهبود محیط کسب‌و‌کار در ارتباط با جایگاه ایران از حیث این نماگر مورد ارزیابی قرار گرفت و در عین حال، بر ایجاد بسترهایی برای اطلاع‌رسانی دقیق‌تر و افزایش سطح آگاهی و دانش فعالان اقتصادی در ایران از پرسش‌نامه‌های بانک جهانی، تاکید شد. در همین خصوص، منیژه طبیبی، معاون مرکز ملی مطالعات پایش و بهبود محیط کسب‌و‌کار، رتبه ایران در این نماگر طی سال ۲۰۲۰ را ۹۰ اعلام کرد که نسبت به سال گذشته یک رتبه تنزل داشته است. وی تصریح کرد که در رابطه با این نماگر، داده‌ها و اطلاعات درستی از سوی سازمان‌ها و شرکت‌های ایرانی به بانک جهانی ارسال نشده، از این رو، این مرکز تلاش کرده‌است آموزش‌های لازم را برای توجیه بنگاه‌ها و ذی‌نفعان این نماگر ارائه دهد.

به گفته طبیبی، اصلاح رتبه ایران در نماگر الزام‌آور بودن اجرای قراردادها، مستلزم بهبود وضعیت ایران در مولفه کیفیت فرآیندهای قضایی است و در این رابطه ایجاد دادگاه‌های ویژه دعاوی تجاری ضروری به نظر می‌رسد.

همچنین براساس گزارشی که تقوی از کارشناسان این مرکز ارائه داده، امتیاز ایران در نماگر الزام‌آور بودن اجرای قراردادها طی سال ۲۰۲۰ معادل ۲/ ۵۸ است که نسبت به امتیاز ۹/ ۷۵ امارات متحده عربی و ۹/ ۶۱ عمان، در مقام پایین‌تری در میان کشورهای منطقه منا برخوردار است. وی با استناد به گزارش بانک جهانی، وضعیت ایران از حیث مولفه‌های زمان و هزینه در این نماگر را قابل قبول عنوان کرد و یادآور شد که برای بهبود مولفه کیفیت فرآیندهای قضایی که شامل موضوعاتی از جمله ساختار شکلی و صلاحیت دادگاه‌ها، مدیریت پرونده، دادرسی الکترونیکی و روش‌های جایگزین حل‌و‌فصل اختلافات است، اصلاحاتی باید در دستورکار قرار گیرد. وی سپس به تشریح برخی از اقدامات مرکز ملی مطالعات پایش و بهبود محیط کسب‌و‌کار در این خصوص پرداخت. حسن فروزان‌فرد، رئیس کمیسیون «حمایت قضایی و مبارزه با فساد» اتاق بازرگانی تهران نیز در این رابطه، با اشاره به اینکه جامعه هدف پرسش‌نامه‌های بانک جهانی برای تعیین امتیاز و رتبه کشورها از حیث این نماگر و سایر نماگرهای شاخص سهولت انجام کسب‌و‌کار، مصرف‌کننده و مشتریان هستند، افزود: با همکاری کمیسیون و مرکز مطالعات پایش، می‌توان با پاسخ‌دهندگان به این پرسشنامه‌ها ارتباط گرفته و این بررسی صورت گیرد که پاسخ‌های آنان حاصل چه محدودیت‌هایی در فعالیت اقتصادی است و بر مبنای آن، نیازها مورد شناسایی قرار گیرد. وی اطلاع‌رسانی ظرفیت‌های موجود دادرسی نظیر دادگاه‌های آنلاین و استفاده از دستاوردهای بین‌المللی برای بهبود واقعی محیط کسب‌و‌کار را مورد تاکید قرار داد و استفاده از خدمات و مشاوره‌های حقوقی از سوی جامعه کسب‌و‌کار را یکی از زمینه‌های اصلاح و بهبود رتبه و امتیاز کشور در این نماگر عنوان کرد و یادآور شد که در این رابطه اتاق بازرگانی می‌تواند به‌طور جدی وارد عمل شود.

عناوین برگزیده