به گزارش می متالز، سیاستها و نحوه دخالت و نظارت مدیران وزارتخانههای صنعت و معدن، نفت و اقتصاد به گونهای است که انگار این دوستان مایل هستند هرچه زودتر ماههای آتی را با کمترین گلایه حتی به قیمت از بین رفتن صدها میلیارد تومان منابع کشور به پایان رسانند.
پس از فاجعه رخداده در رشد قیمت سهام پالایشگاههای کشور در ماههای ابتدایی سال و البته سوءاستفاده دولت از این شرایط و تاسیس صندوق قابل معامله پالایش، اکنون ظاهرا جناب زنگنه علیرغم ژست حقبهجانبه همیشگی تصمیم گرفته تا با دستکاری در نرخ حاشیه سودهای پالایشگاه ها، ذرهای از اشتباهات خود را در تاسیس صندوق پالایش جبران کنند. اما سوال اینجاست که آیا برای جبران اشتباه خودتان میبایست صدها میلیارد تومان منافع عامه مردم را فدا کنید؟
نگاهی به صورتهای مالی پالایشگاه شیراز در ۹ماهه سال ۱۳۹۹، حاکی از تغییری عجیب در نرخ حاشیه سود محصولات این پالایشگاه در سه ماهه سوم در مقایسه با ۶ماهه نخست دارد که این موضوع خود گویای نکات نگرانکنندهای است.
از مجموع ۱۱.۸۴۴ میلیارد ریال سود خالص شناسایی شده توسط این شرکت در ۹ماهه نخست سال مالی ۱۳۹۹، بیش از ۸.۶۰۹ میلیارد ریال مربوط به سایر درآمدهای عملیاتی و غیر عملیاتی و عمدتا مربوط به موجودی ابتدای دوره این شرکت بوده که قابلیت تقسیم ندارد.
اما همانگونه که اشاره شد تغییر نرخ حاشیه سود محصولات این شرکت در سه ماهه سوم در مقایسه با ۶ماهه نخست سال از نکات ابهامبرانگیز صورتهای مالی این شرکت است.
همانگونه که مشاهده میشود حاشیه سود ناخالص ۳.۷ درصدی ۶ماهه نخست سال مالی ۱۳۹۹، در سه ماهه سوم به بیش از ۱۵ درصد میرسد تا بلکه به قیمت محروم شدن بیش از ۸۵ میلیون نفر از ثروت ملی، عدهای اندک از سهامداران این پالایشگاه قدیمی خوشحال شوند.
البته امیدواریم عدهای از سهامداران با پیش کشیدن افزایش قیمت نفت، دلار و ...، این عوامل را بهانهای برای افزایش حاشیه سود ندانند چرا که بر اساس قواعد ساده ریاضی و مالی میتوان فهمید که حاشیه سود محصولات ربطی به این عوامل ندارد.