صنایع بورسی در پساتوافق

به گزارش می‌متالز، این ریزش به‌گونه‌ای بود که حتی رشد خیره‌کننده نرخ جهانی کامودیتی‌ها و افزایش نرخ تسعیر دلار نیمایی نیز نتوانست ترمز آن را بکشد و هر روز بهانه تازه‌ای به افت قیمت‌ها منجر می‌شود؛ افتی که البته به نظر می‌رسد در انتهای مسیر خود قرار گرفته است و فروشندگان انگیزه لازم را برای تشکیل صف‌های فروش ندارند. در بررسی آخرین وضعیت بازار، پس از مشخص شدن کلیات بودجه سال آینده و رفع تهدید‌های آن، به‌خصوص در زمینه نرخ خوراک و سوخت، معاملات بازار به مذاکرات وین چشم دوخته است تا ضمن مشخص شدن نرخ دلار به عنوان یکی از مهم‌ترین مولفه‌های تاثیر‌گذار بر سودآوری شرکت‌ها، جهت سهام پیشرو نیز مشخص شود. البته تاکید می‌شود که سهام ارزنده در هر دو گروه ریالی و دلاری در محدوده‌های حمایتی نسبتا قوی قرار گرفته‌اند و امکان ریزش شدید چندان محتمل نیست؛ اما اینکه کدام‌یک از این دو گروه بتوانند با اخبار نهایی احیای برجام رالی صعودی خود را شروع کنند، بزرگ‌ترین ابهام بازار سرمایه در این روزهاست.

سهام ریالی یا دلاری

گروه‌های ریالی بازار، حدود ۳۵‌درصد ارزش کل بازار سهام را به خود اختصاص داده اند که شاخص‌ترین آن‌ها گروه‌های خودرویی، بانکی، فراکابی و حمل‌ونقل هستند. بسیاری از نماد‌های این گروه‌ها نیز طبیعتا متاثر از نرخ ارز بوده؛ اما نام‌گذاری رایج آن‌ها در بازار سرمایه به این ترتیب است. در صورت نهایی شدن توافق هسته‌ای احیای برجام، پیش‌بینی فعالان بازار رشد این گروه‌هاست. البته بخشی از آن نیز متاثر از اتفاقات سال ۹۴ است؛ جایی که گروه خودرویی به عنوان لیدر آن دوره بازار سرمایه همزمان با نهایی شدن برجام موفق شد رشد‌های خیره‌کننده بیش از ۳۰۰ درصدی را ثبت کند. اما در اینجا باید تامل بیشتری کرد. اول اینکه در این دور از مذاکرات، برخلاف دور پیشین، به دلیل فشار زیاد اقتصادی، خودرو جزو اولویت مذاکرات نبود که ترکیب تیم اعزامی نیز همین امر را تایید می‌کند. دوم اینکه در صعود سال ۹۴، تجدید ارزیابی گروه خودرویی به عنوان کاتالیزور، کمک شایانی به استقبال اهالی بازار از نماد‌های لیدر این گروه کرد؛ بنابراین برخلاف دور قبل به نظر می‌رسد این بار در صورت موفقیت آمیز بودن مذاکرات، گروه بانکی یا حمل‌ونقل بتوانند نقش بهتری در معاملات ایفا کنند که البته ظرفیت گروه بانکی با توجه به ارزش بازار برای این مهم بیشتر و محتمل‌تر است.

بررسی روند حرکتی گروه بانکی و خودرویی نشان می‌دهد، معامله‌گران این دو گروه خوش‌بینی نسبی به مذاکرات دارند؛ تا جایی که به‌رغم ریزش یک‌سال اخیر غالب نماد‌های بازار، نماد‌های بزرگ این دو گروه در یک‌ماه اخیر بازدهی مثبت زیادی داشته‌اند.

در نقطه مقابل، در یک‌ماه اخیر، سهام گروه دلاری وضعیت چندان مطلوبی نداشته‌اند. به عنوان مثال، در گروه شیمیایی (پتروشیمی‌ها) بازدهی‌ها بسیار محدود و بعضا در محدوده منفی بوده که بخشی از آن در کنار تاثیر روانی افت نرخ ارز آزاد، مسائل مربوط به نرخ گاز در لایحه بودجه سال آینده بوده است. ناگفته نماند که مبنای محاسبات سود‌آوری شرکت‌ها، نرخ تسعیر دلار نیمایی است که از ابتدای سال حدود ۲۰‌درصد بازدهی داشته است و به گفته مسوولان تلاش می‌شود تا پایان سال نرخ خود را به نرخ سامانه سنا برساند که می‌توان انتظار بهبود وضعیت فروش شرکت‌های دلاری را در این خصوص داشت.

سودسازان پساتوافق

نکته مهمی که سهامداران خرد بازار سرمایه باید به آن توجه کنند، این است که توافق هسته‌ای برخلاف ذهنیت عمومی معامله‌گران، مشوق قوی تولید، سود‌آوری و در نهایت بورس خواهد بود. در وضعیت فعلی تا ۱۵‌درصد ارز حاصل از صادرات شرکت‌های دلاری بورس در مسیر دور زدن تحریم‌ها هزینه می‌شود که در صورت برداشته شدن تحریم‌ها به سود شرکت‌ها (غالبا به صورت اهرمی) افزوده خواهد شد و می‌تواند رقم فروش شرکت‌های بورسی را تا ۲۰۰‌هزار میلیارد تومان افزایش دهد که با توجه به در نظر گرفتن میانگین P/ S معادل ۳ واحد، ۶۰۰‌هزار میلیارد تومان ارزش بازار در نتیجه آن رشد خواهد کرد و بورس تنها از این منظر می‌تواند حدود ۱۲‌درصد رشد در شاخص را دریافت کند. مضافا اینکه صادرات شرکت‌ها تحت تاثیر برداشته شدن برخی از تحریم‌ها قرار گرفته است و می‌تواند رقمی بالاتر از وضعیت فعلی را به ثبت برساند. نکته مهم دیگر اینکه هزینه مربوط به استهلاک و طرح‌های توسعه جدید به‌شدت افزایش پیدا کرده است که در نتیجه این امر کاهش قابل‌توجهی خواهد داشت و تمام این موارد در میان‌مدت بر صورت‌های مالی شرکت‌های بورسی تاثیر می‌گذارد.

جمع بندی

در روز‌های سرد زمستان که مذاکرات به‌خوبی پیش می‌روند، ترس سهامداران از افت قیمت ارز آزاد و فروش سهام بر آن مبنا می‌تواند یک خطای راهبردی بلندمدت باشد. نرخ دلار نیمایی رشد‌های خوبی در ماه‌های اخیر داشته است و با توجه به تعیین نرخ ۲۳‌هزار تومان برای تسعیر دلار بانک‌ها در سال آینده امکان ریزش سنگین برای دلار را متصور نیستیم؛ بنابراین مهم‌ترین عامل فروش در گروه‌های دلاری چندان اصولی به‌نظر نمی‌رسد. در نظر بگیریم که با کاهش انتظارات تورمی به دلیل مذاکرات، دست بانک مرکزی برای کاهش نرخ بهره بانکی و بین‌بانکی نیز باز‌تر خواهد بود و در آن شرایط جذابیت بورس بهبود قابل‌توجهی خواهد داشت و می‌توان انتظار روز‌های گرمی را در هر دو بخش سهام ریالی و دلاری داشت.

منبع: دنیای اقتصاد