به گزارش میمتالز، صادرکنندگان همچنین در تلاشند تا روشهای حمل و نقل جایگزین بیابند، زیرا برخی از شرکتهای حمل و نقل از دریای سیاه - مسیر کلیدی برای حمل و نقل فولاد و مواد خام از روسیه – برای ارسال محمولهها اجتناب میکنند.
یکی از تامین کنندگان فولاد روسیه گفت: وضعیت بازار صادرات پیچیده است، اما میتوان مسائل را مدیریت کرد، زیرا بسیاری از کشورها از تحریمها حمایت نمیکنند و بانکهایی در روسیه هستند که تحت تحریم نیستند، اگرچه بسیاری از خریداران و شرکتهای حمل و نقل با شرکتهای روسی کار نمیکنند.
یک تاجر فولاد مستقر در روسیه گفت که محصولات فولادسازان روسی در حال حاضر به طور کامل رزرو شده اند و میتوانند حداقل یک ماه بدون حمل و نقل از دریای سیاه کار کنند.
یک منبع توزیع کننده محصولات فولادی در روسیه گفت که فرصتهای صادراتی برای بازار روسیه ضروری است، زیرا کارخانهها باید ظرفیت مازاد خود را به خارج از کشور بفروشند تا ” فولاد در بازار داخلی مانند سیل جاری نشود”.
«تقاضا در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قوی است. تقاضا در آسیا نیز خوب است و تحویل به آسیا از دریای سیاه انجام نمیشود. صادرکنندگان روسی همچنان میتوانند به کشورهای مشترک المنافع مانند قزاقستان، ترکمنستان و ... محصولاتشان را بفروشند، اما سهم اصلی فروش آنها به بازار داخلی میرود.»
به طور سنتی، روسیه حدود ۴۰ درصد از تولید فولاد خود را صادر میکند.
یک منبع توزیع کننده محصولات فولادی در روسیه گفت: “تامین کنندگان میگویند که همه چیز برای صادرات خوب پیش میرود، اما قانع کننده به نظر نمیرسد، زیرا همه میدانند که تغییر مسیر جریانهای تجاری در یک هفته یا یک ماه پیچیده است. ”
وی در ادامه خاطرنشان کرد: در پرداختهای ارزی و سوئیفت [شرکتها]مشکلاتی وجود دارد و همچنین مشکلات حملونقل داخل و خارج از کشور وجود دارد.
راهآهن و زیرساخت بنادر، بهویژه در شرق دور روسیه – جایی که کارخانهها از آنجا به آسیا میروند و احتمالاً ممکن است تناژها را از دریای سیاه و دریای بالتیک تغییر مسیر دهند – برای تغییرات سریع جریان تجاری طراحی نشدهاند و در حال حاضر بسیار شلوغ هستند.
وی همچنین توضیح داد که مشکلاتی برای اجاره کشتیها وجود دارد.
این تاجر فولاد مستقر در روسیه گفت: «بیمه کشتیهایی که از دریای سیاه عبور میکنند یک چالش است. این غیرممکن نیست، اما برخی از شرکتها از آن اجتناب میکنند و برخی هزینههای بالایی را میگیرند.»
او همچنین گفت که صادرکنندگان فولاد روسیه میتوانند محمولههای خود را از دریای آزوف حمل کنند. اما فست مارکت میداند که ظرفیتهای بزرگ را نمیتوان در کشتیهای آنجا بارگیری کرد، زیرا هیچ تأسیسات بندری در آبهای عمیق وجود ندارد.
منابع اشاره کردند که در حال حاضر بندر دریای آزوف شلوغ است.
این تاجر در ادامه گفت: صادرکنندگان روسی میتوانند از طریق گرجستان و آذربایجان محصولات فولادی را از طریق کامیون به ترکیه ارسال کنند. اما یک منبع در ترکیه گفت که هزینه حمل و نقل به این شکل بسیار بیشتر از بنادر دریای سیاه خواهد بود و “کارایی تجارت را از بین میبرد. ”
یک منبع در ترکیه گفت: فکر نمیکنم کسی با جریان ارسال فولاد از روسیه برخورد کند. سفارشهای قبلی برای محمولهها ممکن است ادامه یابد. با این حال، موافقت با رزروهای جدید و گشایش اعتبار اسنادی بسیار خطرناک به نظر میرسد.
یک تاجر از مصر گفت: “مصر مواد روسی را نمیخرد و همه انتظار دارند که تحریمهای بیشتری در هر مقطعی اعمال شود. از زمانی که سیم مفتول از شرکت آهن و فولاد Makiivka [یک کارخانه فولاد بلند در منطقه دونتسک اوکراین که در سال ۲۰۱۷ توسط شورشیان طرفدار روسیه تصرف شد]به مصر فروخته شد و در اداره بندر به عنوان محصولات دستکاری شده [نگه داشته شد]اتفاق افتاد، این حادثه همه را از دست زدن به [فولاد]روسی میترساند. ”
اکثر منابع گفتند که بازار آسیا مقصد اصلی صادرات جایگزین برای صادرکنندگان روسی است، اما قیمتها در آنجا به طور سنتی بسیار پایینتر از ترکیه است.
ارزیابی قیمت فست مارکت برای واردات کویل نورد گرم، cfr ویتنام که عمدتا به SAE۱۰۰۶ HRC با درجه نورد ۲ – ۳ میلی متری و محصولات معادل آن توجه میکند، در روز جمعه ۴ مارس ۸۸۵ – ۹۰۰ دلار به ازای هر تن cfr ویتنام بود که ۲۰ – ۲۵ دلار در هر تن افزایش یافت.
ارزیابی فست مارکت در روز جمعه برای واردات کویل نورد گرم فولادی بندر اصلی cfr ترکیه، ۹۵۰ تا ۱۰۰۰ دلار در هر تن بود که از ۹۱۰ تا ۹۳۰ دلار در هر تن در هفته گذشته، ۴۰ تا ۷۰ دلار افزایش داشت.
برخی منابع حدس میزنند که صادرکنندگان فولاد روسیه میتوانند با خریداران آسیایی با استفاده از شرکتهای سرمایه گذاری مشترک چین و روسیه معامله کنند، در حالی که برخی دیگر معتقد بودند که شرکتهای تجاری سوئیسی مرتبط با کارخانههای روسیه همچنان قادر به فعالیت هستند.
منبع: آرتان پرس