به گزارش میمتالز، مقام معظم رهبری نام گذاری امسال را نیز با موضوع تولید قرار داده اند و شعار سال ۱۴۰۱ را "تولید، دانش بنیان، اشتغال آفرینی" انتخاب کردند.
اگر به شکل ریشهای به این شعار بنگریم و در آن تامل کنیم درمی یابیم که یکی از الزامات و ضروریات اقتصاد جامعه و همچنین کشورمان برای رسیدن به توسعه متناسب در شان و تراز نظام جمهوری اسلامی پیاده سازی این شعار است.
در این میان نقش فعالان اقتصادی بخش خصوصی اعم از سرمایه گذاران، تولیدکنندگان و کارآفرینان در تحقق شعار سال برکسی پوشیده نیست و آنها را باید کنار دولت یک بال دیگر پیشبرد تولید دانش بنیان و اشتغال آفرینی دانست.
در همین راستا، مصاحبه با "مهدی بخشنده، رییس اتاق بازرگانی، صنایع معادن و کشاورزی استان قزوین" در خصوص شعار سال و نقش فعالان بخش خصوصی در پیشبرد این موضوع و راهکارهای عملیاتی سازی آن را در ادامه از نظر میگذرانید.
به کارگیری مدیران اجرایی جهادی که شعار سال را اولویت خود بدانند در کنار حمایت بی قید و شرط از تولیدات دانش بنیان با ایجاد ظرفیتهای قانونی و تربیت نیروی کار ماهر از راههای تحقق شعار سال است.
ابتدا باید یادآور شوم که شعار سال باید به فرمان سال تبدیل شود و توجه به آن برای مدیران اجرایی جنبه الزام آور داشته باشد، خیلی از دستگاهها و مدیران پس از نام گذاری سال تنها اقدام به نصب بنر و نوشته در بیلبوردها کرده و یا سربرگ با شعار سال تهیه میکنند و به شعار سال که باید جنبه عملیاتی پیدا کند، نگاه شعاری دارند در حالی که مقام معظم رهبری این شعارها را با دقت و متناسب با الزامات و نیازهای اساسی کشور انتخاب و اعلام میکنند.
از سوی دیگر توجه به شعار سال ۱۴۰۱ که مقام معظم رهبری آنرا با درایت، نکته سنجی و هوشمندی "تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین" نام گذاری کرده اند را باید شاه بیت حل مشکلات اقتصادی کشور دانست و با این دید و رویکرد به آن نگریست.
در کنار به کارگیری مدیرانی که شعار سال را اولویت خود بدانند معتقدم برای تحقق شعار سال آن دسته از مدیران اجرایی که قادر به پیاده سازی و تحقق شعارسال که باید به دید فرمان سال به آن نگاه کرد نیستند از کار خود کنار بروند و جای خود را به مدیرانی که به نام گذاری سالها دیدگاه شعاری ندارند بدهند، در این صورت میتوان به تحقق شعار سالها بسیار امیدوار بود.
از دیگر راههای تحقق شعار سال حمایت بی قید و شرط از تولید آن هم تولید دانش بنیان و با فناوری بالا از طریق ایجاد ظرفیتهای قانونی است که باید در کشورما رقم بخورد تا به اهداف توسعهای خود دست پیدا کنیم، امروز دیگر خام فروشی، تولید محصول از انرژی ارزان و کسب درآمد ارزی از آن یک هنر نیست بلکه هنر آن است که از منابع خود با استفاده از دانش و فناوری، محصولات دانش بنیان تولید کرده و با ایجاد ارزش افزوده آنها را صادرات کنیم.
از سوی دیگر بخش زیادی از تولید در کشور ما خود را با ساختارهای جدید و فناوریهای نو مجهز نکرده و قادر به رقابت با دنیا نیست و ما باید به سرعت این ساختار را نو کنیم که راه آن همان تحقق شعار امسال مقام معظم رهبری است، یعنی ناگزیر به حرکت به سمت تولیدات دانش بنیان هستیم.
ناگفته نماند حمایت دولت باید از شرکتها و موسسات تولیدی دانش بنیان واقعی باشد تا به اهداف شعار سال دست پیدا کنیم، چرا که امروزه برخی واحدهای تولیدی تنها بخشی از مجموعه و خط تولید خود را دانش بنیان کرده اند، اما از همه امتیازات و مشوقهای قانونی بهرهمند هستند، یعنی همان گونه که فعال اقتصادی واقعی با فعال اقتصادی نما را باید از هم تفکیک کنیم در این حوزه نیز باید تمیز قائل شویم.
تحقق تولید دانش بنیان به شکل واقعی با خود اشتغال آفرینی نیز همراه خواهد داشت، اما باید در این بین به یک نکته مهم توجه داشت که تا حدی مغفول واقع شده است که آن موضوع پرورش نیروی کار ماهر و توانمند است.
امروز اقتصاد ما به نیروی فاقد مهارت و توانمندی نیازی ندارد و اینجاست که نقش آموزش فنی و حرفه ای، دانشگاهها و مجموعههای خصوصی برای تربیت نیروی ماهر اهمیت پیدا میکند، بنابراین مهارت یکی از ابزارهای مهم مورد نیاز در جهت اشتغال افرینی در فرایند تولید دانش بنیان است.
نمیتوان این مساله را به تمامی فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان تعمیم داد، مجموعههایی که خواهان رشد و پیشرفت هستند از اینکه بتوانند با اتکا به دانش و فناوری افراد خلاق و توانمند محصولی مشتری پسند با هزینه کمتر و کیفیت بهتر تولید کنند، استقبال میکنند.
البته شاید این مساله به شرکتها و واحدهایی بازگردد که در ظاهر دانش بنیان هستند، اما در واقعیت توانمندی و ظرفیت لازم را برای پذیرش ایدهها و خلاقیتهای متناسب با فعالیت شان ندارند.
از سوی دیگر به نظر میرسد باید معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری طرحهای تشویقی را در این زمینه گسترش دهد تا صنایع و سرمایه گذاران، افراد و گروههای فعال در زمینه خلق کالاهای دانش بنیان را در کارهای تولیدی خود مشارکت دهند.
میتوان برخی از منابع مالی کشور که بدون خروجی لازم و اثربخشی مناسب هدر میرود را به این کار اختصاص داد و آنها را در اختیار مجموعههای تولیدی بزرگ و موفق قرار داد تا تولیداتشان را به سمت فناوریهای نو و جدیدتر پیش ببرند و در این راه از واحدهای دانش بنیان دارای ایده بهره بگیرند، چرا که بخش تولید در کشور ما ظرفیتهای مناسبی برای فعالیت این گروهها دارد.
برای تحقق شعار سال و نداشتن مانع بر سرراه آن نیازمند مدیران جهادی و شجاع هستیم که شعار سال را به عنوان یک فرمان تلقی کنند.
معتقدم مدیریت روزمره و محافظه کارانه میتواند مهمترین مانع در این خصوص قلمداد شود، ما به مدیران جهادی نیازمند هستیم که شعار سال را به مثابه فرمان سال تلقی کرده و با جان و دل و اعتقاد برای تحقق آن تلاش کنند.
تجربه نشان داده هرجا یک مدیر جهادی و شجاع داشتیم کارها به خوبی و مورد انتظار پیش رفته، اما هرجا مدیرانی داشتیم که به قوانین ۵۰ یا ۷۰ سال پیش استناد میکردند و شعار سال را تنها یک شعار میدانستند در کارها مانع ایجاد میکردند و اجازه رشد نمیدادند.
امروز کشورهایی در اقتصاد دنیا حرفی برای گفتن دارند که صاحب تولیدات دانش بنیان هستند و این موضوع را برای خود به عنوان یک مزیت قرار داده اند.
باید توجه داشته باشیم که سرعت تغییرات در اقتصاد جهانی بسیار شتاب گرفته و اگر نتوانیم خود را متناسب با این سرعت در این مسیر قرار دهیم بدون شک در رسیدن به اهداف توسعهای عقب میمانیم، امروز کشورهایی در اقتصاد دنیا حرفی برای گفتن دارند که صاحب تولیدات دانش بنیان هستند و این موضوع را برای خود به عنوان یک مزیت قرار داده اند.
امروز دنیا خواهان محصولات و کالاهای دانش بنیان است و این گونه کالاها بیشترین ارزش افزوده را ایجاد میکنند بنابراین تولید دانش بنیان میتواند موجب جهش در صادرات شود، البته در کنار این موضوع باید شاهد تقویت تعامل و ارتباطات بین المللی با کشورهای مختلف دنیا نیز بود.
این که ما فولاد و سیمان که از منابع خام خود و با گاز و برق بسیار ارزان تولید شده را به دیگر کشورها صادر کنیم هنر نیست چرا که اگر انرژیهایی که صرف این تولیدات شده را بفروشیم شاید سودش از تولید این کالاها بالاتر باشد، بنابراین ما باید تولید واقعی را تقویت کنیم که در واقع همان تولید دانش بنیان است.
برای رسیدن به این هدف در سطح کشور و هم نیز استان قزوین که تحقق آن در این شرایط سخت، اما شدنی است باید شاهد یک جراحی اقتصادی باشیم و مدیران دستگاههای اقتصادی این جسارت و شجاعت را برای جراحی پیدا کنند.
ما باید از اقتصاد دولتی فاصله بگیریم تا بتوانیم به رشد مد نظر خود دست پیدا کنیم، از سویی دیگر ناگزیر هستیم تا تعامل و ارتباطات خود را با دنیا افزایش دهیم تا امکان نقل و انتقال فناوری و صادرات کالا را به شکل مناسب داشته باشیم.
معتقدم ارتباط بین این دو ضعیف است و با زبان متفاوت با یکدیگر صحبت میکنند و حرف همدیگر را متوجه نمیشوند، ما چندان برای علم احترامی قائل نیستیم اگرچه همدیگر را دکتر و مهندس خطاب میکنیم و به هر قیمتی میکوشیم تا مدرکی دانشگاهی دریافت کرده و وارد یکی از حوزههای کاری بشویم که در آن توانمندی لازم را نداریم.
باید کیفیت آموزش و تحصیل در کشور و استان ما افزایش پیدا کند تا فعالان بخش خصوصی به سمت استفاده از ظرفیت مراکز علمی، دانشگاهی و پژوهشی بروند.
ناگزیر هستیم به سمتی برویم که کسب دانش و فعالیت میدانی در عرصههای اقتصادی با هم درآمیخته شوند و این دو بخش به یکدیگر متصل شوند که دولت در این زمینه باید سیاست گذاری لازم را انجام دهد و این مهم به فرهنگ تبدیل شود.
بازار کشورهای آسیایی زمینه خوبی برای فعالیت تولیدکنندگان و بازرگانان قزوینی و ایرانی است و میتوان ظرفیتهای جدیدی را در این خصوص خلق کرد چرا که بازار و اقتصاد کشورهای آسیایی رو به رشد است و با ما اشتراکات زیادی دارند.
فعالان اقتصادی قزوین همچنان منتظر هستند تا ببینند دولت در زمینه دیپلماسی اقتصادی به چه فعالیتهایی دست میزند، اما جدا از این مساله تلاش میکنیم تا ارتباطات و تعاملات خود و اعضا را با فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان کشورهای آسیایی گسترش دهیم.
بازار کشورهای آسیایی زمینه خوبی برای فعالیت تولیدکنندگان و بازرگانان قزوینی و ایرانی به شمار میرود و میتوان ظرفیتهای جدید را در این خصوص خلق کرد چرا که بازار و اقتصاد کشورهای آسیایی رو به رشد بوده و جمعیت قابل توجه و اشتراکات فرهنگی، دینی و تاریخی و سیاسی آنها با کشورمان میتواند به این موضوع کمک خوبی کند.