به گزارش میمتالز، تمامی مسائلی که جهان امروزی با آن روبرو میشود خواه فقر، آموزش، عدالت اجتماعی، توسعه اقتصادی، محیط زیست، امنیت غذایی یا سلامت همه یک عنصر مشترک دارند: دسترسی به آب. «بحران آب» یک وضعیت کمآبی است که منجر به وضعیت خطرناکی میشود که یک جامعه یا کل جامعه را در یک منطقه یا کشور خاص تحت تأثیر قرار میدهد. کمبود آب توسعه اقتصادی بخصوص در بخش کشاورزی، سلامت و رفاه انسان را محدود میکند. امنیت غذایی یکی از مهمترین دغدغههای توسعه قرن بیست و یکم است و بیش از ۹۰۰ میلیون نفر - تقریباً از هر هفت نفر در سراسر جهان یک نفر - دچار سوءتغذیه هستند. امروزه ثابت شده است که ظهور فناوریهای دیجیتال باعث ارایه راهکارهایی جهت مقابله با این چالشها شده است از این رو افزایش سواد دیجیتالی کشاورزان جهت افزایش امنیت غذایی مردم جهان و مدیریت بحران آبی بیش از گذشته احساس میشود.
سواد دیجیتال یک مدل تحول آفرین است که باید به تدریج از طریق مشارکت بین تعاونیهای کشاورزی، دولت ها، سهامداران، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان ایجاد شود. این تحول به منابع آموزشی نیاز دارد تا کشاورزان را در مورد نحوه استفاده از فناوریهای دیجیتال آگاه کند. همچنین به سرمایهگذاریهای اقتصادی از سوی دو بخش دولتی و خصوصی جهت ارائه حمایتهای مالی لازم به کشاورزان برای ورود به عرصه تحول دیجیتال وابسته است. از این رو موسسات وزارت کشاورزی، مرکز ملی فضای مجازی، وزارت ارتباطات و اطلاعات، وزارت بازرگانی، موسسات تحقیقاتی و دانشگاهها و بخش خصوصی نقش مهمی در توسعه کشاورزی دیجیتال دارند. دیجیتالی شدن و استفاده از فناوری در کشاورزی هوشمند به عنوان فرصتی بزرگ برای آینده کشاورزی در نظر گرفته میشود. با این حال، تحقق منافع کامل توسط: (۱) علاقه کشاورزان و استفاده از کلان دادهها برای بهبود تصمیم گیری مزرعه (۲) مسائل مربوط به حکمرانی دادهها و اعتماد بین ارائه دهندگان و کاربران دادهها و فناوری. (۳) ترتیبات سازمانی مرتبط با حاکمیت پلتفرمهای داده، محدود میشود.
تحول دیجیتال، که عموماً به عنوان "انقلاب صنعتی چهارم" شناخته میشود، به طور قابل توجهی بخش کشاورزی و غذا را متحول کرده است. با مداخله فناوریهای جدید و نوآورانه مانند اینترنت اشیاء، هوش مصنوعی، بلاکچین، واقعیت افزوده، سنجش از راه دور و محاسبات توزیعشده، کشاورزان اکنون به اطلاعات به موقع و دقیق در مورد الگوهای آب هوایی موثر بر الگوی کشت، ورودیها، بازارها، امور مالی، و بستههای مناسب از شیوههای اتخاذ شده برای تصمیم گیری به صورت آگاهانه دسترسی دارند. فناوریهای پیشرفته این امکان را فراهم میکند که کشاورزان را در یک سیستم کشاورزی-غذایی مبتنی بر فناوری گنجانده شوند. با افزایش تقاضای غذا در جمعیت جهان، بخش کشاورزی-غذایی با چالشهای متعددی مواجه است. برای تغذیه پایدار جمعیت رو به رشد، به سیستمهای غذایی مولد، مؤثر، پایدار، جامع، شفاف و انعطافپذیر نیاز است؛ لذا جهت دستیابی به این هدف، نیاز فوری به تغییر سیستم کشاورزی فعلی وجود دارد.
توسعه کشاورزی تمرکز اصلی دولتها جهت تضمین امنیت غذایی و کاهش فقر بوده است. صنعت کشاورزی در طول سالها به طور قابل توجهی تغییر نموده است. این دگرگونی با اتخاذ سیاستهای مختلف در استراتژیهای تولید مانند محصولات دستکاری شده ژنتیکی/ اصلاحشده، سرمایهگذاری در زیرساختهایی مانند مکانیزاسیون با استفاده از ماشینآلات، ابزار و تجهیزات، بازارها، مؤسسات و تحقیقات امکانپذیر شده است. در حال حاضر طرح کلی کشاورزی به تدریج تغییر کرده و به سوی توسعه کشاورزی از طریق تصدیق و پذیرش پیشرفتهای تکنولوژیکی، به دنبال چشم انداز بهبود شرایط مالی کشاورزان تغییر کرده است. به طور مثال در کشور هند از اجرای تغییرات نهادی در کشاورزی مانند اصلاحات ارضی، پذیرش فناوری دیجیتال و عملیاتی شدن پروژههای آبیاری در دهه ۵۰ گرفته تا پذیرش گسترده گونههای کوتوله و پرمحصول گندم و برنج در دهه ۶۰ که منجر به انقلاب سبز معروف کشاورزی شد. با این حال، رشد تولیدات کشاورزی در این کشور منجر به ایجاد مازاد در بخشهای مختلف کشاورزی شد و در نتیجه سبب بازدهی بالاتر و قیمتهای پایینتر محصولات کشاورزی شده است. در نهایت این امر سبب کاهش تعادل بین عرضه و تقاضا شد. از این رو صنعت کشاورزی میبایست با اتخاذ کارایی مولد و کاهش هزینهها و ارائهی راهبردهای موثر جهت درآمدزایی با کمک فناوری دیجیتال به سمت افزایش سواد دیجیتال کشاورزان منعطف شود.
پیشرفتهای فناوری در کشاورزی در طول سالها از ماشینآلات سنتی به تجهیزات مدرن/ پیشرفته، به شدت تغییر کرده است، کاربرد فناوری در فرآیندهای مختلف تصمیم گیری در هر مرحله از کشاورزی از جمله مدیریت بستر کاشت، مدیریت منابع آب مصرفی، کوددهی و بذرپاشی و ... برای اطمینان از تولید محصول با کیفیت، یک پیشرفت قابل توجه در چشم انداز کلی کشاورزی بوده است. اکنون، کشاورزان پیشرفتهای تکنولوژیکی را به راحتی برای افزایش پتانسیل خود در هر فعالیت کشاورزی میپذیرند. در حال حاضر، فناوری دیجیتال به کشاورزان امکان استفاده صحیح از منابع آب، بهبود شرایط آبیاری، بهبود تولید محصولات، تصمیمگیری مبتنی بر دادهها مانند نحوه کودهی، سم پاشی و بذر پاشی و موارد دیگر را ارائه میدهد. این تحول تأثیر مثبتی بر بسیاری از کشاورزان گذاشته و در نهایت میزان دسترسی به محصولات غذایی با قیمتهای مناسب را افزایش داده است.
در حال حاضر با توجه به چالشهای فراوان در بخش کشاورزی مانند تغییرات آب و هوایی، بحرانهای آبی، کاهش بهره وری خاک، پیشرفت فنی برای کشاورزی مدرن بیش از هر زمان دیگری حیاتی است. دیجیتالی شدن باعث رشد اقتصادی، محافظت از محصولات در برابر بیماریها و آفات، افزایش عملکرد و درآمد، دسترسی بهتر به دانهها و نهاده ها، سازگاری با تغییرات آب و هوایی، مدیریت منابع آبی، خدمات مالی مطلوب، قیمت گذاری بهتر محصولات و ... میشود. فناوری کشاورزی در دهه گذشته شاهد افزایش قابل توجه سرمایه گذاری بوده است. پیشرفتهای فناوری سطح دانش کشاورزی را افزایش داده و به ذینفعان حیاتی زنجیره ارزش به طور پایدار اجازه میدهد تا با ترکیب تصاویر ماهوارهای با اینترنت اشیاء و اطلاعات میدانی، «ارزش در هر هکتار» خود را به حداکثر برسانند.
در حال حاضر پیشرفتهای فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) اهمیت روزافزونی یافته است و باعث افزایش رشد اقتصادی کشورها و ارتقای سطح زندگی افراد شده است. بر همین اساس بسیاری از کشورها ضرورت استفاده از فناوریهای دیجیتال را به رسمیت شناخته اند و به ضرورت آموزش شهروندان خود اذعان کرده اند. بهبود زیرساختهای دیجیتال و فناوریهای تلفن همراه فرصتهای جدیدی را برای افزایش مشارکت دیجیتال شهروندان ایجاد میکند. با این حال، مشارکت دیجیتال با چالشهای متعددی مواجه است. از این رو کشاورزان به عنوان یک گروه اجتماعی مهم، باید از طریق برنامههای آموزشی در سیستم آموزشی و از طریق سایر ابتکارات با هدف ارتقاء سطح دانش موجود توانمند شوند.
دادههای جمعآوریشده در بخش کشاورزی میتواند به ایجاد پایگاههای اطلاعاتی جهانی مواد غذایی کشاورزی کمک کند که در بسیاری از چالشهای جهانی، مانند نظارت و پیشبینی تغییرات آبوهوایی از جمله بحران کمبود منابع آبی، بینشهایی درباره سلامت محصولات، حمایت جامعه و بسیاری موارد دیگر کمکهای آگاهانهای را ارائه نمایند. جمعآوری، دسترسی و استفاده از دادههای مزرعه در سطح محصول باید با رضایت صریح کشاورز انجام شود.
کشاورزان هر روز تصمیمات مهمی از جمله انتخاب و استفاده از فناوری اتخاذ میکنند. درک کشاورزان از اینکه دقیقاً چه فناوری را در گذشته در مزرعه مورد استفاده قرار میدادند و هر کدام در چه زمینهای دارای کاستی بودند، برای پی بردن به چگونگی دستیابی به پیشرفت، بسیار مهم است. این اقدام همچنین به جلوگیری از هزینههای غیر ضروری یا تکراری کمک میکند. فناوری دیجیتال به کشاورزان این اطمینان را میدهد که به صورت دیجیتالی با دیگر کشاورزان ارتباط برقرار کنند، از فناوریهایی که قبلاً در اختیار دارند به نحو مؤثرتری استفاده کنند و اطمینان حاصل کنند که به اطلاعات برای کمک به تصمیمگیری دسترسی دارند. به عنوان مثال Agriculture Victoria از کشاورزان برای بهبود سواد دیجیتالی خود با ممیزی فناوری و مجموعه وبینارهای دیجیتال حمایت میکند. این ممیزی به کشاورزان کمک میکند تا فناوریهایی را که در حال حاضر در مزرعه دارند و نحوه ایجاد آنها برای کمک به تصمیمگیری در زمانهای چالشبرانگیز مانند خشکسالی و تنش آبی را درک کنند. به عوان یک اقدام، وبینارهای رایگان به افزایش سواد دیجیتال کشاورزان کمک میکند تا گزینههای اتصال موجود، اینترنت اشیاء و اینکه چگونه شبکههای اجتماعی و حرفهای میتوانند از کشاورزان حمایت کنند، بهتر درک کنند.
امروزه استفاده از فناوری دیجیتال جهت افزایش بهره وری کشاورزی با ارائه راه حلهای مناسب به کشاورزان بر اساس اطلاعات آب و هوایی محلی، نوع محصول، تاریخ کاشت، دورهی آبیاری، انواع بذرها و قیمتهای تخمینی بازار امری ضروری است. در حال حاضر در زمینهی کشاورزی هوشمند از تجزیه و تحلیلهای پیشرفتهی دادههای کلان جهت ایجاد اختراعات نوآورانه به منظور بهبود کیفیت خاک و کاهش سطح تنش آب منجر به تولید محصول بهتر، افزایش بازده، تاریخ برداشت، شیوع آفات و بیماریها و روشهای کنترل آفات استفاده میشود. گسترش فناوری اینترنت، دسترسی بینظیر کشاورزان را به منابع و ابزارهای وسیع برای آسانتر کردن عملیات کشاورزی امکانپذیر کرده است. با افزایش سواد دیجیتال کشاورزان به لطف قیمتگذاری دموکراتیک در بازار و کاهش هزینههای مبادله سود بیشتری از فروش محصولات خود را به دست میآورند. از طرفی پذیرش سواد دیجیتالی در بین کشاورزان سبب کاهش هزینههای بالاسری، مدیریت منابع مصرفی، و همچنین بهبود تنش آبی در مزارع شده است. همچنین کلان دادهها و تلفنهای همراه میتوانند دسترسی بالادستی به نهادهها و اعتبارات را افزایش دهند. ادغام بازار و استانداردها و قیمتهای مورد توافق راه حلهای هدفمندی را برای افزایش بهره وری کشاورزی ارائه میدهد.
منبع: خبرگزاری تسنیم