رنجنامه‌ی کارگران معدن آق دربندِ سرخس/ ماه‌ها حقوق معوقه و فقدان ایمنی

به گزارش می‌متالز، «مردان سختکوش معدن آق‌دربند سرخس ۵ ماه حقوق و عیدی طلب دارند»، احسان سهرابی (فعال کارگری) با بیان این مطلب می‌گوید: کسی به فکر کارگران زحمتکش معدن آق‌دربند نیست؛ کارگرانی که در سخت‌ترین شرایط کار کرده‌اند، اما حقوق نگرفته‌اند.

معدن آق‌دربند یکی از قدیمی‌ترین معادن شمال شرق کشور است. ذخیره قطعی معدن آق دربند ۳۳۰ هزار تن و تولید سالانه آن ۸۰۰۰ هزار تن کُک است که کل تولیدی آن به عنوان سوخت در کارخانه‌های فولاد داخل و خارج از استان خراسان رضوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

معدن زغال سنگ آق‌دربند با مساحت ۴۰ کیلومترمربع دارای ذخیره اکتشافی بسیار قابل توجهی است. تاریخ اولین بهره‌برداری این معدن به سال ۱۳۲۴ می‌رسد؛ ۳۱ درصد از سهام این شرکت معدنی به آستان قدس رضوی و ۷۰ درصد آن به بخش خصوصی تعلق دارد.

سهرابی در رابطه با کارگران این معدن می‌گوید: سوالی که وجود دارد این است که آیا مدیرکل اداره کل تعاون و کار رفاه اجتماعی خراسان رضوی یا معاون روابط کار ایشان، اگر دوماه حقوق نگیرند، شرایط را تحمل می‌کنند؟ این کارگران زحمتکش پا به اعماق زمین می‌گذارند و با کمترین امکانات، ارزش افزوده برای سهامداران تولید می‌کنند، اما صدای این ۱۱۳نفر رسمی و قراردادی را هیچ‌کس از اعماق زمین نمی‌شنود!

او اضافه می‌کند: مدیران اداره کار استان آیا به این کارگران اعماق زمین سر زده‌اند؟ متاسفانه صدایی که از کارگران معدن شنیده می‌شود، ریزش تونل و فوت و اخبار حادثه‌ی آن‌هاست که به اندازه‌ی نصف روز در رسانه‌ها جلوه می‌کند و بعد به سرعت پاک می‌شود.

عضو اسبق شورایعالی حفاظت فنی معتقد است؛ شرایط ایمنی معدن آق‌دربند با توجه به خطرات جدی کار در آن، اصلاً مناسب و درخور نیست:

«معدن آق‌دربند تشکیلات امداد و نجات و ایمنی مناسب ندارد؛ عدم توجه بهره‌بردار به اجرای سیستم تهویه مصنوعی، تجهیز کردن معدن به وسایل گازسنج مناسب، کپسول‌های خودنجات و تجهیزات امداد و نجات، آمبولانس و تجهیزات آتش‌نشانی و عدم حضور مستمر مسئول ایمنی، از مواردی هستند که باعث ایجاد حادثه در این معدن می‌شوند؛ یک نمونه، حادثه‌ای که شهریور ماه سال گذشته رخ داد.»

به گفته سهرابی، طرح طبقه بندی مشاغل این معدن، بسیار فرسوده است چراکه قدمتی دارد به سن قانون کار؛ ۳۳ سال از عمر آن می‌گذرد و ضرایب ریالی آن برای آن زمان عادلانه و مناسب بود و امروز دیگر ارزشی ندارد.

این فعال کارگری اضافه می‌کند: خانه‌های سازمانی کارگران این معدن بیش از ۷۰ سال قدمت دارد؛ کارگران خودشان این خانه‌ها را بازسازی کرده‌اند؛ با این حال شرایط زیستی آن‌ها بسیار بغرنج است؛ برای تزریق یک آمپول ساده باید کیلومتر‌ها دورتر بروند، ابتدایی‌ترین خدمات درمانی در معدن و خانه‌های سازمانی آن وجود ندارد.

سهرابی اضافه می‌کند: مردان زحمتکش معدن آق‌دربند سرخس با چهره‌هایی سیاه از گرد زغال، تجسمِ واضح تلاش جانکاه برای نان حلال هستند؛ کارگرانی که با کمترین دستمزد، منابع معدنی ارزشمند را از کیلومتر‌ها زیر زمین استخراج می‌کنند؛ این کارگران لایق بیشترین توجهات هستند؛ اما متاسفانه تا امروز همه‌ی حمایت‌ها و حل مشکلات فقط روی کاغذ بوده و اقدام موثری در جهت حل دغدغه‌های این قشر صورت نگرفته و این کارگران همچنان ماه‌ها حقوق معوقه دارند.

او در پایان می‌گوید: در چنین شرایطی نمایندگان استان خراسان در مجلس و باقی مقامات استانی باید به داد کارگران معدن آق دربند برسند، زیرا این کارگران در سخت‌ترین شرایط تنها مانده‌اند.

منبع: خبرگزاری کار ایران (ایلنا)