به گزارش می متالز، این موافقتنامه که با پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیات وزیران رسید در سه نسخه به زبانهای فارسی، هندی و انگلیسی تنظیم شده است و تمامی متون این موافقتنامه از اعتبار یکسانی برخوردار بوده و در صورت بروز اختلاف در تفسیر مفاد آن، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
مبنای قانونی ارایه این لایحه از سوی دولت، ماده (168) قانون اصلاح قانون مالیاتهای مستقیم است که به موجب آن، دولت میتواند برای جلوگیری از اخذ مالیات مضاعف و تبادل اطلاعات راجع به درآمد و دارایی مودیان با دولتهای خارجی موافقتنامههای مالیاتی منعقد و پس از تصویب مجلس به مرحله اجرا درخواهد آمد.
پیش از انقلاب ایران تنها با کشورهای فرانسه و آلمان موافقتنامه از اخذ مالیات مضاعف امضا کرده بود، اما در سالهای بعد از انقلاب و به خصوص در سالهای اخیر (از سال 1376 تا به حال) چندین مورد موافقتنامه از این نوع با دیگر کشورها از جمله اسپانیا، اندونزی، ایتالیا، بحرین، بلغارستان، سودان، تاجیکستان، زیمبابوه، رومانی، الجزایر، صربستان، قبرس، مجارستان، چک، کرواسی و ... در مجلس مورد بررسی و تصویب قرار گرفته است.
فایل جزئیات موافقتنامه را اینجا ببینید.