به گزارش میمتالز، کشورها برای دستیابی به رشد اقتصادی نیازمند استفاده از منابع انرژی هستند. با این حال، محدودیت منابع انرژی فسیلی مانند نفت و زغال سنگ، افزایش قیمت این منابع در سالهای اخیر و همچنین آلودگیهای زیستمحیطی ناشی از آن، نگرانیها را درباره ظرفیتهای استفاده از منابع انرژی پاک و تجدیدپذیر افزایش داده است.
ایران با برخورداری از منابع فراوان انرژی تجدیدپذیر و غیرقابل تجدید، به ویژه منابع تجدیدناپذیر، با چالشهایی مانند آلودگی هوا، تغییرات آب و هوا و امنیت انرژی مواجه است. ایران بهعنوان یک صادرکننده و مصرفکننده پیشرو سوختهای فسیلی، در تلاش است تا از انرژیهای تجدیدپذیر بهعنوان بخشی از ترکیب انرژی خود در جهت امنیت و پایداری انرژی استفاده کند.
با این حال، رشد انرژیهای تجدیدپذیر میتواند تأثیرات مختلفی بر درآمد نفتی ایران داشته باشد. این تأثیرات میتواند خود را به صورت مستقیم و غیرمستقیم نشان دهد.
تأثیر مستقیم رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر درآمدهای ایران بر اساس مکانیزم عرضه و تقاضا خواهد بود؛ بهنحوی که رشد انرژیهای تجدیدپذیر میتواند منجر به کاهش تقاضا برای نفت شود. این امر طبعا به دلیل کاهش هزینههای انرژی و افزایش دسترسی به انرژیهای تجدیدپذیر رخ میدهد. کاهش تقاضا برای نفت میتواند منجر به کاهش قیمت نفت و در نتیجه کاهش درآمد نفتی ایران شود.
اما تأثیر غیرمستقیم رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر اقتصاد ایران عبارت است از کاهش وابستگی به نفت؛ رشد انرژیهای تجدیدپذیر میتواند منجر به کاهش وابستگی ایران به نفت شود. این امر میتواند به کاهش ریسکهای ناشی از نوسانات قیمت نفت کمک کند.
تأثیرات رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر درآمد نفتی ایران به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:
در مجموع، تأثیر رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر درآمد نفتی ایران به عوامل مختلفی بستگی دارد. اگر ایران بتواند به سرعت ظرفیت تولید انرژیهای تجدیدپذیر خود را افزایش دهد و وابستگی خود به نفت را کاهش دهد، میتواند تأثیر منفی رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر درآمد نفتی خود را به حداقل برساند.
تأثیر رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر درآمد نفتی ایران به عوامل مختلفی بستگی دارد. در کوتاهمدت، رشد انرژیهای تجدیدپذیر میتواند منجر به کاهش تقاضا برای نفت و در نتیجه کاهش درآمد نفتی ایران شود. در بلندمدت، رشد انرژیهای تجدیدپذیر میتواند منجر به جایگزینی نفت با انرژیهای تجدیدپذیر شود که میتواند تأثیرات جدی بر درآمد نفتی ایران داشته باشد. با این حال، این احتمال نیز وجود دارد که رشد انرژیهای تجدیدپذیر تأثیر مثبتی بر درآمد نفتی ایران داشته باشد.
دولت ایران باید این تأثیرات را به دقت در نظر بگیرد تا بتواند سیاستهای مناسبی برای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر و حفظ درآمد نفتی کشور اتخاذ کند.
فرض کنید که درآمد نفتی ایران در سال ۲۰۲۳ به ۱۰۰ میلیارد دلار برسد. همچنین فرض کنید که ظرفیت تولید انرژیهای تجدیدپذیر ایران در سال ۲۰۲۳ به ۱۰ گیگاوات برسد. با فرض اینکه تقاضا برای انرژی در جهان در سال ۲۰۲۳ ثابت بماند، رشد انرژیهای تجدیدپذیر در ایران میتواند منجر به کاهش تقاضا برای نفت شود.
اگر فرض کنیم که رشد انرژیهای تجدیدپذیر در ایران منجر به کاهش تقاضا برای نفت به میزان یک درصد شود، این امر میتواند منجر به کاهش درآمد نفتی ایران به میزان یک میلیارد دلار شود. با این حال، اگر ایران بتواند به سرعت ظرفیت تولید انرژیهای تجدیدپذیر خود را افزایش دهد، میتواند تأثیر منفی رشد انرژیهای تجدیدپذیر بر درآمد نفتی خود را به حداقل برساند. به عنوان مثال، اگر فرض کنیم که ظرفیت تولید انرژیهای تجدیدپذیر ایران تا سال ۲۰۳۰ به ۵۰ گیگاوات برسد، این امر میتواند منجر به کاهش وابستگی ایران به نفت از ۸۰ درصد به ۵۰ درصد شود.
اگر تقاضا برای نفت در جهان به میزان ۱۰ درصد کاهش یابد، قیمت نفت نیز به میزان ۱۰ درصد کاهش خواهد یافت. در این صورت، درآمد نفتی ایران با کاهش ۵ میلیارد دلاری مواجه خواهد شد. با این حال، کاهش وابستگی ایران به نفت از ۸۰ درصد به ۵۰ درصد میتواند منجر به کاهش این کاهش درآمد به ۲.۵ میلیارد دلار شود. بنابراین، در این مثال، رشد انرژیهای تجدیدپذیر میتواند منجر به کاهش درآمد نفتی ایران به میزان ۲.۵ میلیارد دلار شود.
منبع: تجارت نیوز