به گزارش میمتالز، در مراسم ۲۴ جولای در مس عینک لوگر، در حدود ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی کابل، پایتخت، مقامات طالبان به همراه تجار و دیپلماتهای چینی مراسم بریدن نوار را همزمان با آغاز کار ساخت جاده به محل معدن برگزار کردند.
قرارداد ۳ میلیارد دلاری امضا شده در سال ۲۰۰۸ به شرکت دولتی چین متالورژیکال گروپ MCC امتیاز استخراج معادن ۳۰ ساله داد، اما نبرد بین نیروهای تحت رهبری ناتو و شورشیان طالبان در آن زمان، پیشرفت پروژه را به مدت ۱۶ سال به تعویق انداخت.
با کاهش خشونت از زمان تسلط طالبان بر قدرت در سال ۲۰۲۱ در میان خروج نیروهای خارجی، دولت مستقر توسط طالبان مشتاق است که از ذخایر معدنی گسترده و پرسود کشور بهرهبرداری کند.
مقامات طالبان میگویند احتمالاً حداقل دو سال طول میکشد تا اولین مس توسط MCC استخراج شود، در حالی که دیپلماتهای چینی این پیشرفت را به عنوان نشانهای از گرم شدن روابط بین پکن و کابل ستایش کردند.
ژائو زینگ سفیر چین در افغانستان گفت: "روابط اقتصادی و تجاری بین دو کشور به طور فزاینده نزدیک میشود."
از زمانی که طالبان قدرت را به دست گرفته است، با وظیفه بازسازی و توسعه کشوری که در دههها جنگ ویران شده است، مواجه شده است. اما این مقامات متوجه شدهاند که اقتصاد به دلیل تحریمهای غرب و مقابله با انزوای بینالمللی که مانع از دریافت حمایت مالی شده است، خفه شده است.
چین یک استثنا برای دولت طالبان بوده است و پکن متعهد شد که مدت کوتاهی پس از تسلط این گروه بر کابل، همکاری عمیقتری را دنبال کند.
پکن به ویژه بر بهرهبرداری از منابع گسترده ثروت افغانستان از نفت و گاز گرفته تا فلزات کمیاب متمرکز بوده است.
مس عینک لوگر یکی از جذابترین پیشنهادها برای شرکتهای چینی است. تخمین زده میشود که این کانسار حاوی ۱۱.۵ میلیون تن سنگ مس است که برای قطعات الکترونیکی حیاتی است و به دلیل استفاده از آن در بازارهای رو به رشد مرتبط با وسایل نقلیه الکتریکی، انرژیهای تجدیدپذیر و مراکز داده، ارزش آن در حال افزایش است.
بر اساس گزارش موسسه بروکینگز، افغانستان در حدود ۲.۳ میلیارد تن سنگ آهن و ۱.۴ میلیون تن مواد معدنی کمیاب قرار دارد. طبق برآوردها، این کشور یک تریلیون دلار مواد معدنی دست نخورده مانند آهن، طلا و لیتیوم، جزء ضروری، اما کمیاب در باتریهای قابل شارژ و سایر فناوری ها، دارد.
در حالی که رویداد پیشگامانه در مس عینک نشانه این است که سرمایه گذاریهای منابع چینی پس از دههها تاخیر به دلیل جنگ در کشور رو به جلو هستند، نگرانیهای امنیتی همچنان مانع بزرگی است که پروژههای گستردهتر را که اغلب به مهندسان چینی و سایر کارکنان متکی هستند، باز میدارد.
کارگران چینی به طور فزایندهای به هدف حملات در منطقه بودند، از جمله یک حمله انتحاری که منجر به کشته شدن پنج مهندس چینی در پاکستان در ماه مارس شد و یک بمب گذاری در سال ۲۰۲۱ که منجر به کشته شدن ۱۳ نفر از جمله ۹ کارگر چینی در پروژه سدسازی در این کشور جنوب آسیا شد.
در افغانستان، دست کم پنج شهروند چینی در سال ۲۰۲۲ بر اثر حمله افراد مسلح به هتلی در کابل که محبوب تجار پکن بود، زخمی شدند.
منبع: ایفنا