به گزارش میمتالز، مرکز پژوهشهای مجلس در گزارش «آسیبشناسی زنجیرههای فلزات راهبردی کشور؛ طلا» به بررسی وضعیت استخراج و فرآوری این فلز گرانبها در جهان و ایران پرداخته است. بر اساس آمار اعلام شده در این گزارش در سال ۲۰۲۲، ارزش کل صادرات جهانی طلا ۴۶۹ میلیارد دلار بوده که آن را به هفتمین محصول تجاری جهان تبدیل کرده است.
با توجه به اطلاعات موجود ذخایر طلا در ایران حدود ۸۰۰ تن است که کشور را در رتبه ۱۸ جهان با تقریباً یک درصد از ذخایر جهان قرار میدهد. همچنین تولید کانسنگ طلا از معادن کشور در سال ۱۴۰۲ به ۱۴ تن رسیده است. به عبارت دیگر سهم ایران از تولید معادن طلا در حدود ۰.۴ درصد است. درحالیکه ذخایر ثبت شده و تولید شمش در کشورهای دارای ساختار مشابه زمینشناسی بهمراتب بالاتر گزارش شده است.
این گزارش عوامل مهم توسعه نیافتن تولید بالادست در زنجیره طلای کشور را بررسی کرده و بیان کرده است: در زنجیره طلا، به دلیل استفاده از سیانور و یون سیانید، همواره امکان آلوده ساختن محیط زیست وجود دارد. بر این اساس، سازمانهای حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، به علت ایجاد آلودگی ناشی از نفوذ سیانور (حضور غلظت بالایی از سیانید، تیوسیانید و ترکیبات پیچیده سیانید فلزات در پسابهای حاصل از فرآوری طلا) در مرحله فرآوری، با صدور پروانه اکتشاف طلا مخالفت میکنند. این در حالی است که میتوان بهمنظور خنثیسازی و سیانیدزدایی محلولهای حاوی سیانید از پسابها، با هدف جلوگیری از آلودهسازی محیط زیست و آبهای زیرزمینی، از روشهای مختلفی استفاده کرد.
با توجه به اینکه در کشور ذخایر کانسنگ سولفیدی طلا بیشتر از ذخایر اکسیدی است، و همچنین با توجه به نرخ تولید معادن در سالهای گذشته، ذخایر اکسیدی طلا رو به اتمام است؛ لذا بهرهبرداری از کانسنگ سولفیدی طلا اهمیت پیدا میکند. استفاده از روشهای اکسیداسیون در این ذخایر علاوه بر اینکه میزانی از طلای محتوا را به سد باطله میفرستد، نیازمند زمان بیشتری جهت تولید محصول است؛ لذا در کل بازیابی کمتری نسبت به روشهای مختص فرآوری کانسنگ سولفیدی دارد. ازاینرو ضروری است، تدابیر لازم جهت ایجاد و توسعه واحدهای فرآوری مبتنی بر کانسنگ سولفیدی استفاده شود.