به گزارش میمتالز، بازار بورس در آبانماه ۱۴۰۱ پس از سقوط عظیمی که تجربه کرده بود، کمی رونق گرفت و با تزریق پول به گروههای مختلف، بازدهی اندکی نصیب سرمایهگذاران جدید الورود شد و کمی هم از زیان سنگین سهامداران قدیمی جبران شد. شاخص کل بورس به میزان ۱۰۵ درصد، شاخص هموزن ۱۴۶ درصد و شاخص ۳۰ شرکت بزرگ بازار ۱۲۰ درصد را تجربه کردند. سهام شرکتهای کوچک و رشدی که ارزش بازار کمی دارند، دیرتر از شاخص سازها حرکت خود را شروع کردند، اما به دلیل پتانسیل بالایی که از هر نظر داشتند، توانستند به میزان قابل توجهی رشد کنند!
بازارهای مالی پر از اتفاقات عجیب و غریب و غیرقابل پیشبینی هستند و ممکن است تحلیلهای بنیادی یا تکنیکال که معمولا در حالت خوشبینانه انجام میدهیم، محقق نشوند. در بولرانهای قبل، مشاهده کردیم، سهام شرکتهایی را که ضد و نقیض عمل کردند؛ به طور شرکت فعال در صنعت کانههای فلزی که با P/E فوروارد نصف میانگین گروه در حال معامله بود، از فروش و طرحهای توسعهای گرفته تا خالص ارزش داراییهایی که سال به سال اضافه میشد، اما عملکرد قیمتی جالبی نداشت و حداقل بازده مورد انتظار سهامداران را هم محقق نکرد!
از سال ۱۴۰۱ تا به الان، برخی از گروههای بورسی رشدهای قابل توجهی را تجربه کردهاند و بازده خوبی در مقابل انواع ریسکهای سیستماتیک و غیرسیستماتیک داشتهاند. صنعت سیمان ۴۸۵ درصد، لاستیک ۳۷۴ درصد، گردشگری ۳۹۰ درصد، انبوه سازی ۲۷۱ درصد، برق و آب و ماشینآلات ۲۱۰ درصد و فرآوردههای نفتی ۱۹۴ درصد به صورت میانگین رشد داشتند که نسبت به سایر گروهها رضایتبخش است. جالب است بدانید این صنایع که بازدهی بیشتری داشتهاند عمدتا ریالی محور بوده و فروش داخلی دارند و اکثر شرکتها نسبت قیمت به سود بالاتری داشتهاند!
شاخص سه صنعت سرمایهگذاری (هلدینگها)، معادن و ارتباطات رشد جالی نداشتند و با وجود وضعیت بنیادی مطلوب، بازده متناسب با ریسک و مورد انتظار سهامداران را محقق نکردند. سهام شرکتهای اطلاعات و ارتباطات حتی به اندازه شاخص کل هم نتوانستند رشد داشته باشند و ۵۸ درصد سقوط را از سال ۱۴۰۱ تا به الان تجربه کردند! از شرکتهای معدنی به دلیل حجم فروش و صادرات، سودآوری، حمایتهای دولت و طرحهای توسعهای که دارند، انتظار بالایی داشتیم، اما مثل صنایع ارتباطات و سرمایهگذاری نتوانست سهامداران را راضی نگه دارد و فقط ۸۷ درصد به صورت میانگین رشد کرد که اصلا بدرد نمیخورد!
صنعت برق و آب، خودرو، داروسازی، کاشی و سرامیک، انبوهسازی، لاستیک و ماشینآلات و بخصوص گردشگری به دلیل فروش داخلی و ریالی بودن نرخ محصولات و یا خدمات، وضعیت بنیادی خوبی نداشتند و با توجه به اوضاع نابسامان بازار بورس، سیاستهای غلط دولت، مالیات و تورم افسارگسیخته بسیار ضعیف شدند، اما در سال ۱۴۰۱ به دنبال رشد بازار توانستند بازدهی بالایی داشته باشند. شرکتهای پتروشیمی، فرآوردههای نفتی و فلزات اساسی با وجود فروش و سودآوری بالا، معمولا رشد کمتری نسبت به سایر صنایع داشتهاند و به نظر میرسد سرمایهگذاری در آنها فقط به درد پرتفوی ریسک گریز میخورد، وگرنه سود زیادی در مقابل تورم و هزینه فرصتهای از دست رفته ندارد!
منبع: بورس نیوز