
به گزارش میمتالز، مشروح یادداشت محمد مهدیآبادی تحلیلگر بازارهای مالی به شرح زیر است:
جی. پی مورگان (JP Morgan) با افزایش احتمال بروز رکود جهانی به ۶۰٪، هشدار داد تقاضای نفت در ۲۰۲۵ ممکن است به ۹۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یابد. هرچند که اظهارات رایت وزیر انرژی کابینه ترامپ درباره احتمال محدودیت صادرات نفت ایران در روز ۲۲ فروردین، قیمت WTI را ۲.۳۸٪ بالا برد و به ۶۱.۵۰ دلار رساند، اما این جهش موقت تنها نشان از آن دارد که بازار با وجود سایه سنگین تنشهای تجاری میان واشنگتن و پکن تا به چه حد نسبت به تحولات ژئوپلیتیک حساس شده است.
در روزهای اخیر تصمیم اوپکپلاس برای افزایش تولید به میزان ۴۱۱ هزار بشکه در روز (۳ برابر برنامه قبلی) و نیز اعلام میزان ذخایر نفت آمریکا در سطح ۴۴۲.۳ میلیون بشکه (بالاتر از پیشبینیها)، فشار نزولی جدی بر قیمتها وارد کرد. این موضوع در کنار رفتار سعودیها، یعنی کاهش قیمت رسمی فروش به آسیا، سیگنال واضحی از نگرانی نسبت به تقاضا به بازارها مخابره کرده است.
همچنین تعرفه ۱۴۵٪ آمریکا بر کالاهای چینی (ترکیب تعرفه ۱۲۵٪ جدید + ۲۰٪ موجود) و پاسخ ۱۲۵٪ پکن، پیشبینیها برای رشد اقتصادی دومین غول اقتصادی جهان را به ۴.۵٪ در ۲۰۲۵ کاهش داده که بازتاب این پسرفت اقتصادی در پیشبینی افت تقاضای ۱۰ درصدی نفت توسط بانک HSBC کاملا آشکار است. در این میانه هشدار فدرال رزرو در خصوص افزایش نرخ بهره برای مهار تورم، که افزایش هزینه استقراض و تضعیف تقاضای انرژی را به دنبال خواهد داشت هم بر سر بازار نفت سنگینی میکند.
تداوم التهاب در روابط ایران و آمریکا نیز همچنان گریبانگیر بازار نفت است. تحریم اخیر آمریکا علیه یک پالایشگاه چینی (Teapot refinery) به اتهام خرید نفت ایران، زنجیره تأمین غیررسمی را هدف گرفته است. هرچند بنا به آمار تردد کشتیها به نظر میرسد خریداران چینی هنوز هم روزانه چیزی قریب به ۱.۸ میلیون بشکه نفت، از مبدا ایران وارد میکنند. آنچه امیدها به کاهش تنش بین تهران و واشنگتن را زنده کرده، مذاکرات دو کشور در عمان است، هرچند تاکنون این دور گفتوگوها تأثیر فوری و شدیدی بر قیمتها نداشته است. فعالان بازار برآورد میکنند لغو تحریمهای ایران میتواند یک میلیون بشکه به میزان عرضه جهانی اضافه کند.
با توجه به آنچه گفته شد و ترکیب عوامل فوق، پیشبینی میشود قیمت نفت در یک ماه آینده برای هر بشکه نفت برنت در محدوده ۶۰ تا ۶۷ دلار و برای هربشکه WTI در حدود ۵۵ تا ۶۳ باشد.
با وجود اینکه به نظر میرسد پیشرفت در مذاکرات هستهای ایران میتواند به کاهش ۵۰۰ هزار بشکه از عرضهی غیررسمی در بازارها منجر شود، اما عامل مهمتر توافق موقت تجاری میان آمریکا و چین و یا تعدیل تولید توسط اوپکپلاس است، که انتظار رشد قیمت به کرانههای بالایی را قوت میبخشد.
در مقابل چنانچه جنگ تجاری میان بزرگترین اقتصادهای جهان شدت گیرد، کاهش رشد اقتصادی چین به حدود ۴٪ و حتی کمتر، انتظار افت قیمت WTI به حدود ۵۲ دلار را کاملا معقول میسازد. همچنین افزایش تولید اوپکپلاس و رشد ذخایر آمریکا به بالای ۴۵۰ میلیون بشکه، میتواند به تشدید فشار فروش دامن بزند.
رصد تحرکات ژئوپلیتیک در تنگه مالاکا و خلیج فارس که ممکن است هزینه حملونقل را تا ۱۵٪ افزایش دهد، در کنار توجه به گزارشهای EIA درباره ذخایر آمریکا و سیاستهای فدرال رزرو که تأثیر مستقیم بر تقاضای انرژی دارد، مهمترین پارامترهایی هستند که فعالان اقتصادی طی روزهای آینده برای تشخیص جهت حرکت قیمت نفت، زیر نظر بگیرند.