
به گزارش میمتالز، استرالیا، یکی از بزرگترین تأمینکنندگان مواد خام برای صنعت فولاد چین، با چالشی تازه روبهرو است. سیاست سبز پکن برای کربنزدایی تولید فولاد، قواعد بازی را برای صادرات کلیدی این کشور یعنی سنگ آهن و زغال سنگ ککشو تغییر میدهد. طبق گزارش «آسیا تایمز»، در سال ۲۰۲۴ ارزش صادرات سنگ آهن استرالیا به چین از ۱۰۰ میلیارد دلار گذشت و بیش از نیمی از کل صادرات استرالیا به این کشور را تشکیل داد.
همزمان، چین در حال گذر از یک تحول گسترده است: در ابتدای سال، سیستم ملی تجارت انتشار CO₂ به صنعت فولاد گسترش یافت و در ماه ژوئیه، دولت تولیدکنندگان را ملزم به گذار فعال به انرژی سبز کرد.
رشد سریع ظرفیت کورههای قوس الکتریکی (EAF) که از قراضه یا آهن اسفنجی (DRI) استفاده میکنند، به نماد این تغییرات تبدیل شده است. ظرفیت EAF چین اکنون از ۱۶۰ میلیون تن در سال فراتر رفته و با مجموع ظرفیت ایالات متحده و ژاپن برابر است. هرچند سهم آنها در تولید فولاد هنوز به هدف ۱۵ درصدی نرسیده، اما کورههای بلند قدیمی بهتدریج از رده خارج میشوند.
برای استرالیا این تغییر به معنای از دست دادن بازارهاست: نیاز به زغال سنگ ککشو رو به کاهش است و سنگ آهن کمعیار برای تولید فولاد سبز بدون فرآوری اضافی مناسب نیست.
در جریان سفر اخیر خود به چین، آنتونی آلبانیزی، نخستوزیر استرالیا، گفتوگویی را درباره کربنزدایی صنعت فولاد آغاز کرد. اگر این گفتوگوها به سرمایهگذاریهای مشترک و تدوین استانداردهایی در حوزه هیدروژن سبز، آهن و فولاد بینجامد، میتواند نقطه عطفی باشد.
برای حفظ رقابتپذیری، استرالیا باید در فرآوری عمیق مواد خام، توسعه فناوریهای سبز و ایجاد ابزارهای مالی نو از جمله گواهیهای فولاد سبز سرمایهگذاری کند. در غیر این صورت، داراییهای سنتی صادراتی این کشور در چند دهه آینده با خطر زیانده شدن روبهرو خواهند شد.
برآوردها نشان میدهد درآمد صادرات سنگ آهن استرالیا از ۱۱۶ میلیارد دلار در سال مالی ۲۰۲۵۲۰۲۴ به ۹۷ میلیارد دلار در سالهای ۲۰۲۷۲۰۲۶ کاهش یابد. مهمترین دلایل این افت، رکود نسبی تقاضای جهانی فولاد، کاهش تولید در چین و اشباع تدریجی بازار توسط برزیل و آفریقا عنوان شده است.