به گزارش می متالز، ابتدا نفت دستمایه دعوا شد و سال گذشته در خبرها آمد که امریکا صادرات طلای سیاه را به چین متوقف کرده است. در ادامه داستان و در هفتههای گذشته عناصر کمیاب خاکی اهرم فشار چین برای امریکا بود.
چین که تولیدکننده انحصاری این مواد در جهان بهشمار میآید، میگوید دیگر این مواد را به امریکا صادر نمیکند و امریکا که بیشترین مصرفکننده این عناصر است پاسخ میدهد که میتواند بحران برآمده از کمبود عناصر را با ذخیرهسازی، اکتشاف ذخایر خود و خرید از مبادی دیگر که البته شمار آنها اندک است، مدیریت کند و این چین است که هم بازار مصرفی مانند امریکا را از دست میدهد و هم از توان فناورانه امریکا بیبهره میماند.
بیشک داستان جنگ تجاری همچنان پیش میرود، اما آنچه در این مجال جای تامل و درنگ دارد، این است که چین در جایگاه پهناورترین و پرجمعیتترین کشور جهان، دومین اقتصاد توانمند جهان به شمار میآید.
طیف گسترده صنایع اصلی آن را محصولات آهن و فولاد، زغالسنگ، ماشینآلات، نفت و پتروشیمی، اسباببازی، کفش و لوازم الکترونیکی تشکیل میدهد و علاوه بر اینها برنج، گندم، سیبزمینی، ذرت، بادام زمینی، چای، ارزن، جو، کتان، ماهی و خوک فرآوردههای اصلی کشاورزی آن هستند در کنار اینها چین طیف گوناگونی از ماشینآلات، پوشاک، کفش، اسباب بازی، سوخت معدنی و مواد شیمیایی را صادر میکند، با این تفاسیر اما آنچه در جنگی تجاری با این ابعاد، ابزار چین برای رویارویی با بزرگترین و قدرتمندترین رقیب آن قرار گرفته «عناصر نادر خاکی» است.
چنین رویدادی به خوبی نشاندهنده اهمیت ایندسته از عناصر نادر و نوظهور است. چین در حالی به عناصر نادر برای رویارویی با امریکا متوسل شده که براساس دادههای منتشرشده در انجمن جهانی فولاد در یک دهه گذشته همواره یکی از بزرگترین تولیدکنندههای فولاد در جهان بوده است و در همین حال براساس دادههای سازمان تجارت بینالملل امریکا بزرگترین واردکننده فولاد جهان است اما در این بین انحصار تولید عناصر نادر در چین است که توانسته به آن قدرت رویارویی با قویترین رقیب را بدهد و چنین رویهای گویای آن است که صنایع امریکا حتی بیش از فولاد به واردات عناصر نادر وابستگی دارند. بیتردید، عناصر نادر نیاز امروز و فردای صنایع پیشرفته جهان است.