به گزارش می متالز، مهدی عتیقی، اظهار داشت: ایران با تخصیص 2 درصد از ذخایر سنگآهن دنیا به خود، در رتبه نهم ذخایر سنگآهن دنیا قرار دارد. طبق اعلام انجمن جهانی فولاد، ایران دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان در سال ۲۰۱۸ بود.
وی افزود: تکمیل چرخه تولید فولاد و استفاده از تجهیزات روز دنیا در دستور کار شرکت معدنی و صنعتی گلگهر نیز قرار دارد. هم اکنون تکنولوژیهای فرآوری سنگآهن به سمت بهینهسازی مصرف انرژی گام برمیدارند. همچنین فرآوری سنگآهن با عیار آهن کم نیز هم اکنون در دنیا میتواند مورد توجه قرار گیرد. تکنولوژی سیار فرآوری سنگآهن، استفاده از روشهای پرعیارسازیپرعیارسازی ثقلی و مغناطیسی شدت بالا نیز جزو تکنولوژیهای جدید فرآوری سنگآهن محسوب میشوند.
مدیر فرآوری شرکت معدنی و صنعتی گلگهر در پاسخ به این سوال که آیا با عیارسازی هماتیت، میتوان از آن در صنایع فولاد استفاده کرد، اظهار کرد: کانی هماتیت، به عنوان یکی از دو کانی اصلی تولید فولاد، در کنار کانی مگنتیت قرار دارد. از آنجایی که این کانی، در مقایسه با مگنتیت دارای خاصیت مغناطیسی ضعیفی بوده، عملیات فرآوری آن، مستلزم هزینه بیشتری جهت پرعیارسازی است. شرکت معدنی و صنعتی گلگهر اکنون در حال مشارکت در احداث کارخانه فرآوری سنگآهن هماتیتی با ظرفیت یک میلیون تن در سال بوده و تجربه بسیار خوبی در فرآیندهای تولید کنسانتره هماتیتی دارد.
عتیقی در ادامه تصریح کرد: همچنین طراحی کارخانه گندلهسازی شماره یک نیز به گونهای است که 20 درصد خوراک ورودی آن، کنسانتره هماتیتی باشد. محصول گندله، در ادامه فرآیند تولید فولاد، خوراک کارخانههای تولید آهن اسفنجی شده و تا تکمیل زنجیره تولید فولاد پیش میرود. به طور کلی میتوان گفت در صورت پرعیارسازی و دسترسی به مواد با سایز و دانهبندی مناسب با عیار بالای 58 درصد آهن، امکان استفاده در کوره بلند فراهم میشود و در صورتی که پرعیارسازی به گونهای باشد که عیار آهن به بالای 66 درصد برسد، امکان استفاده در خطوط تولید فولاد به روش احیای مستقیم نیز فراهم میشود.
وی با اشاره به اهمیت عیار آهن در سنگآهن، بیان کرد: عیار خوراک ورودی به واحدهای فولادسازی بسته به روش تولید متغیر است. این میزان میتواند از 58 تا 70 درصد باشد. گاهی عیارهای کمتر از 58 درصد نیز در صورت کمبود سنگآهن استفاده میشود که هزینههای تولید فولادسازان را به شدت افزایش میدهد.
مدیر فرآوری شرکت معدنی و صنعتی گلگهر در پاسخ به این سوال که علت نبود واحد فرآوری در برخی از معادن کوچک، مشکلات مالی است یا نبود دانش فنی، اذعان کرد: هر دو مورد میتواند تاثیرگذار باشد اما مشکلات مالی، عدم توجیه اقتصادی و نبود ذخیره مناسب جهت بازگشت سرمایه میتواند جزو عمده دلایل عدم وجود واحد فرآوری در معادن کوچک باشد. گاهی به دلیل تصمیمگیری اشتباه و یا عدم سرمایهگذاری مناسب، فروش سنگآهن خام نسبت به محصولات پاییندستی برای تولیدکنندگان خرد صرفه بیشتری دارد. در حال حاضر، دانش فرآوری سنگآهن در کشور بومی شده است و کارشناسان شرکت گلگهر بر آن تسلط کامل دارند.
عتیقی با اشاره به پروژه تامین آب از خلیج فارس، اظهار کرد: از مهمترین چالشهای پیش روی صنایع دخیل در زنجیره تولید فولاد، میتوان به توسعه ناوگان حمل و نقل و تامین منابع انرژی از جمله آب اشاره نمود. در این زمینه، شرکت معدنی و صنعتی گلگهر توسعه ناوگان ریلی را در دستور کار قرار داده است و همچنین پروژه عظیم تامین آب از خلیج فارس را در دست اقدام دارد که تا کنون پیشرفت فیزیکی خوبی داشته است. شرایط تحریم و عدم دسترسی به تکنولوژیهای جدید نیز از معضلاتی است که تمامی صنایع، از جمله صنایع فولادسازی را درگیر کرده است. کشف منابع جدید و ذخیره رو به اتمام معادن موجود، ارتقا بهرهوری و ایجاد ارزش افزوده بیشتر، از دیگر مسائل پیش روی شرکتهای تهیه و تولید مواد معدنی است.
عتیقی در پاسخ به این سوال که تفاوت میان استخراج، تولید و ارسال در گزارشهای منتشر شده در چیست، توضیح داد: استخراج سنگآهن، بیانگر میزان کانسنگ آهن استخراج شده از معدن بوده، درحالیکه سنگآهن دانهبندی و کنسانتره، آمار تولید سنگآهن را تشکیل میدهند. به عبارت دیگر، تولید شامل عملیات تبدیل کلوخه به دانهبندی و کنسانتره است. ارسال سنگآهن یا فروش آن، شامل بخشی از تولید میشود که در محل تولید، بنادر و یا هر محل بارگیری تحویل مشتری میشود و معمولا مقادیر آن با میزان تولید یکسان نیست.