معادن کوچک‌مقیاس را سازماندهی کنید

می متالز - در فیلیپین یک ماه از سال، ماه کودکان است در حالی که امنیت حقوق کودکان در این کشور تامین نمی‌شود. سال گذشته، وزارت کار و اشتغال این کشور هشدار داد که میزان کار کودکان به طور چشمگیری زیاد است و ۱/۸ میلیون کودک در شرایط خطرناک و رنج‌آوری مشغول هستند.

من با چشمان خودم دیدم که چگونه کارگران کودک فیلیپینی جان خود را در استخراج طلا، یکی از سخت‌ترین بخش‌های کار کودکان این کشور به خطر می‌اندازند؛ این کودکان در آب شیرجه می‌زنند و وارد چاله‌های سست می‌شوند که امکان ریزش آنها وجود دارد تا به کانی‌های طلا دست یابند، برخی از آنها نیز در جریان فرآوری طلا با جیوه سمی کار می‌کنند. یکی از این کودکان «میشل» نام داشت؛ دختری ۱۵ ساله اهل استان کامارینز نورته فیلیپین که از ۸ سالگی با استفاده از جیوه، طلا فرآوری می‌کند، بی‌خبر از اینکه جیوه می‌تواند آسیب‌های دائمی به سلامتی او وارد کند. او به من توضیح داد که چگونه جیوه را با کانی طلا ترکیب می‌کند تا مخلوطی درست کند و بعد آن مخلوط را در تماس با شعله آتش قرار می‌دهد تا با سوزاندن جیوه به طلای خام دست یابد. او اغلب دچار تشنج می‌شود که ممکن است به دلیل مسمومیت جیوه‌ای باشد. در روستای او جویی سفیدرنگ از آب آلوده به جیوه که در رودخانه محلی جاری بود نیز دیده می‌شد. معدنکاری غیرقانونی در فیلیپین نه تنها برای کودکان که برای محیط‌زیست و جوامعی که در تماس با آن هستند نیز آسیب‌زاست. جینا لوپز وزیر محیط‌زیست و منابع طبیعی پیشین فیلیپین که به تازگی برکنار شده، این آسیب‌ها را تشخیص داده و بازرسی‌های شدیدی بر شرکت‌های بزرگ معدنی فیلیپین اعمال کرده بود. در جریان این بازرسی‌ها چند معدن نیکل به تعلیق درآمد و حرف از توقف چند مورد دیگر نیز پیش آمد؛ اتفاقاتی که جامعه تجاری فیلیپین را شوک‌زده کرد، هر چند که وزارتخانه زیرنظر لوپز نیز توجه چندانی به معادن طلای کوچک‌مقیاس و تاثیرات مخرب آن بر کودکان فیلیپینی نداشت. برای فیلیپینی‌ها طلا از منابع اصلی درآمد است. ۳ سال پیش، این کشور حدود ۱۸ تن طلا تولید کرد و بازاری به ارزش بیش از ۷۰۰ میلیون دلار آفرید. بیشتر این طلا از معادن کوچک‌مقیاسی می‌آید که همه آنها بدون مجوز دولتی کار می‌کنند. با این حال دولت تلاش زیادی برای شناسایی رسمی این معادن، اطمینان از اعمال قوانین حمایت از محیط‌زیست و مقابله با کار کودکان در آنها ندارد. کودکانی مانند میشل حق دارند زندگی بهتری داشته باشند، آنها باید به مدرسه بروند و آموزش حرفه‌ای ببینند. آنهایی که ۱۵ ساله و بیشتر هستند هم می‌توانند نیمه وقت کار کنند اما در مشاغلی که امنیت آنها تامین شود نه مشاغلی طاقتفرسا مانند استخراج مواد معدنی. دولت باید به کودکان معدنکار برای دستیابی به این فرصت‌ها کمک کند و اطمینان حاصل کند که برنامه‌های مربوط به کمک‌هزینه‌های معیشتی فقیرترین خانواده‌ها در مناطق معدنکاری، آنها را به قدری توانمند می‌کند که کودکان خود را به کار نفرستند. شرکت‌های فیلیپینی هم که از طلای استخراج شده از معادن کوچک‌مقیاس استفاده می‌کنند باید کاری کنند. آنها باید در زنجیره تامین مواد مورد نیاز خود چارچوب‌هایی قائل شوند و در امتداد مسئولیت‌های حقوق انسانی خود اطمینان حاصل کنند سهمی از کار کودکانی که در معادن به استخراج و تولید طلا مشغولند، ندارند. فیلیپینی‌ها به استخراج طلایی نیاز دارند که امن و عاری از کار کودکان باشد و به توسعه اقتصادی جامعه بینجامد. برای دستیابی به این هدف، دولت و به طور ویژه وزارت محیط‌زیست و منابع طبیعی باید معادن کوچک‌مقیاس را سازماندهی و رسمی‌سازی کنند.

جولیان کیپِنبرگ - عضو دائم واحد حقوق کودکان در سازمان دیده‌بان حقوق بشر

منبع: inquirer. Net

منبع: صمت

معادن کوچک‌مقیاس فیلیپین