به گزارش می متالز، با وجود پتانسیلهای فراوانی که در کشور ما برای تولید آلومینیوم و محصولات آن وجود دارد، بهنظر میرسد آنگونه که باید و شاید از این پتانسیلها استفاده نشده است و مشکلات عدم تعادل در زنجیره تأمین و مصرف همچنان وجود دارد. این موضوع بهویژه در مورد آلومینیوم اولیه بیشتر صدق میکند؛ چرا که با وجود نصب ظرفیت تقریبا 480 هزار تنی تولید آلومینیوم اولیه، تنها 300 هزار تن آلومینیوم در کشور تولید میشود که حدود نیمی از این میزان به خارج از کشور صادر میشود. اما در مقابل بیش از 650 هزار تن ظرفیت در صنایع پاییندست آلومینیوم وجود دارد که تنها نیمی از آلومینیوم تولید شده در کشور را مصرف میکنند و اگر قرار باشد به فعالیت خود با 100 درصد بهرهوری ادامه دهند، چارهای جز واردات آلومینیوم نخواهد بود.
اما با توجه به اینکه آلومینیوم یک فلز دو کاربرده هم برای مقاصد غیر نظامی و هم برای کاربردهای نظامی محسوب میشود، واردات آن به کشور بهویژه برای برخی بیلتهای آلیاژی با محدودیتهایی همراه است و حتی کشورهای حاشیه خلیج فارس از صادرات این قبیل از محصولات به ایران خودداری میکنند. بنابراین در صورتی که مواد اولیه تولید آلومینیوم به صنایع پاییندستی به میزان کافی تأمین نشود، ممکن است واحدهای صنعتی بسیاری تعطیل شوند که در پی آن افراد بسیاری مشاغل خود را از دست خواهند داد.
روند کاهش عرضه آلومینیوم در بورس کالا در مهر ماه نیز ادامه یافت و در این ماه تنها شرکت آلومینیوم ایران (ایرالکو) به عرضه محصولات خود در بورس کالا پرداخت و همچنان خبری از شرکت آلومینیوم المهدی ـ هرمزال نبود. حتی با وجود آنکه شرکت آلومینیوم ایران الزام قانونی برای عرضه محصولات خود در بورس کالا دارد، اما طی چند ماه اخیر ترجیح داده است که بخشی از محصولات خود را به خارج از کشور صادر کند و این موضوع اضافه بر میزان شمشی است که بهعنوان تهاتر با فروشنده پودر مبادله میشود. در نتیجه این وضعیت، واحدهای میاندستی و پاییندستی آلومینیوم کشور با یک خلأ بزرگ به نام کمبود مواد اولیه مواجه شده است و یکی پس از دیگری در حال تعطیل شدن هستند.
نمودار 1 نیز نشان میدهد که در مهر ماه سال 1396، محصولات آلومینیومی به میزان 6 هزار تن در بورس کالا عرضه شدند که در مقابل آنها حدود 8 هزار و 400 تن تقاضا وجود داشت که در نهایت 5 هزار 40 تن از این محصولات مورد معامله قرار گرفت. در این میان پس از مدتها در مهر ماه چشم مصرفکنندگان به عرضه بیلت روشن شد و این محصول به میزان 2 هزار تن عرضه شد که تقاضایی در حدود یک هزار و 760 تن داشت و در نهایت یک هزار و 40 تن معامله شد. شمش اولیه نیز به میزان 4 هزار تن عرضه شد که تقاضای این محصول 6 هزار و 640 تن بود که تمامی این محصول مورد معامله قرار گرفت.