به گزارش می متالز، بخش قابل توجهی از هزینههای واحدهایی که در صنعت فولاد مشغول به کار هستند، صرف برخی تجهیزات میشود که تا پیش از این، از طریق واردات تامین میشد که به نوبه خود شرکتهای دانشبنیان با ساخت این تجهیزات در داخل، توانستهاند که این هزینهها را کاهش دهند. در حال حاضر نیز شرکتهای دانشبنیان در حال شناسایی نیازهای فولادسازان در کشور هستند تا بتوانند تمام نیازهای آنها را در داخل تامین کنند. جای شکی وجود ندارد که اگر محصولات شرکتهای دانشبنیان از کیفیت لازم برخوردار باشد بهتدریج میتوانند تمام نیازهای صنعت فولاد را در داخل کشور تامین کنند. هرچند که شرکتهای دانشبنیان در دوران تحریمها توانستهاند رشد قابل توجهی داشته باشند، اما یکی از مشکلات اساسی آنها کمبود نقدینگی است، زیرا با توجه به این موضوع که این شرکتها در ابتدای راه با آزمون و خطا پیش میروند، باید هزینههایی را متحمل شوند. از همین رو اگر واحدهای فولادسازی بتوانند بخشی از هزینههای این شرکتها را عهدهدار شوند، این شرکتها نیز میتوانند در مقابل با هزینههای کمتر نیاز فولادسازان را تامین کنند. در هر صورت رشد شرکتهای دانشبینان هم به بومیسازی در کشور کمک میکند و هم به نوبه خود سبب اشتغالزایی میشود.