مجبوریم خاک وارد کنیم

به گزارش می متالز، با این حال اکنون می‌بینیم فعالیت‌های گسترده‌ای روی ذخایر سرب و روی کشور در حال انجام است و در کنار آن واحدهای صنایع پایین‌دستی بسیاری در ایران فعال هستند و بازارهای صادراتی خوبی داشته‌اند اما نکته اینجاست که به دلیل کمبود مواد اولیه برای صنایع سرب و روی، مصرف‌کنندگان مجبورند مواد اولیه مورد نیازشان را از کشورهای همسایه تامین کنند چراکه به دلیل بالا بودن میزان ظرفیت تولید و برنامه‌ریزی سالانه خود، تنها بخشی از نیازشان از داخل کشور تامین می‌شود. در ادامه این گزارش، با حمید علاماتی مدیرعامل شرکت فرآوری مواد معدنی ایران به عنوان یکی از شرکت‌های بورسی فعال در زمینه تولید شمش روی به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:

درباره تامین مواد اولیه چه مشکلاتی پیش روی صنعت سرب قرار دارد؟

به دلیل رو به اتمام رفتن ذخایر معدن انگوران و محدودیتی که در استفاده از سهمیه خاک این معدن برای مصرف‌کنندگانش وجود دارد، ما نیز بخشی از نیاز خود را از این معدن تهیه می‌کنیم و در نهایت می‌توانیم به اندازه ۲۷۰۰ تا ۲۹۰۰ تن تولید داشته باشیم این در حالی است که تولید ما در سال ۹هزار و ۵۰۰تن است بنابراین بقیه نیاز خود را از ترکیه وارد کرده و در کنار آن از پسماندهای باقیمانده در کارخانه که برای دوره ۲۵ساله تولید و دپو شده، استفاده می‌کنیم.

برنامه شما برای تولید محصول در امسال چیست؟

اگر بخواهیم به میزان تولید در این مجموعه نگاهی بیندازیم باید از سیر صعودی تولید محصولات در ۳سال گذشته سخن بگوییم زیرا از سال ۹۶ تولید در این مجموعه با شیب صعودی بوده است. به این شکل که تولید در سال۹۳ به میزان ۵هزار و ۳۰۰تن، در سال ۹۴به میزان ۷هزار و ۱۵۰تن و در سال ۹۵ به میزان ۸هزار و ۱۰۰تن بوده است. همچنین برنامه تعریف شده برای سال ۹۶، ۹هزار و ۵۰۰تن شمش بوده است. اکنون بر اساس برنامه تعریف شده، برنامه ۶ ماه نخست سال را ۱۰۰درصد پوشش داده‌ایم و قرار است در نیمه دوم سال نیز به همین صورت ادامه دهیم. در واقع ما سهم خوبی در بازار داشتیم و سود سهامی که برای ۶ ماه دوم سال تعریف کرده بودیم ۸۸۰ ریال بود و به ۹۳۰ ریال رسید، برای دوم سال نیز به ۱۳۴۰ ریال می‌رسد و سهم خوبی در بازار خواهیم داشت.
در کنار این موارد باید بگویم عمده محصولات ما یعنی حدود ۶۵ تا ۷۰درصد به ترکیه صادر می‌شود. پاکستان، هند و چین نیز از دیگر بازارهای هدف ما هستند و قصد داریم این بازار را گسترش دهیم.

در کنار ذخایر سرب و روی و همچنین پسماندها، برخی عناصر فلزی نیز یافت می‌شوند. آیا شما نیز برای استحصال این مواد از پسماندهای خود اقدامی انجام داده‌اید؟

بله. برای جداسازی عناصر باقیمانده در پسماندهای کارخانه‌ها تصمیم گرفتیم آن را در چند مرحله بازیافت و استحصال کنیم. به این شکل که برای استحصال در فاز نخست، استحصال روی پسماندهای اولیه و پسماندی که حاصل پسماند خروجی بوده و حاوی سرب است، انجام می‌شود. برای این امر، با همکاری چند شرکت دیگر پروژه جدیدی تعریف کردیم تا پسماندهایی که فلز «روی» موجود در آنها بازیافت شده را دوباره استحصال کرده و سرب و نقره آن را از این پسماندها جدا کنیم. برای این کار تاسیس و راه‌اندازی یک کارخانه جدید را در برنامه‌های خود جای داده‌ایم. همچنین قرار است در مراحل بعدی کار، عناصر با ارزشی که در این پسماندها وجود دارد را استحصال کنیم چراکه در این پسماندها حدود ۵درصد سرب وجود دارد و بین ۲۵ تا ۳۰ ppm نیز نقره یافت می‌شود؛ بنابراین صرفه اقتصادی برای استحصال این مواد وجود دارد.

با توجه به مباحث زیست‌محیطی حاصل از فعالیت کارخانه‌های فرآوری سرب و روی، آیا برنامه‌ای برای کاهش مخاطرات فعالیت‌های خود دارید؟

برنامه‌های زیست‌محیطی همواره از سوی شرکت‌های فرآوری و تولیدکننده محصولاتی همچون شمش «روی» مورد توجه قرار دارد. از این رو ما نیز در کنار برنامه‌های سالانه و تعریف شده خود در زمینه تولید شمش روی، اقدامات زیست‌محیطی را تعریف کرده‌ایم و در این زمینه تعامل خوبی با محیط‌زیست استان داریم. به این شکل که با تعریف برنامه‌های زیست‌محیطی خود از یکسو و هماهنگی برای انجام پروژه‌ها با سازمان محیط‌زیست و همچنین در جریان قرار دادن آنها با روند کار، زمینه را برای تعامل و همکاری با این بخش فراهم می‌کنیم.

به نظر شما شرکت‌ها و صنایع معدنی تا چه اندازه می‌توانند بر شاخص‌های بورس اثرگذار باشند؟

با توجه به ظرفیتی که از نظر ذخایر معدنی در ایران وجود دارد و حدود ۵۰میلیارد تن انواع معدنی را در خود جای داده می‌توان به حضور شرکت‌های معدنی و صنعتی در بورس و اثرگذاری آنها در این حوزه امیدوار بود. البته برای رسیدن به این هدف لازم است ابتدا ظرفیت‌های موجود از بالفعل تبدیل به بالقوه شده و در نهایت با ورود به بورس بتوانند مفید واقع شوند. به نظر من، شرط بالفعل شدن ظرفیت‌های موجود این است که مدیران و مسئولان در حوزه معدن تدبیری برای این صنعت داشته باشند.

در چه صورت می‌توان به پیشرفت صنعت سرب و روی کشور امیدوار بود؟

در این زمینه ابتدا مثالی برای شما می‌زنم. یکی از راهبردهای خوبی که برای صنعت مس در ایران از ابتدای کار تعریف شده و اکنون ثمره آن را می‌بینیم این است که زنجیره تولید محصول در این بخش کامل بوده و در نتیجه فعالان صنعت مس، توانسته‌اند از این موضوع سود ببرند اما این مهم برای صنعت روی و تولیدکنندگانش وجود نداشته است. حال اگر در صنعت سرب و روی نیز از ابتدای راه‌اندازی، زمینه برای ایجاد و تکمیل زنجیره به وجود آمده بود، در نهایت ما نیز در شرایط بهتری به سر می‌بردیم.

حضور در نمایشگاه‌های تخصصی و بین‌المللی تا چه اندازه می‌تواند به فعالان مختلف در صنعت معدنکاری کمک کند؟

اگر شرکت‌کنندگان در نمایشگاه‌ها با اطلاعات کامل و جامعی حضور پیدا نکنند، به طور طبیعی ضرر خواهند کرد. برای نمونه زمانی که در این نمایشگاه شرکت می‌کنند باید پیش از ورود، مشتریان و بازار محصولات خود را در کشور مورد نظر شناسایی کنند و تبلیغات نیز برای این موضوع انجام دهند زیرا تنها در این صورت می‌توانند مذاکره خوبی با طرفین خارجی حاضر در نمایشگاه داشته باشند.