تفاوت رفتار سرمایه گذاران در بورس با رقبا در چوب حراج/ پیشنهاد کاهش دارایی

به گزارش می متالز، مهسا بناکار با انتشار مطلبی در دنیای اقتصاد با عنوان "سهام؛ دارایی همیشه مظلوم" اعلام کرد: اگر اخیرا به سایت‌ها و اپلیکیشن های خرید و فروش اینترنتی از قبیل دیوار، شیپور و... مراجعه کرده باشید در مورد اغلب دارایی‌ها از قبیل خودرو، مسکن و حتی وسایل دست دوم مشاهده می‌کنید فروشندگان حاضر به ارائه تخفیف نیستند.

حتی در آگهی فروش نیز با عبارات متفاوت اشاره می‌کنند که قیمت مقطوع است و از مشتری می‌خواهند در صورت درخواست تخفیف اصلا با آنها تماس نگیرد و بعضاً در قیمت‌گذاری وسایل دست دومی که مدت‌ها از آن استفاده کرده‌اند و در گذشته‌ای نه چندان دور و پیش از شکل‌گیری این‌گونه سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها هیچ‌گاه امکان فروش این وسایل مرسوم و فراهم نبود ارزش جایگزینی، افزایش قیمت ها، کیفیت و تورم و بسیاری از موارد دیگر را لحاظ می‌کنند.

اما در حقیقت چه عاملی باعث می‌شود سرمایه گذاران در بورس به راحتی چوب حراج به دارایی ارزشمند و سهام می زنند؟! آن هم دارایی که سرمایه‌گذاری در آن در بلندمدت همواره با بازدهی بسیار بالاتر از بازارهای رقیب سنتی از جمله طلا، مسکن و ارز و... همراه بوده و نگرانی از بابت فروش سهام به قیمتی بسیار پایین تر از ارزش ذاتی و واقعی ندارند در حالی که همین افراد در بازارها و دارایی‌های دیگر حاضر به ارائه کمترین تخفیف و کاهش قیمت پیشنهادی نیستند.

به نظر می‌رسد ریشه این‌گونه رفتارهای غیرعقلایی سرمایه‌گذاری را می‌توان در مباحث مربوط به دیدگاه نسبت به این نوع دارایی‌ها از قبیل سهم جست‌ و جو کرد. سرمایه‌‌گذاران درک و احساس درستی نسبت به دارایی ندارند چرا که سهام ویژگی ملموس بودن برای آنها ندارد و این موضوع برای افراد کم تجربه و تازه وارد به بازار مصداق بیشتری دارد.

البته خرید و فروش سهام در بستر الکترونیکی در سال‌های اخیر بر جنبه غیرملموس بودن این نوع دارایی افزوده از سوی دیگر و به اصطلاح سهل‌الوصول بودن سهام نیز به لحاظ ذهنی ممکن است باعث شود سرمایه‌گذاران ارزش کمتری برای آن نسبت به سایر دارایی‌ها قائل شوند. افراد در خرید‌هایی که به وسیله کارت اعتباری و بانکی انجام می‌دهند بی‌محاباتر عمل می‌کنند، وسواس کمتری به خرج می‌دهند و احساس ناراحتی کمتری از خرج کردن پول دارند.

در حال حاضر خرید سهام هم به لحاظ پرداخت و هم در فرآیند خرید و فروش بصورت کاملا مجازی صورت می‌گیرد و در سال‌های اخیر با حذف برگ سهم نیز سرمایه گذاران کمتر احساس می‌کنند مالک بخشی از یک شرکت یا کارخانه عظیم با ارزش هستند بنابراین بسیار راحت و با نگرانی بسیار کمی نسبت به سایر دارایی‌های ملموس، سهم را با قیمت‌های نازل به فروش می‌گذارند.

در حالی که همین سرمایه گذاران حاضر نیستند در دارایی‌های دیگر یک یا دو درصد تخفیف به خریدار بدهند و حتی با وجود قدیمی شدن و استهلاک سایر دارایی‌ها نگهداری دارایی را به فروش با قیمت کمتر ترجیح می‌دهند، اما در مورد سهام حاضرند چندین روز متوالی سهم را با تخفیف ۵ درصد عرضه کنند. آیا همین سرمایه گذاران اگر مالک قسمتی از زمین یک کارخانه یا تجهیزات و ماشین آلات آن بودند به همین راحتی آن را می‌فروختند یا در فروش دقت بیشتری می‌کردند؟

به نظر می‌رسد دیدگاه سرمایه گذاران به ویژه افراد تازه وارد به بورس به سهام به‌عنوان یک دارایی با ارزش که نشان‌دهنده بخشی از مالکیت یک شرکت است باید اصلاح شود. همچنین فراهم کردن بخشی در سایت کارگزاری‌ها بر دستیابی و دانلود نسخه الکترونیکی برگ سهم نیز می‌تواند قدری از غیر ملموس بودن این دارایی بکاهد و سهامداران به لحاظ روانی نیز احساس کنند سهم، دارایی ارزشمندی مانند انواع دارایی ملموس دیگر است که مالک آن هستند و در اختیار دارند و در خرید و فروش و ارزشگذاری آن باید محاسبات ذهنی که در مورد انواع دیگر دارایی در نظر می‌گیرند از قبیل ارزش جایگزینی، نرخ تورم، فرصت سرمایه‌گذاری در سایر بازارها را نیز لحاظ کنند.