دست آلوده زغال‌سنگ به خون هزاران نفر!

واکاوی «جدال بی پایان انرژی و محیط زیست» در گفت‌وگوی جهان اقتصاد با کارشناس انرژی

به گزارش می‌متالز، بحث در مورد آینده انرژی و به طور دقیق‌تر در مورد راه‌های تولید و استفاده از آن توسط انسان، تفاوت زیادی با خیال‌پردازی در مورد هوش مصنوعی ندارد، تفکر در مورد انرژی با خیال‌پردازی در مورد هوش مصنوعی در یک جنبه اساسی مقیاس زمانی متفاوت است و سرمایه‌گذاری‌های سیستمی در بخش انرژی با آگاهی از این موضوع دنبال می‌شوند که استهلاک کامل آن‌ها تقریباً ۴۰ تا ۶۰ سال طول می‌کشد، همانطور که معمولاً در مورد نیروگاه‌های زغال سنگ و هسته‌ای اتفاق می‌افتد.

در همین زمینه، یوسف موسایی، کارشناس حوزه انرژی، اظهار داشت: نگاهی به حوزه انرژی ما را کمتر خوشبین می‌کند که گزارش سال ۲۰۱۶ آژانس بین‌المللی انرژی (IEA) در بعضی کشور‌ها نشان می‌دهد که ۶۲ درصد از ظرفیت تولید مبتنی بر زغال سنگ بیش از ۳۰ سال قدمت دارد و ۱۳ درصد دیگر بین ۲۶ تا ۳۰ سال سن دارد. خاموش کردن «سی ساله ها» بسیار سخت است، زیرا آن‌ها می‌توانند مدت طولانی‌تری کار کنند، اما آن‌ها ۲۰ درصد کمتر از نیروگاه‌های جدید موثر هستند زغال سنگ بیشتری می‌سوزانند و گاز‌های گلخانه‌ای بیشتری منتشر می‌کنند، پس نیاز به تغییر در ساختار انرژی به شدت حس می‌شود.

سیاست انرژی به عنوان یک جنبه حیاتی حفاظت از آب و هوا

وی در ادامه با اشاره به اینکه تصمیماتی که در گذشته گرفته شده قابل لغو نیستند، اما برای مدت طولانی آینده را شکل خواهند داد تصریح کرد: تصمیماتی که امروز گرفته می‌شود تأثیر بیشتری خواهد داشت، زیرا در مورد سرمایه گذاری در حوزه انرژی مشکلات فراوانی است از جمله زمان استهلاک سرمایه گذاری که ممکن است به پایان قرن برسد، و این سرمایه‌گذاری‌ها از طرف سرمایه‌گذاران جذابیت خود را از دست بدهند.

وی بیان کرد: سیاست انرژی در حال حاضر جنبه حیاتی سیاست حفاظت از آب و هوا را تشکیل می‌دهد و یک چالش راهبردی برای همه بشریت حفظ افزایش دمای جهانی در سطح ایمن است، «ایمن» به این معنی که در اینجا اثرات افزایش دما، که تحولات مخرب آب و هوایی مانند ذوب شدن پوشش یخ است، که تهدیدی برای محیط زیست خواهد بود.

وی افزود: توافقنامه پاریس در مورد آب و هوا و در جریان اجلاس آب و هوای سازمان ملل متحد در پاریس در سال ۲۰۱۵، نشان می‌دهد که نیاز به تلاش برای تثبیت دمای ۵/۱ درجه سانتیگراد وجود دارد و نباید از ۲ درجه سانتیگراد تجاوز کرد.

موسایی عنوان کرد: سیاست انرژی در حال حاضر جنبه حیاتی سیاست حفاظت از آب و هوا را تشکیل می‌دهد و یک چالش استراتژیک برای همه بشریت حفظ افزایش دمای جهانی در سطح ایمن است و دانشمندان نگران گاز گلخانه‌ای اصلی که هنوز هم منتشر می‌شوند هستند اگر سقف را روی ۲ درجه سانتیگراد تنظیم کنیم سهم «زغال سنگ» که از آن در نیروگاه‌ها استفاده می‌شود حدود ۱۰۰۰ گیگاتن دی اکسید کربن است و این خود هشدارجدی است نسبت به افزایش دمای جو کره زمین.

به گفته وی، کارشناسان بر این باور هستند که اقتصاد آب و هوایی دو تا سه سال آینده استراتژی‌های انرژی را تعیین خواهند کرد برای حفظ زیرساخت‌های تمدن ما، سرمایه گذاری در سطح ۹۰ تریلیون دلار تا سال ۲۰۳۰ مورد نیاز است و چنین سرمایه‌گذاری‌هایی برنامه‌ریزی شده است که اکنون زمان تصمیم گیری در مورد یک مدل توسعه جدید، سازگار با اهداف زیست محیطی و اقلیمی است.

وی افزود: مهمتر از همه، چنین مدلی واقعا جواب خواهد داد، زیرا نه تنها به جلوگیری از فاجعه زیست محیطی کمک می‌کند، بلکه محرک اقتصادی اضافی ۲۶ تریلیون دلاری تا سال ۲۰۳۰ ایجاد می‌کند، ۶۵ میلیون شغل جدید ایجاد می‌کند و به ما امکان می‌دهد از ۷۰۰۰۰۰ مرگ زودرس ناشی آلودگی هوا جلوگیری کنیم.

وی خاطرنشان کرد: کارشناسان معتقدند دانش علمی در مورد اثرات تغییرات آب و هوا و تجزیه و تحلیل‌های اقتصادی و فناوری با کیفیت بالا وجود دارد که نشان می‌دهد نه تنها یک جایگزین کارآمد از نظر فناوری برای مدل انرژی موجود است، بلکه این جایگزین از نظر اقتصادی، پزشکی و اجتماعی نیز سودآور است وبنابراین باید مشخص باشد که چه تصمیماتی باید اتخاذ شود.

وی تصریح کرد: مبارزه با آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین چالش‌های حفاظت از محیط زیست و سلامت در جهان است در نتیجه بدون حذف گاز‌های گلخانه‌ای، بی‌معنا خواهد شد و این مبارزه با وجودکشور‌های وابسته به زغال سنگ بسیار کار دشواری است به طوری که در مورد آینده انرژی می‌توان گفت: «هیچ کاری نمی‌توان انجام داد!».

وی با اشاره به اینکه با این استدلال که نمی‌توان انرژی را به دنیایی با فناوری‌های پاک و بدون انتشار انتقال داد، زیرا آینده توسط تصمیم‌های گرفته شده در گذشته شکل می‌گیرد گفت:، اما حتی در برخی از کشور‌های وابسته به زغال سنگ به نظر می‌رسد تغییراتی در حال روی دادن است و حذف تدریجی زغال سنگ در دستور کار آن‌ها قرار گرفته است، زیرا تعداد فزاینده‌ای از مشتریان آن‌ها به ویژه شرکت‌های بزرگ از اقتصاد جدید که تولید برق از منابع پاک و تجدید پذیر است روی آورده اند.

موسایی عنوان کرد:همه این‌ها تنها به این دلیل رخ داده است که روسای شرکت‌های بزرگ به تغییرات آب و هوا اهمیت می‌دهند، چون بازگشت سرمایه گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر سریع‌تر از سال‌های گذشته است و از این رو ظرفیت‌های جدید در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر از چندین سال پیش بیشتر شده است.

وی در پایان اظهار داشت:در نتیجه در دنیای امروز سرمایه هرجایی که شانس دستیابی به بالاترین نرخ‌های انباشت را داشته باشد جریان می‌یابد و در مورد انرژی یک انتخاب ساده وجود دارد و آن تغییر تولید و توزیع است.

منبع: جهان اقتصاد