تاریخ: ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ ، ساعت ۰۰:۴۴
بازدید: ۱۴۲
کد خبر: ۲۶۳۲۸۹

چرا آل‌هاشم احساس شرم کرد/ منطقه‌ای با یک درصد مس دنیا، راه ندارد!

‌می‌متالز - نماینده، ولی فقیه در آذربایجان‌شرقی با بیان اینکه وضعیت جاده ورزقان- خاروانا در شان جمهوری اسلامی ایران نیست، گفت: من واقعا احساس شرم کردم.

به گزارش می‌متالز، حجت‌الاسلام سیدمحمدعلی آل هاشم در خطبه‌های نماز جمعه این هفته تبریز با اشاره به سفر هفته گذشته خود به شهرستان ورزقان و منطقه خاروانا اظهار کرد: واقعا جاده ورزقان- خاروانا در شان نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.

وی با بیان اینکه احساس می‌کنم در رابطه با بخش خاروانا کم توجهی شده است، افزود: مسوولان اداره راهداری استان آذربایجان‌شرقی و وزارت راه و شهرسازی و هم مسوولان سونگون درخواست می‌کنم به این منطقه خاروانا توجه ویژه شود.

امام جمعه تبریز تصریح کرد: جالب است روستا‌های کنار سد حاجیلار در آب در مضیقه هستند.

وی پیشنهاد کرد: استاندار آذربایجان شرقی دستور تشکیل کارگروهی را در این رابطه بدهند و من هم گزارش‌ها و نامه‌های مردمی را در این کار گروه منعکس کنم تا این کارگروه مشکلات خاروانا را بررسی کنند.

نماینده، ولی فقیه در آذربایجان‌شرقی تصریح کرد: معلوم می‌شود با این همه مشکلات به منطقه خاروانا در سال‌های گذشته کم توجهی شده است.

وی اظهار امیدواری کرد به برکت سفر اخیر رئیس جمهور به آذربایجان‌شرقی به این منطقه توجه ویژه شود.

آل هاشم در ادامه تصریح کرد: تا نتیجه مطلوب این مساله و مشکلات منطقه خاروانا در نماز جمعه مرتب پیگیری خواهم کرد به خاطر اینکه واقعا من احساس شرم کردم کردم از وضعیت جاده ورزقان- خاروانا، که در شان جمهوری اسلامی ایران نیست.


گزارش فارس حاکی است، معدن مس سونگون در شهرستان ورزقان قرار گرفته که یک درصد مس دنیا و ۵۲ درصد مس کشف شده ایران را دارد و سالانه ۲۵ هزار میلیارد تومان کنسانتره مس از ورزقان به کرمان می‌رود و شهرستان ورزقان با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو است.

به گونه‌ای که این موضوع حتی صدای اعتراض امام جمعه ورزقان را هم درآورده است، وی در یکی از جلسات ستاد ساماندهی امور جوانان شهرستان، عدم برخورداری اهالی ورزقان به خصوص جوانان از ظرفیت و داشته‌های این منطقه را یکی از مشکلات مهم حال حاضر عنوان کرده است.

وی گفته است: منابع طبیعی و خدادادی مس یکی از ظرفیت‌های مهم منطقه است، ولی متاسفانه با داشتن درآمد هنگفت و قابل توجه آنطور که باید ثمره‌ای در توسعه شهرستان ندارد و در این میان صدای طبل وعده‌های توخالی چندین ساله شرکت مس ایران در توسعه شهرستان نیز تمام شدنی نیست.

این مقام مسوول یکی از دغدغه‌های مهم مردم ورزقان را بی‌توجهی و عدم رغبت به خدمت صادقانه به این منطقه از طرف شرکت ملی صنایع مس ایران دانسته و افزوده است: وعده راه‌اندازی طرح‌های توسعه مس سونگون، احداث کمپ گردشگری فرهنگی ورزشی با شعار خاتمه دادن به «باشگاه مس به نام ورزقان و به کام دیگران» همچنین انتخاب پیمانکار و مناقصه از شعار‌های توخالی متعدد شرکت مس ایران است که با این وعده‌های کذب و دروغ مردم آذربایجان خصوصا اهالی این شهرستان را به بازی گرفته‌اند.

اگر نخواهیم با عینک تیره و بدبینی به موضوع معدن مس‌سونگون نگاه و هزینه و منافع حاصل از فعالیت این معدن را مصداق «از بین رفتن منابع در مقابل تقریباً هیچ» عنوان کنیم، باید به صراحت گفت که آنچه در ازای خروج منابع سرشار معدنی از این منطقه عاید مردم ورزقان شده، اشتغالی چند هزار نفری است که برای آن هزینه‌هایی اعم از آلودگی زیست محیطی، تأثیر منفی فعالیت‌های معدنی نه تنها بر فعالیت‌های کشاورزی بلکه بر سلامت اهالی، تخریب اراضی جنگلی و قطع صد‌ها هزار درخت پرداخته‌اند.

در مقابل روزانه شیره جان معادن منطقه به ارزش چندین و چند میلیارد تومان بدون هیچ انتفاعی برای مردم محلی راهی استان و سهر‌های دیگر می‌شود و سر بی‌کلاه احداث کارخانه ذوب و راه‌اندازی صنایع بالا و پایین‌دستی مس نیز برای آذربایجان و ورزقان می‌ماند و سونگونی که همچنان پس از سال‌ها از حق خود مبنی بر بازگشت درآمد‌های معدنی محروم است.

خاروانا (کاروانا) یکی از شهر‌های استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری بخش خاروانا در شهرستان ورزقان است. تا سال ۸۰ یکی از بخش‌های شهرستان اهر بوده که بعداز شهرستان شدن ورزقان به این شهر الحاق شد.

این بخش از طرف شمال با کشور ارمنستان و جمهوری آذربایجان، از طرف جنوب با شهرستان مرند و شبستر، از شرق با بخش مرکزی ورزقان و از غرب با شهرستان جلفا بخش سیه رود هم‌مرز است.

فاصله این بخش تا مرکز شهرستان ورزقان ۶۴ کیلومتر، مرز ارمنستان یعنی پایانه مرزی نوردوز ۳۰ کیلومتر، با مرکز شهرستان جلفا ۷۵ کیلومتر و تا اهر۱۰۵کیلومتر و مرکز استان یعنی تبریز از مسیر ورزقان ۱۴۹ کیلومتر و از مسیر طرزم ـ قینر ۱۰۴ کیلومتر می‌باشد. بخش خاروانا شامل سه دهستان به نام‌های دیزمار مرکزی، ارزیل و جوشین، روستای میلق شهر و ۴۸ روستا و آبادی می‌باشد.

این شهر با وجود منابع و پتانسیل‌های زیاد از شهر‌های مهاجر فرست و توسعه نیافته است. چیزی در حدود ۹۰ درصد جمعیت این شهر اکنون در تهران سکونت دارند.

منبع: خبرگزاری فارس

مطالب مرتبط
عناوین برگزیده