به گزارش میمتالز، بارها در خصوص موضوع صنعت مس ایران مطالبی در رسانههای آذربایجان به رشته تحریر در آمده است که عمدتاً به چرایی عدم سرمایهگذاری مس سونگون ورزقان در ورزش آذربایجانشرقی نظیر استان کرمان میپردازد.
همچنین اندیشمندان صنعتی و سرمایهگذاری استان نیز در مورد جداسازی مس سونگون ورزقان از صنعت مس ایران بارها مطالبی را نوشتهاند، ایضاً علیرغم ادعاهای مسوولان استانی و نمایندگان مجلس در این خصوص، اما در عمل امر خاصی اتفاق نیفتاده و روند و شرایط نظیر گذشته جریان داشته است.
به عبارت سادهتر، فقط حرف، حرف و ادعا بوده که در این میان بیشتر شنیده شده و هیچ عملی در خصوص آنچه که آمد را شاهد نبودهایم!
از سویی دیگر، در مقایسه بین ورزش آذربایجان و کرمان نیز میتوان سطح بالای سرمایهگذاری کرمان در چندین رشته و البته مهمتر از همه فوتبال را در قیاس با آذربایجان که آن هم صاحب معدن معظمی میباشد را به عینه دید؛ آنجا که از یک معدن مس در کرمان چندین تیم ورزشی و از جمله ۳، ۴ تیم فوتبال حرفهای با هزینههای آنچنانی ارتزاق میکنند.
این در حالی است که سیاست صنعت مس ایران در خصوص سرمایهگذاری در رشتههای مختلف فقط در کرمان عملی میشود و کرمان چندین تیم در بخشهای مختلف و از جمله رشته فوتبال دارد که هزینههای سنگینی را صرف یک رشته (فوتبال) میکند، اما اینجا در آذربایجانشرقی علیرغم داشتن معدنی غنیتر از کرمان، صرفاً فوتسال و چند رشته محدود مورد حمایت قرار میگیرند که هزینه تیمداری آنها هم چندان بالا نیست.
معتقدیم که حتی اگر تراکتور و ماشین به این مجموعه متصل نشوند، مس سونگون ورزقان قابلیت هدایت و حمایت از تیمهای غیرفوتبالی استان را دارد و به عبارتی دستکم باید مس سونگون غیر از فوتسال، در رشتههای والیبال و بسکتبال نیز فعالیت کرده و حرف اول این دو رشته سالنی را نیز بزند تا حداقل حق ورزش آذربایجان به نوعی از این جهت ادا گردد.
نادر عبدلزاده کنشگر ورزشی