تقدیر از پیشکسوتان الگویی برای آینده

‌می‌متالز - برخی فکر می‌کردند شاید بهتر بود به‌جای تجلیل و تقدیر بازنشستگان فولاد و چهره‌های ماندگار آن‌ها مبلغی را به آن‌ها کمک می‌کردند و...، اما بعد از پایان نخستین همایش چهره‌های ماندگار فولاد بود که همه یقین کرده بودند باتجربه‌تر‌ها و ماندگار‌هایی که بازنشسته شده‌اند بیشتر از توجه مالی نیاز به این دارند که بتوانند امید‌بخش باشند، تجربه‌هایشان را درست منتقل کنند، شناسانده شوند، الگو بشوند برای آنکه جوان‌تر‌ها با عشق و امید برای کشور و مردمشان تقلا کنند و صاحب چنان عزتی نزد همه مردم شوند که دیگر از اینکه مثلا چرا فقط فلان چهره‌های سینمایی را همه مردم می‌شناسند غصه نخورند، اما این گنج‌های پرتلالو، ناشناسند.

به گزارش می‌متالز، از اینکه چرا به‌جای آنکه چهره‌هایی چنین درخشان الگوی جوان‌ها باشند، در ذهن جوان‌تر‌ها فقط نام فلان ورزشکار به عنوان الگو حک شده است و...

اگرچه رسیدن به این موقعیت و شرایط تنها با یک برنامه و یک همایش ممکن نیست، اما این نخستین گام آنقدر محکم برداشته شد که حالا می‌شود امید داشت به برآورده شدن این آرزو. می‌شود امید داشت که اگر رسانه‌ها و صداوسیما و دستگاه‌ها و سازمان‌ها پای چنین همایشی بایستند تا چند وقت دیگر نام بزرگان صنعت و معدن و علم و فناوری در کنار چهره‌های فرهنگی هنری و ورزشی به عنوان الگو برای جوان‌تر‌ها جا خواهد افتاد. تا یکی دو سال دیگر مردم مفاخر علمی و صنعت کشورشان را با انگشت به یکدیگر نشان خواهند داد و به امضایی از این چهره‌های ماندگار که در آلبوم آنهاست افتخار خواهند کرد و... آرزو‌هایی که حالا دیگر دست‌نیافتنی نیستند و صندوق فولاد با روشن کردن چراغ اول نشان داد که می‌شود به آن‌ها رسید.

در پایان مراسم وقتی بازنشسته‌ها برای گرفتن عکس یادگاری بالای سن آمدند، تعارف را کنار گذاشته بودند و صریح و بی‌تکلف از بانیان برگزاری همایش بابت اینکه مجالی فراهم کرده بودند تا جوان‌تر‌ها آینده درخشانی را پیش روی خود ببینند تشکر می‌کردند. حالا آن‌ها برای تقدیرکردن آمده بودند؛ و همه دیگر باور کرده بودند که بازنشسته فقط توجه مالی نمی‌خواهد. بازنشسته عزت و احترام می‌خواهد. الگو بودن و الگو شدن می‌خواهد. لذت بردن از دیدن موفقیت جوان‌تر‌ها را می‌خواهد و شاید در این میان درخشان‌ترین بخش مراسم بخشی بود که هیچ دوربینی درکار نبود، هیچ صدایی ضبط نمی‌شد و روی صحنه و در کنار مدیرعامل صندوق بازنشستگی فولاد فقط چهره‌های ماندگار بازنشسته فولاد کشور بودند. چهره‌هایی که به خاطر قدرشناسی و یاد و توجهی که به زحمات آن‌ها کرده بودند قدردان بودند وچه زیبا بود صحنه‌ای که مدیرعامل صندوق در قامت مدیری خادم بر دستان پیشکسوتان فولاد کشور بوسه زد.

در همایش تجلیل از پیشکسوتان از ایرج اصلانی قائم مقام وقت شرکت ملی فولاد و مدیرعامل اسبق شرکت ذوب آهن اصفهان، محمد‌حسن عرفانیان مجری طرح شرکت فولاد مبارکه، عبدالوهاب ادب‌آوازه رئیس انجمن جوشکاری، رضا اشرف‌سمنانی قائم مقام وقت دفتر همکاری‌های فنی و اقتصادی ذوب آهن اصفهان، سید‌اردشیر افضلی معاون سابق بهره‌برداری ذوب آهن اصفهان، رئوف پرتوی سرپرست اسبق طراحی واحد‌های معدنی شرکت ملی فولاد ایران، رئوف پالیزدار معاون اسبق سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، محمد پیشوا پژوهشگر رتبه اول وزارت صنایع و معادن، منوچهر توفیقی رئیس اسبق هیات‌مدیره گروه صنعتی فولاد اهواز، علی‌اصغر چیت‌ساززاده طراح طرح جامع فولاد ایران، علی خزایی‌تبار مولف ۱۰۰ جلد تالیفات در حوزه عمران و نقشه‌برداری، ایرج سلطانی پژوهشگر نمونه صنعت و معدن، مسعود شایق مدیر اسبق ترابری ذوب آهن اصفهان، محمود شیری مدیرعامل اسبق شرکت‌های صنایع مس و پتروشیمی، علی صادقی معاون اسبق بهره‌برداری فولاد میبد، اسماعیل فتوت رکورددار و قهرمان ورزشی، مجتبی فردیار مسوول اسبق بازسازی کوره‌های بلند ذوب آهن اصفهان، محمدرضا فرقدانی معاون اسبق تولید ذوب آهن اصفهان، سروش کامیاب از مدیران راه‌اندازی فولاد مبارکه، سیروس موتمن مدیر برگزیده توسعه فولاد کشور، مهدی نصرآزادانی معاون اسبق برنامه‌ریزی ذوب آهن اصفهان، غلامرضا نوری هنرمند و فعال فرهنگی، احمدعلی هراتی‌نیک مدیرعامل اسبق فولاد خوزستان و مهناز همدانی‌زاده نویسنده بیش از پنج جلد کتاب تقدیر شد.

منبع: دنیای اقتصاد