به گزارش میمتالز، در ماههای گذشته مردم کشور با مشکلاتی نظیر رکود، مشکلات معیشتی، تورم و چالشهایی از این قبیل روبرو هستند و از سوی دیگر صنایع نیز با مشکلات زیادی نظیر کمبود نقدینگی، مشکلات سیاستگذاریهای بالادستی، نارساییها در زیرساختها، تحریمها و؛ که همه این مشکلات باعث شده تا کشور با چالشهایی روبرو شود.
در ابتدای سال ۱۴۰۱، رهبر معظم انقلاب شعار سال را «تولید، دانشبنیان، اشتغالآفرین» نامگذاری فرمودند؛ شعاری که مانند سالهای دهه گذشته اقتصادی بوده و بیشتر به صنعت کشور برمیگردد.
به نظر میرسد بنابر فرمایشاتی که مقام معظم رهبری در سالهای گذشته داشتهاند کلید حل مشکلات کشور بر پایه دو رکن مهم تلاش برای تحقق جهش تولید و دانشبنیان شدن صنعت و اقتصاد کشور است.
با توجه به اینکه کشور ما، بازاری ۸۵ میلیونی برای تولیدکنندگان داخلی است و همچنین استعداد زیادی برای صادرات محصولات متنوعی را به سراسر دنیا داریم سرعت بخشیدن به گردش چرخ اقتصاد کشور بسیار میتواند در افزایش رونق اقتصادی مؤثر باشد.
به عبارت دیگر اگر برای استفاده حداکثری از پتانسیلهای موجود جرقههایی در صنعت کشور ایجاد شود میتوانیم شاهد شکوفایی کشور در بخش تولید باشیم. استفاده حداکثری از پتانسیلهای موجود موجب جهش در تولید محصولات مختلف شده و این یعنی گردش مالی زیادی برای صنایع و اقتصاد کشور فراهم میشود.
در بسیاری از صنایع ورود تفکر، رویکرد و نیروی انسانی دانشی میتواند راهگشا باشد. ورود دانش به صنعت میتواند باعث افزایش بهرهوری شده و در نهایت با کمشدن هزینهها موجب افزایش تولید شود که در نتیجه این اتفاق افزایش رونق اقتصادی را شاهد خواهیم بود.
استفاده از دانش در صنایع و به تعبیر دیگر دانشبنیان کردن صنایع دری برای ورود ایران به نسلهای بالاتر تکنولوژی و رقابت با کالاهای تولید شده در کشورهایی است که در صنایع پیشرفتهتر دارند. علاوه براین تولید محصولات دانشبنیان باعث تسهیل ورود ایران به بازارهای جهانی برای ارائه خدمات و محصولات دانشبنیان میشود.
یکی از مشکلاتی که اقتصاد شرکتهای دانشبنیان با آن روبرو است سرمایهگذاری برای رسیدن به محصولات دانشبنیان است. به خاطر زمانبر بودن و هزینهبر بودن این فعالیتهای علمی که نیازمند نیروی انسانی، مواد اولیهای که غالبا گرانقیمت بوده و دستگاههای آزمایشگاهی که غالبا بر لبه تکنولوژی حرکت میکنند دانشبنیانها باید هزینههای بالایی را بپردازند. به خاطر وابسته بودن بسیاری از صنایع به سرمایههای شخصی و محدود بنیانگذاران این شرکتها، شاهد این بودیم که در سالهای گذشته بسیاری از دانشبنیانها با محدودیتهای شدیدی همراه بوده یا در نهایت با ورشکستگی فعالیتهای خود را پایان دادند.
این موضوع وقتی بدتر میشود که برخی از نخبگان به خارج از کشور مهاجرت نموده و عملاً نیرویی دانشی که در این کشور و با سرمایهگذاری ایران و ایرانی رشد کرده در کشوری دیگر محصول علم و دانشش برداشت میشود.
به همین خاطر است که صنایع میتوانند برای حمایت از این سرمایههای انسانی و دانشی با اقدامات مختلفی در رشد ارتقاء حرکتهای دانشی در کشور سهیم شوند.
یکی از اقدامات صنایع برای حمایت بیشتر شرکتهای دانشبنیان میتواند سرمایهگذاری در این شرکتها برای خرید سهام باشد که به این واسطه میتواند نقدینگی را به این شرکتها تزریق کند.
علاوه بر خرید سهام، صنایع بزرگ با استفاده از اعتبار مالی خود در بانکها و با تعریف پروژههای مشارکتی با شرکتهای دانش بنیان میتوانند به تأمین نقدینگی بپردازند.
ایجاد صندوقهای سرمایهگذاریهای خطرپذیر یا انواع دیگر از صندوقهای سرمایهگذاری نیز یکی از روشهای دیگری است که میتواند به صورت گستردهتر و هدفمندتری از فعالیتهای دانشی در کشور در قالب شرکتهای دانشبنیان حمایت کند.
اما یکی از راههای دیگری که میتواند شرکتهای دانشبنیان را بیشتر از قبل تقویت کند خرید محصولات این شرکتها است.
بسیاری از شرکتهای دانشبنیان با توجه به تمرکزشان بر روی رشتههای تخصصی، فعالیتهای بین رشتهای و حرکت بر روی لبه تکنولوژی، محصولات خوبی را طراحی میکنند. نکته اینجاست که درصورت مناسب بودن این محصولات برای استفاده در صنعت، ارتباط میان این دو عضو مهم جامعه اقتصادی کشور میتواند استوارتر از قبل شود. به عبارت دیگر در صورتی این پیوند محکم میشود که شرکتهای دانشبنیان از کار صنعت گرهگشایی کنند که این موضوع نیازمند تعامل بیشتر صنایع با شرکتهای دانشبنیان است. در حقیقت این شرکتها باید محصولاتی کاربردی، با دوام، مطابق با تکنولوژی صنایع موجود و با قیمت مناسب را طراحی و تولید نموده تا گرههایی که امروز بعضاً به خاطر تحریمها در کار صنایع افتاده با تلاش و حمایت شرکتهای دانشبنیان باز شود.
البته این اتفاق هماکنون با رونق شرکتهای دانش بنیان در سالی که به شعار «تولید، دانشبنیان، اشتغالآفرین» از سوی رهبری مزین شده است در حال پیگیری است، ولی این حد از فعالیتها به خاطر پتانسیل شرکتهای دانشبنیان و صنایع اصلاً کافی نیست و حتی باید پس از اتمام سال ۱۴۰۱ نیز با جدیت بیشتری پیگیری شود.
شرکت فولاد مبارکه از سالهای گذشته همواره تلاش نموده تا حرکتهای عظیمی را در زمینه فناوری، نوآوری و تقویت بدنه دانشی چه درون شرکت و چه خارج از آن انجام دهد و این موضوع نشان از برنامهریزی و سیاستگذاری مدیران این شرکت نه تنها از سال گذشته بلکه از دهه قبل است.
البته در سال «تولید، دانشبنیان، اشتغالآفرین» این حرکت با رویکردهای جدیدتری در فولاد مبارکه در حال پیگیری است و حمایت از شرکتهای دانشبنیان و نوآور را رسالت خود میداند، چون سیاست این شرکت تولید محصولات کیفی بوده که با حمایت از شرکتهای دانشبنیان قابل تحقق است.
یکی از حرکتهای خوبی که این شرکت در راستای حمایت از حرکت دانشی در کشور انجام داده تأسیس یک مرکز نوآوری و فناوری است تا علاوه بر ارتباط خوبی که در گذشته با شرکتهای دانشبنیان، شهرکهای علمی و تحقیقاتی و دانشگاههای برتر کشور برای انجام پروژههای مختلف داشته ارتباط خود را با این شرکتها گستردهتر و مؤثرتر کند. این یعنی با عقد قراردادهای منسجم با این شرکتها میتوانیم شاهد ارتباط بیشتر این شرکتها با صنایع باشیم.
با افزایش تعاملات دو طرف میتوانند از توانمندیهای حمایتی، علمی، فنی و پژوهشی در راستای توسعه صنعت فولاد و اجرای پروژههای فناورانه ببرند و فولاد مبارکه نیز از محصولات دانشبنیان، قطعات، تجهیزات و خدمات این شرکتها، دانشگاهها و شهرکهای علمی و تحقیقاتی استفاده کند.
شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه یکی از بازوهای فولاد مبارکه است که در این عرصه برای تحقق شعار سال و عمل به منویات رهبری، اقدامات زیادی را انجام داده است. همچنین نقشه راه نوآوری و فناوری فولاد مبارکه نیز تدوین شده و برای تحقق برنامهریزیهایی که در قالب این نقشه راه انجام شده هم شرکت پشتیبانی و توسعه فناوری و نوآوری فولاد مبارکه و هم شرکتهای دانشبنیان نقشی مهم را ایفا میکنند.
تدوین چنین نقشهای نشان از رویکرد جدی فولاد مبارکه و برنامهریزی کوتاهمدت، میانمدت و بلند مدت این شرکت برای رسیدن به اهداف نوآورانه و فناورانه دارد.
علاوه براین با توجه به اینکه فولاد مبارکه در عرصههای مختلف همواره در کشور پیشرو بوده و امروزه به عنوان الگوی ملی بنگاهداری از آن یاد میشود و همواره در تلاش برای ارتقاء خود برای تبدیل به سازمانی جهانتراز است حمایت این شرکت از شرکتهای دانشبنیان به این موضوع منجر خواهد شد که دیگر صنایع کشور نیز با الگوگرفتن در این زمینه در این مسیر قرار بگیرند.
امروز فولاد مبارکه در عرصه بومیسازی کارهای بزرگی را انجام داده است و تا امروز توانسته بیش از ۱۰۰ هزار قطعه و تجهیز را بومیسازی کند که بخشی از طراحی و تولید و فرایندهای دیگر را همین شرکتهای دانشبنیان انجام دادهاند. علاوه براین فولاد مبارکه میتواند در عرصههای دیگری نظیر مشاوره و... نیز برای رسیدن به اهداف فناورانه، نوآورانه و دانشبنیان خود برسد. فولاد مبارکه امروز با ظرفیت بیش از ۱۰ میلیون تنی خود این حجم از بومیسازیها را در سطح شرکتهای متبوعش انجام داده است و اگر این حرکت حمایتی فولاد مبارکه نهادینه شود با توجه به اینکه حدود ۴۰ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد درکشور داریم شاهد تحولی شگرف در اقتصاد شرکتهای دانشبنیانی که در زمینه فولاد و موضوعات مرتبط کار میکنند خواهیم بود.
فولاد مبارکه با رویکردی فناورانه و نوآورانه در تلاش است تا تفکر دانشبنیان را در سازمان خود بیش از پیش پیادهسازی کند؛ چرا که معتقد است برای ایجاد تحولهای بزرگ در کشور باید این تحول از بزرگ از صنایع بزرگ شروع شود و برای تحول در زیستبوم دانشبنیان کشور نیز باید از پتانسیل صنایع مادر که خودشان بخشی از مشتری محصولات دانشی هستند شروع شود.
برای همین است که این شرکت در عرصههای مختلف در این زمینه با سرمایهگذاری برای رفع گلوگاههای موجود در تلاش است گامهای بلندی را در این زمینه بردارد تا ایران نیز همگام با کشورهایی که در زمینه دانشبنیان پیشگام هستند رشد و تعالی صنعت را با استفاده از علم و دانش و سرمایههایی دانشی محکمتر از قبل بردارد.