به گزارش میمتالز، وی افزود: به هر حال افزایش نرخ بهره در اروپا و امریکا فشاری بر بازارهای کالایی تحمیل کرده و در هفتههای اخیر شاهد اصلاح قیمت کامودیتیها بودهایم. طبیعی است که این نگرانی در مورد سهمهای گروه پتروشیمی، معدنی و فلزی بازار سرمایه ما نیز وجود داشته باشد. البته به طور کلاسیک بورس کشور ما در شهریور ماه با افزایش عرضه مواجه میشود، اما کلیت بازار سرمایه در سطح ارزندهای قرار دارد و هر چه قیمتها بیشتر افت میکند، ارزندگی سهمها افزایش مییابد. اگر چه با چشمانداز احتمال رکود در بازارهای جهانی، انتظار رشد در برخی سهمها نمیرود؛ اما انتظار افت قیمت سهمهای وابسته به قیمتهای جهانی هم وجود ندارد.
سیدی ادامه داد: بعد از اتفاقات سال ۱۳۹۹، هرگز بازار سرمایه به این سطح از ارزندگی (بالاخص در بعضی صنایع) نرسیده بود. اتفاقا اواخر شهریور ماه، زمان مناسبی هم برای خرید سهام با نگاه بلند مدت و هم با نگاه نوسانگیری کوتاه مدت است.
کارشناس بازار سرمایه ضمن تاکید بر امکان انتخاب گزینههای مناسب برای سرمایهگذاری تصریح کرد: فرصتهای نامتوازن در بازار سرمایه ما وجود دارد و نباید تصور کرد تمامی سهمها دسته جمعی رشد یا افت خواهند داشت. اگر تحلیل درستی از شرایط داشته باشیم، همواره میتوان سهمهای مناسبی برای سرمایهگذاری در بازار شناسایی کرد. به طور مثال برخی صنایع همچون فولادیها و... سالها با انرژی ارزان قیمت فعالیت کرده و سودآور بوده اند. اما با توجه به مشکلات در تامین برق و گاز صنایع و ضرورت سرمایهگذاری در بخش نیروگاهی و... فرصت رشد سودآوری از صنایع انرژی بر گرفته خواهد شد. در چنین شرایطی، اصلاح سیاستها میتواند سبب جذابیت صنایع حوزه تامین انرژی همچون نیروگاهیها برای یک بازه زمانی بلند مدت شود. علاوه بر این سهام شرکتهایی که تا چندی قبل مشمول دریافت ارز ۴۲۰۰ تومانی بوده اند نیز پتانسیل بالایی برای رشد سودآوری در یکی دو سال آینده دارند.
سیدی در ادامه گفت: در ارزشگذاری سهمها، ۴ فاکتور ارزش جایگزینی، ارزش انحلال، ارزش نسبی و ارزش جریان وجوه نقد مورد بررسی قرار میگیرد. از منظر ارزش جایگزینی، اکثر سهمهای بازار ارزنده هستند و قیمت فعلی بسیاری از سهمها حتی به یک پنجم ارزش جایگزینی رسیده است. تقریبا کل بازار سرمایه نسبت به بازارهای جهانی ارزان بوده و بسیاری از سهمها نیز نسبت به ارزش بازار سرمایه خودمان، ارزان هستند.
وی در خاتمه اظهار کرد: البته چالشهایی در ارزش کسب و کار وجود دارد و نرخ بهره و سیاستهای بانک مرکزی در این مورد نقش تعیین کنندهای دارد. بانک مرکزی ایران سیاستهای انقباضی در پیش گرفته و باعث افزایش نرخ بهره بین بانکی شده و به همین دلیل در ارزشگذاری شرکتها از منظر تنزیل جریان وجوه نقد آتی، شاید سرمایهگذاری در سهام توجیه نداشته باشد. انتظار میرود سیاست گذاران به دنبال اجرای سیاستهایی برای افزایش جذابیت سرمایه گذاری در بازار سرمایه و حوزه تولید باشند.