به گزارش می متالز، روزگاری از زغالسنگ استفاده میکردیم اما این کانی این روزها از بازار جهانی خارج میشود، نفت هم به عنوان یک کالای استراتژیک باید از بازار خارج شود. البته کاربرد صنعتی آن همچنان پابرجاست و ما در تولید ترکیبات نفتی و گازی و مصارف صنعتی همچنان به نفت نیاز داریم اما در تولید انرژی برق و گرمایش باید به جایگزینهای دیگر فکر کنیم. حالا با انرژیهای خورشیدی روبهرو هستیم که با توسعه آنها جهان به سمتی میرود که از نور خورشید برای تولید برق و گرمایش استفاده کنیم.
امروز در کشوری مانند آلمان حجم تولید انرژی خورشیدی به بیش از گیگاوات رسیده، در حالی که تعداد روزهای آفتابی در این کشورها به نصف تعداد روزهای آفتابی ایران هم نمیرسد. چرا از آفتاب رایگانی که خدا در اختیار ما قرار داده در گرمایش استفاده نکنیم، در حالی که تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر، هم ارزانتر است هم آلودگیهای زیستمحیطی کمتری دارد. بنابراین توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در کشورهایی که تاکنون مصرفکننده نفت ما بودند نشان میدهد جهان به سمتی میرود که شمار خریداران نفت کاهش یابد. باید به این نکته توجه و دقت کنیم که چرا دستکم در ۱۰ تا ۱۲ سال گذشته، دیگر بهای جهانی نفت از تنشهای بینالمللی متاثر نمیشود؟ یکی از بغرنجترین رویدادهایی که خاورمیانه را به شدت از خود متاثر کرد، ظهور داعش بود اما این اتفاق با همه ابعاد آن، ما را درگیر تغییرات نفتی نکرد. اینها همه نشانههایی است دال بر اینکه بهای نفت ممکن است در بازار جهانی رو به کاهش رود، پس ما باید از اتکای بودجه کشور به نفت بکاهیم و به سمت جایگزینهای آن حرکت کنیم که از جمله این جایگزینها انرژیهای تجدیدپذیر هستند و ایران هم ظرفیت توسعه آنها را دارد، به این دلیل که تعداد روزهای آفتابی آن زیاد است. فکر کنیم کشور ما روزی نفت و گاز ندارد، چه باید بکنیم؟ من خود به عنوان رئیس فراکسیون نفت و نیروی مجلس کشور فکر میکنم باید به سمت مدیریت واحد انرژی برویم و ظرفیتهای خود را در این زمینه اعم از نفت، گاز، نور خورشید و حتی باد دریابیم. انرژی خورشیدی، رایگان است و قابلیت ذخیره شدن برای ساعتهایی را که خورشید نمیتابد،
دارد. به قول یکی از متخصصان، زمانی عصری به نام سنگ داشتیم؛ سنگ ماند و عصر رفت. اکنون میتوانیم بگوییم عصری به نام نفت داریم که نفت میماند اما عصر آن تمام میشود.
علی کاظمی باباحیدری - نماینده مجلس شورای اسلامی