به گزارش میمتالز، سالیان سال است که شاهد سدسازی متعدد در کشور بوده که این امر سبب خشکسالی دریاچهها و گاها نابودی آنها شده است، اما خبر تبدیل دریاچه به معدن لیتیوم مدتهاست تبدیل به سوژه رسانهای شده و جلال محمودزاده نماینده مردم آذربایجان در این باره معتقد است: تبدیل دریاچه به معدن لیتیوم یک شایعه بیش نیست که در سایه کم کاری برخی مسوولان این شایعه شدت گرفته است، در واقع در احیای دریاچهها و تالابها باید اقدامات ملی صورت گیرد، امروزه ارومیه، زاینده رود، هورالعظیم قربانی بخشی نگری مدیران شدهاند، در اجرای پروژههای مختلف باید از بخشی نگری فاصله گرفته و ملی دست به اقدام بزنیم.
وی در ادامه با بیان اینکه مطالعات و پژوهشهای زیست محیطی به ویژه پروژههای آبی باید در دستور کار قرار بگیرد، گفت: در دو دهه گذشته حدود ۱۸ سد روی دریاچه ارومیه احداث شده است، سدسازیهای متعدد روی این دریاچه بدون مطالعه محیط زیستی شکل گرفته که امروز مرگ این دریاچه را رقم زده است، خشکی این دریاچه در نتیجه اندیشه بخشی نگری مدیران بوده است؛ خشکی کامل نگین فیروزهای دریاچه ارومیه بیتردید تبعات گرانی خواهد داشت که کل ایران را در بر میگیرد.
محمودزاده در ادامه با بیان اینکه قرار بود انتقال آب رود ارس برای زندگی دوباره دریاچه شور آذربایجان در نظر گرفته شود که این مساله تاکنون محقق نشده است، گفت: با بحرانی شدن شرایط دریاچه مقرر شد انتقال آب از تونل رودخانه زاب در دستور کار قرار بگیرد که به دلیل مشکلات فنی این امر هم محقق نشد، دولت در کنار تکمیل تونل انتقال آب زاب باید پیگیر انتقال آب از رود ارس و دریاچه ارومیه باشد.
نماینده مردم آذربایجان در خاتمه به پروژه نیمه تمام تونل زاب اشاره کرد و گفت: انتقال آب از رود ارس بسیار راحتتر از دریاچه خزر است. نگاه معدن گونه به دریاچه ارومیه به نوعی مرگ تدریجی آن است که بیتردید زندگی ساکنان استانهای همجوار دریاچه را تحت تاثیر قرار میدهد، احیای دریاچه شور آذربایجان شدنی است.