به گزارش می متالز، دید کلی در اکثر شرکتها در کشور ما به تحقیق و توسعه آن است که هزینه صورت گرفته باید بلافاصله جبران شود. در حالی که از نام تحقیق و توسعه مشخص است، امکان دارد که از تحقیق در مورد 10 مقوله، 9 تحقیق جواب مثبت ندهند. اما اگر یک تحقیق جواب مثبت داشته باشد و به نتیجه برسد، میتواند تحول بزرگی ایجاد کند. بنابراین لازم است فرهنگ تحقیق و توسعه شرکتهای بخش معدن و صنایع معدنی در کشور ما بهعنوان یک اجبار رقابتی اهمیت داده شود.
در عین حال پژوهشگران و محققان نیز با احساس مسئولیت بیشتری شرکتها را به امر تحقیق و توسعه تشویق کنند تا شرکتها به این باور برسند که میتوانند با انجام تحقیق و توسعه به قلههای پیشرفت دست یابند. بهطور مثال شرکتی که در فرآیند تحقیق و توسعه محصول جدیدی را تولید میکند، میتواند ارزش افزوده بیشتری را بهوجود آورد و سهم بیشتری را در بازار از آن خود کند. علاوه بر این تحقیق و توسعه میتواند هزینه تمام شده تولید و یا آلودگیهای محیط زیست را نیز کاهش دهد.
تحقیق و توسعه تعریف مشخصی دارد و بومیسازی را در برخی موارد میتوان بهنوعی تحقیق و توسعه قلمداد کرد. این یعنی ممکن است خروجی یک تحقیق و توسعه، بومیسازی باشد. با این حال تولید قطعهای که در خارج ساخته میشد، بهنوعی کپیکاری است، تحقیق و توسعه محسوب نمیشود. البته ممکن است یک فرآیند، تکنولوژی و یا محصولی که قبلا تولید شد، در فرآیند تحقیق و توسعه یا بومیسازی، بهتر از مشابه خارجی عمل کند. اما الزاما هر بومیسازی تحقیق و توسعه محسوب نمیشود. ضمن اینکه تحقیق و توسعه از یک ایده شروع میشود و در آن فرآیندها و مراحل گوناگونی مانند تحقیقات اولیه، مطالعات آزمایشگاهی، تولید آزمایشگاهی و در نهایت تولید محصول وجود دارد که ممکن است این فرآیند به نتیجه نرسد.
شرکتهای بزرگ و برند در دنیا بودجهها و هزینههای بسیار سنگینی را به موضوع تحقیق و توسعه اختصاص میدهند که حداقل آن 5 و حداکثر 20 درصد از بودجه سالانه را شامل میشود. این میزان در شرکتهای معدنی و صنایع معدنی و فلزی ایران حداکثر یک درصد است. در وهله اول باید فرهنگ تحقیق و توسعه در کشور ما نهادینه شود. مدیریت سازمانها و شرکتها در کشور ما به تحقیق و توسعه باور داشته باشند، سپس در مورد آن سرمایهگذاری کنند. در عین حال فرآیند تحقیق و توسعه زمانبر است و مدیران سازمان باید تا نتیجه دادن آن صبر کنند. در عین حال باید برای تحقیق و توسعه بسترسازی کرد تا این امر در سازمانها جا بیفتد. دانشگاهها نیز در کنار صنایع باید کاربردی به مقوله تحقیق و توسعه وارد شوند. تحقیق و توسعه نباید محدود به یک قرارداد میان صنعت و دانشگاه و تنها چاپ کتاب و مقاله باشد. بلکه از این تحقیق باید نتیجه لازم استخراج شود، حتی اگر نتیجه آن منفی باشد.