به گزارش میمتالز، محمدمهدی جمشیدیان عضو هیات مدیره شرکت سبدگردان ثروت پویا با اشاره به ادعای ارزان بودن نرخ خوراک پتروشیمیها، بیان کرد: این تصور که نرخ خوراک شرکتهای پتروشیمی در ایران ارزان است، چندان صحیح نیست. باید دید نرخ خوراک پتروشیمیها در ایران با کدام هاب مقایسه شده که به این نتیجه رسیده ایم که نرخ خوراک در ایران ارزان است؟
وی اضافه کرد: نکته اینجاست که در فرمول تعیین نرخ خوراک شرکتهای پتروشیمی در ایران، ۴ هاب لحاظ شده که دو هاب NBC و TTF مصرف کننده هستند و دو هاب Henry hub و Alberta، تولید کننده اند. نرخ خوراکی گازی شرکتهای پتروشیمی در مقایسه با میانگین این ۴ هاب، ارزان است؛ اما نرخ گاز در هنری هاب ۱۸.۷ سنت و در آلبرتا ۱۷.۹ سنت است و اصولا منطقی نیست نرخ خوراک گازی شرکتهای پتروشیمی در کشوری که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گاز دنیا است، با هابهای مصرف کننده مقایسه شود. نرخ خوراک گازی پتروشیمیهای ما تقریباً به اندازه ۲ هاب تولیدکننده یعنی هنری هاب و آلبرتا است و این ذهنیت که رانتی به پتروشیمیها تخصیص یافته و خوراک ارزان قیمت در اختیار پتروشیمیهای ایران قرار میگیرد، نادرست است. همین ذهنیت نادرست سبب شده که سیاستگذاران ما انتظار داشته باشند پتروشیمیها ارز حاصل از صادرات خود را با نرخ دستوری در سامانه نیما عرضه کنند. حال آنکه نه فقط رانتی به پتروشیمیها تخصیص نیافته؛ بلکه پتروشیمیها ناچار به تحمل هزینههای ناشی از تحریم و یارانه به بخش کشاورزی از جیب سهامداران اورهای و... هم هستند.
این کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: این شرایط در نهایت میتواند منجر به زیان واحدهای پتروشیمی شده و پتروشیمیهای ما را هم گرفتار همان معضلی کند که صنعت خودرو سالهاست با آن دست به گریبان است. این در حالی است که شرکتهای پتروشیمی، بخشی از منابع ارزی کشور را تامین میکنند و هرگونه اختلال در روند تولید و صادرات پتروشیمیها، تراز ارزی کشور را هم دچار مشکل خواهد کرد. بهتر است اگر دولت قصد حمایت از بازار ارز را دارد، درآمدهای خود (درآمدهای نفتی) را با هر نرخی که تمایل دارد به بازار تزریق کند. ثبات نرخ ارز از جیب سهامداران صنایع بورسی، منطقی نیست!