به گزارش میمتالز، بیش از نیم قرن از تاسیس شرکت هپکو بهعنوان اولین و بزرگترین کارخانه تولید ماشینآلات راهسازی، کشاورزی و معدنی در ایران و خاورمیانه میگذرد. نگاهی به سابقه این شرکت نشان میدهد که اگرچه هپکو طی مدت اخیر روند روبهرشدی را از نظر تولید و فروش گذرانده و بهجهت نیاز کشور در حوزه تولید ماشینآلات معدن ورود پیدا کرده، اما خصوصیسازیهای معیوب راه سختی را پیشروی مدیران فعلی آن گذشته است؛ چراکه میزان تولید این شرکت در سال ۱۳۸۶ بهعنوان سالی که واگذاری آن به شرکت واگنسازی کوثر در آن انجام گرفت به ۲ هزار و ۲۷۹ دستگاه میرسید و در سال ۱۳۹۶ که هپکو از واگنسازی کوثر به هیدرواطلس انتقال مالکیت داده شد تولیدات این شرکت تنها ۷۵ دستگاه بود که نشان از رهاسازی این شرکت بدون توجه به اهداف مدنظر در خصوصیسازی دارد. اما واگذاری هپکو به هیدرواطلس نیز حلال مشکلات نبود؛ چراکه تولید این شرکت در سال ۱۳۹۸ به ۵۳ دستگاه رسید تا این شرکت مجددا به دولت بازگردد. بعد از ۱۳ سال، در سال ۱۳۹۹ این بار دولت هپکو را در قالب رد دیون به سازمان تامین اجتماعی واگذار کرد. بررسی عملکرد دو سال اخیر هپکو نشان میدهد اگرچه تولید این شرکت با زمان اوج خود فاصله نجومی دارد با این حال طی دو سال اخیر تولید این شرکت روند رو به رشدی داشته است؛ بهطوریکه هپکو در سال ۱۴۰۰ حدود ۱۱۳ و در سال ۱۴۰۱ تا ۲۱۶ دستگاه از انواع ماشینآلات معدنی تولید کرده است. طبق این آمارها، تولید سال ۱۴۰۱ هپکو ۴ برابر تولید سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ است.
۲۱ بهمن ماه ۱۳۵۱ شرکت هپکو (سهامی خاص) با مشارکت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (معادل ۶۰.۷ سرمایه) و خانواده رضایی (معادل ۳۹.۳ درصد سرمایه) تاسیس شد که بهدنبال آن در سال ۱۳۵۳ عملیات احداث مجتمع تولیدی شرکت واقع در اراک به پایان رسید و از اوایل سال ۱۳۵۴ بهرهبرداری از تاسیسات و ساختمانهای کارخانه آغاز شد. همچنین در محدوده سالهای ۱۳۶۵ تا ۱۳۷۰ شرکت هپکو.
متن کامل را اینجا بخوانید.
منبع: روزنامه فرهیختگان