به گزارش میمتالز، سازمان تأمین اجتماعی از تابستان ۹۹ و با تصمیم هیات وزیران دولت دوازدهم به عنوان سهام دار عمده هپکو معرفی شد. حدود ۵۵ درصد از سهام این شرکت را دولت به تأمین اجتماعی داد تا بخشی از بدهی خود به این سازمان بیمه گر را پرداخت کند. اما در بند ۶ این مصوبه تأمین اجتماعی را مکلف کرد تا تا پایان همان سال، ۱۷ درصد از سهام شرکت را در اختیار خود نگه دارد و مابقی را به بخش غیردولتی واگذار کند. البته ضمانت اجرای این تکلیف هم این بود که اگر در مهلت مقرر این واگذاری انجام نشود، وزارت امور اقتصادی و دارایی مجاز است نسبت به واگذاری این ۳۸ درصد اقدام کند و «منابع حاصل از فروش را پس از کسر هزینههای مترتب بر واگذاری، به حساب سازمان تأمین اجتماعی واریز کند» اقدامی که با گذشت ۲ سال و ۲ ماه از مصوبه، هنوز اجرا نشده است.
همان زمان مسوولان تأمین اجتماعی گفتند که دولت با این شیوه پرداخت بدهیهایش، باعث خرج تراشی بیشتر برای این سازمان میشوند؛ با این حال پس از آنکه سهام هپکو را تحول گرفتند، چند اقدام موثر برای این شرکت انجام دادند که مهمترین آن بازگشت تیم مدیریتی پیش از خصوصی سازی هپکو به این شرکت بود؛ علی محمد رفیعی و همکارانش که در سال ۸۶ هپکو را با آورده مالی ۲۰ هزار میلیارد تومان در سال و انبار پر از محصولات متنوع این شرکت، به بخش خصوصی تحویل داده بودند، در سال ۹۹ به این شرکت بازگشتند.
با واگذاری هپکو به تأمین اجتماعی، بخشی از بدهیهای این شرکت به ویژه به بانکها تهاتر شد و بار این بدهیها از دوش هپکو برداشته شد. کار در هپکو رونق گرفت و حقوق کارگران چند ماه پس از حضور تیم مدیریتی جدید، از فروش محصولات پرداخت شد. اتفاق مبارکی که نوید رونق دوباره این شرکت را میداد.
تیم مدیریتی جدید وارد پروسه انعقاد قرارداد با مصرف کننده داخلی و تولیدکننده قطعات خارجی شدند. با این حال، مشتری داخلی حاضر نبود از تولید در هپکو حمایت کند و همچنان اصرار بر واردات داشت. هپکو کش و قوسهای فراوانی را در این حوزه پشت سر گذاشت تا آنجا که بالاخره برخی قوانین و دستورالعملها برای حمایت از هپکو صادر شد. هرچند همچنان روال خرید از این شرکت به خوبی پیش نمیرفت.
رفیعی و همکارانش توانستند در نمایشگاه صنایع معدنی که مهر سال گذشته در نمایشگاه سنگ ایران در محلات، محصول جدیدی را رونمایی کنند. در اردیبهشت امسال هم مدیران هپکو اعلام کردند که تا پایان سال میتوانند سه هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان محصول تولید کنند. همه این موارد نشان میداد که این شرکت عظیم ماشین سازی در مسیر تولید قرار گرفته است.
منبع: خبرگزاری دانشجو