به گزارش میمتالز، شهباز حسینپور با اشاره به ضررهای پیرامون قطع برق صنایع در فصل تابستان، گفت: هر ساله با آغاز فصل گرما تب نگرانی صنعتگران از برنامههای خاموشی بالا میرود چراکه ناترازی حدود ۱۳ هزار مگاواتی با اعمال خاموشی به صنایع کشور و برخی مصرفکنندگان دیگر مانند چاههای کشاورزی که آنها نیز در تولید کشور سهم مهمی دارند، کنترل میشود که این مساله به معنای سرکوب صنعت است و بهیقین ادامه این روند سبب افزایش قیمت تولید و زیان مصرفکنندگان نهائی میشود و یک نوع رانت و فساد در کشور ایجاد میکند و بازارهای غیررسمی را قوت میبخشد.
نماینده مردم سیرجان و بردسیر در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: بهعنوان مثال محصول کارخانهجات سیمان در ایام اعمال برنامه خاموشی صنایع تا دو یا سه برابر قیمت مصوب افزایش مییابد که این خود سبب افزایش قیمت مسکن و سایر پروژههای زیربنائی کشور میشود.
وی با اعتقاد به اینکه این خاموشیها بر انگیزه برای سرمایهگذاری جدید در صنعت و اشتغالزائی آتی تاثیر منفی خواهد داشت، افزود: خاموشیهای تحمیلی خود به تنهائی ریسک بزرگی را در تولید، متوجه صنایع کرده که به سایر ریسکهائی که متوجه تولیدکنندگان کشور است ازجمله تحریم، نرخ ارز، نرخ تسهیلات بانکی، مالیات، پرداخت هزینه بیمه تامین اجتماعی و... اضافه میشود.
عرضه برق به مصرفکنندگان غیرضرور با اعمال خاموشی اجباری به صنایع و تولیدکنندگان اولویت مسئولان در ایران
حسنپور توضیح داد: در تمامی کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، تولید را در اولویت قرار دارد، اما در کشور ما با اعمال خاموشی اجباری به صنایع و تولیدکنندگان، عرضه برق به مصرفکنندگان غیرضرور و چراغانی و مصرف بیرویه در اولویت قرار داده میشود که این خود به معنای ترویج فرهنگ غلط مصرفگرایی بیهوده و بینتیجه و مخالفت علنی با تولید است.
این نماینده مجلس مطرح کرد: اگرچه کارخانجات فولاد، سیمان، پتروشیمی و دیگر صنایع مشمول خاموشیهای اجباری جزء صنایع صادراتمحور کشور هستند که در این شرایط خاص کشور هنر ارزآوری نیز دارند، اما دو لطمه مهم میبینند، ابتدا اینکه؛ دچار کاهش تولید و بالا رفتن هزینهها ازجمله دستمزد و هزینههای تعمیر و نگهداری خطوط تولید میشوند و دوم اینکه؛ بازارهای جهانی را -که خود با تلاشهای فراوان و به سختی به دست آوردهاند از دست میدهند و طرفهای خارجی دیگر به ایفای تعهدات قراردادی این شرکتها در تامین کالاهای ایرانی اعتماد نمیکنند که این ضرر بعضاً غیرقابل جبران است.
حسنپور با بیان اینکه خاموشیهای اعمال شده سبب تضعیف فرهنگ کار و تلاش شده است، گفت: درواقع از نظر مسوولان صرفا برق قطع میشود، اما دستمزد کارگران، مالیات و هزینههای بیمه تامین اجتماعی، هزینه تعمیر و نگهداری و هزینه آمادگی تولید واحدهای تولیدکننده قطع نمیشود و کارفرمایان باید هزینهها را به طور کامل پرداخت کنند.
وی معتقد است از آنجا که صنعت برق کشور با ناترازی در بخش مالی ناشی از عدم تطابق درآمدها و هزینهها و ناترازی در تولید و مصرف برق و ناترازی در تامین سوخت نیروگاههای حرارتی در فصل سرما نیز مواجه است، دولت باید به منظور جلوگیری از ضرر اقتصادی بیشتر به کشور راهکارهایی برای حل این مشکلات اتخاذ کند.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در ادامه پیشنهاداتی برای حل این مشکل ارائه کرد و گفت: ارائه تسهیلات با نرخ سود ترجیهی توسط دولت به تولیدکنندگان تجهیزات نیروگاهی و سرمایهگذاران نیروگاهی، ارائه مشوقهای مختلف به سرمایهگذاران نیروگاهی و تولیدکنندگان و تامینکنندگان تجهیزات نیروگاهی اعم از مشوقهای گمرکی و مشوقهای مالیاتی و پرداخت هزینههای حمل و نقل کالا و تجهیزات، سهولت در اعطای مجوز به فعالان و سرمایهگذاران نیروگاهی و ایجاد امکان احداث نیروگاههای تجدیدپذیر و به ویژه خورشیدی در اراضی کشاورزی غیرقابل کشت.
وی ادامه داد: تقویت ارائه امتیاز معافیت از خاموشی به چاههای کشاورزی و صنایع در ایام پیک بار، تخصیص به موقع ارز برای واردات تجهیزات نیروگاهی و یا ترخیص به صورت مستقیم توسط گمرک، اخذ هزینه واقعی و قیمت تمام شده برق از مصرف گان بیرویه در بخش خانگی و تجاری، ایجاد مشوقهای مختلف برای سرمایهگذاری بخش خصوصی در حوزه کاهش تلفات شبکه و مدیریت مصرف روشنائی نیز از دیگر راهکارهای است که برای حل این مشکل میتوان پیشنهاد داد.
حسنپور اضافه کرد: همچنین ایجاد تکالیف قانونی برای تمامی ساختمانهای جدیدالاحداث در زمینه تامین بخشی از انرژی خود از منابع تجدیدپذیر، ایجاد تکالیف قانونی برای تمامی ساختمانهای احداث شده، ایجاد مشوقهای مختلف برای خانوارها جهت تعویض لوازم برقی رده انرژی نامناسب را باید به راهکارهای فوق افزود.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در پایان تاکید کرد: بهیقین با اتخاذ این راهکارها و ایجاد یک برنامه عملیاتی در یک دوره مشخص میتوان علاوهبر کاهش تلفات برق، تولید برق را که اکنون یک فرآیند رنجآور برای دولت است را به نقطه قوت برای کشور تبدیل کرد و در نهایت برق مازاد به کشورهای دیگر صادر شود، بنابراین صنعت برق یکی از بخشهایی است که میتوان مردم را برای مشارکت در تولید تشویق کرد.