سنگ آهن؛ شریان حیات صنعت فولاد

به گزارش می‌متالز، ایران، با برخورداری از ذخایر غنی سنگ آهن، پتانسیل بالقوه‌ای برای تبدیل‌شدن به یکی از قطب‌های اصلی تولید و صادرات این ماده‌استراتژیک در جهان را داراست، با این حال مسیر دستیابی به این جایگاه، مستلزم غلبه بر چالش‌های متعدد و بهره گیری هوشمندانه از فرصت‌های پیش‌روست. در این گزارش، به بررسی جامع تاثیر تولید سنگ آهن بر توسعه اقتصادی خواهیم پرداخت و ضمن تحلیل وضعیت ایران در بازار جهانی، راهکار‌هایی برای ارتقای جایگاه کشورمان در این عرصه ارائه خواهیم داد.

سنگ آهن؛ موتور محرک صنعت و اقتصاد

تولید سنگ آهن به‌عنوان ماده‌اولیه اصلی در صنعت فولادسازی، نقشی کلیدی در رشد و توسعه اقتصادی کشور‌ها ایفا می‌کند. این تاثیرگذاری را می‌توان در ابعاد مختلفی مورد بررسی قرار داد:

۱- اشتغال‌زایی و توسعه مناطق محروم: صنعت استخراج و فرآوری سنگ آهن، پتانسیل بالایی برای ایجاد فرصت‌های شغلی مستقیم و غیرمستقیم دارد. به‌عنوان مثال، معادن بزرگ سنگ آهن مانند گل‌گهر، چادرملو و سنگان، هریک هزاران شغل ایجاد‌کرده‌اند. این اشتغال‌زایی نه‌تن‌ها به کاهش نرخ بیکاری کمک می‌کند، بلکه باعث رونق اقتصادی در مناطق محروم و کمتر توسعه‌یافته می‌شود و همچنین آسیب‌های اجتماعی ناشی از فقر را نیز کنترل می‌کند.

۲- توسعه زیرساخت‌ها: فعالیت‌های معدنی نیازمند ایجاد و توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، انرژی و ارتباطات است. این امر به نوبه خود باعث بهبود کیفیت زندگی ساکنان مناطق معدنی و افزایش جذابیت این مناطق برای سرمایه‌گذاری‌های بیشتر می‌شود. به‌عنوان نمونه، توسعه معادن سنگ آهن در استان‌های کرمان، یزد و خراسان‌رضوی منجر به بهبود قابل‌ توجه شبکه جاده‌ای و ریلی در این مناطق شده‌است.

۳- ارزآوری و بهبود تراز تجاری: صادرات سنگ آهن و محصولات فولادی حاصل از آن، منبع مهمی برای کسب درآمد‌های ارزی است. در سال‌۲۰۲۰، ایران حدود ۱۵‌میلیون‌تن سنگ آهن صادر کرد که عمدتا به کشور‌های چین و هند بود. این صادرات نه‌تن‌ها به بهبود تراز تجاری کشور کمک می‌کند، بلکه منبعی برای تامین ارز مورد‌نیاز سایر بخش‌های اقتصادی نیز محسوب می‌شود.

۴- تحرک اقتصادی و ایجاد صنایع پایین دستی: تولید سنگ آهن، زنجیره‌ای از فعالیت‌های اقتصادی را به‌دنبال خود ایجاد می‌کند. از صنایع فرآوری و تغلیظ گرفته تا کارخانه‌های تولید فولاد و صنایع پایین دستی مانند خودروسازی و لوازم‌خانگی، همگی از رونق صنعت سنگ آهن بهره می‌برند. این امر باعث تنوع بخشی به اقتصاد و کاهش وابستگی به درآمد‌های نفتی می‌شود.

۵- انتقال تکنولوژی و ارتقای دانش فنی: توسعه صنعت سنگ آهن نیازمند استفاده از فناوری‌های پیشرفته در زمینه استخراج، فرآوری و حمل‌ونقل است. این امر زمینه را برای انتقال تکنولوژی و ارتقای سطح دانش فنی در کشور فراهم می‌کند. به‌عنوان مثال، استفاده از سیستم‌های اتوماسیون و هوش‌مصنوعی در معادن پیشرفته‌ای مانند گل‌گهر، باعث افزایش بهره وری و کاهش هزینه‌های تولید شده‌است.

ظرفیت قابل‌ توجه بخش معدن

کیوان جعفری‌طهرانی، کارشناس حوزه معدن با اشاره به روند اصولی کشور‌های آمریکای‌جنوبی در بخش معدن‌کاری و پیشرفت و درآمد بالای این کشور‌ها گفت: در دهه‌۷۰ میلادی برزیل و آرژانتین جزو کشور‌های مقروض دنیا محسوب می‌شدند و به نسبت آرژانتین شرایط بسیار بدتری داشت. از دهه‌۸۰ میلادی ذخایر سنگ آهن برزیل در جهان به‌ویژه از سوی کشور چین افزایش پیدا کرد. چین در طول ۳۵ سال گذشته تولید فولاد خود را از ۱۰۰‌میلیون تن به یک‌میلیارد تن رسانده است.

او افزود: در ۴۵ سال‌اخیر تقاضای بالایی برای سنگ آهن وجود دارد و سنگ آهن استرالیا و برزیل در این بازه زمانی شکوفا شدند. همچنین شیلی نیز درآمد بالایی از محل صنایع معدنی دارد که این امر نشان‌دهنده پتانسیل بالای این بخش در اقتصاد است. جعفری‌طهرانی با تاکید بر ظرفیت بالای بخش معدن گفت: اگر کشور‌های معدن خیز جهان از جمله ایران بر بخش معدن و صنایع معدنی متمرکز شوند، می‌توانند درآمدزایی بالایی داشته باشند. به گفته او، عربستان‌سعودی از حدود ۲۰ سال‌گذشته به فکر جایگزینی معدن به‌جای نفت افتاد و علاوه‌بر فعالیت‌های داخلی، فعالیت‌های فراسرزمینی به‌ویژه در آفریقای‌غربی و شرقی توسط شرکت معادن از سال‌۲۰۰۷ تا امروز داشته و درآمد بالایی برای این کشور جذب کرده‌است.

این فعال بخش‌خصوصی در پایان گفت: معدن مهم است و موادمعدنی‌ای که در دهه‌آینده در صنعت خودرو‌های الکتریکی و صنایع پیشرفته مانند هوش‌مصنوعی نیاز است از جمله مس، نیکل و کبالت و عناصر نادر خاکی که همگی ارزشمند هستند و مهم ذخایر نیست، بلکه تولید بالا است.

چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌روی صنعت سنگ آهن ایران

به‌رغم پتانسیل‌های بالای ایران در زمینه تولید و صادرات سنگ آهن، این صنعت با چالش‌های متعددی روبه‌روست که نیازمند توجه جدی و برنامه ریزی دقیق است.

۱- تحریم‌های بین‌المللی: مهم‌ترین چالش پیش‌روی صنعت سنگ آهن ایران، تحریم‌های اقتصادی است که محدودیت‌های جدی در زمینه تجارت و نقل و انتقالات مالی ایجاد‌کرده‌است. این امر باعث کاهش دسترسی ایران به بازار‌های جهانی و محدود‌شدن سرمایه‌گذاری‌های خارجی در این بخش شده‌است.

۲- مشکلات زیرساختی: به‌رغم پیشرفت‌های صورت‌گرفته، همچنان کمبود‌هایی در زمینه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، انرژی و فرآوری وجود دارد که می‌تواند هزینه‌های تولید را افزایش داده و رقابت‌پذیری ایران را کاهش دهد.

۳- چالش‌های زیست‌محیطی: استخراج و فرآوری سنگ آهن می‌تواند تاثیرات منفی بر محیط‌زیست داشته‌باشد. آلودگی هوا، آلودگی منابع آب و تخریب زمین از جمله این چالش‌هاست که نیازمند توجه جدی و اتخاذ راهکار‌های مناسب است.

۴- نوسانات قیمت جهانی: وابستگی شدید به بازار چین و نوسانات قیمت جهانی سنگ آهن، می‌تواند تاثیر منفی بر درآمد‌های صادراتی و برنامه ریزی‌های بلندمدت داشته‌باشد.

در کنار این چالش‌ها، فرصت‌های قابل‌ توجهی نیز پیش‌روی صنعت سنگ آهن ایران قرار دارد.

۱- افزایش تقاضای‌ جهانی: رشد اقتصادی کشور‌های درحال‌توسعه، به‌ویژه در آسیا، باعث افزایش تقاضا برای فولاد و به‌تبع آن سنگ آهن شده‌است. این امر می‌تواند فرصت‌های جدیدی برای صادرات سنگ آهن ایران ایجاد کند.

۲- پتانسیل سرمایه‌گذاری در فناوری: با سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین استخراج و فرآوری، ایران می‌تواند بهره وری تولید را افزایش داده و هزینه‌ها را کاهش دهد. این امر نه‌تن‌ها باعث افزایش رقابت‌پذیری می‌شود، بلکه می‌تواند به کاهش تاثیرات زیست‌محیطی نیز کمک کند.

۳- گسترش بازار‌های صادراتی: با کاهش وابستگی به بازار چین و گسترش بازار‌های صادراتی به کشور‌های دیگر، ایران می‌تواند ریسک‌های ناشی از نوسانات بازار را کاهش دهد. کشور‌های هند و سایر کشور‌های آسیایی می‌توانند بازار‌های جدید و جذابی برای سنگ آهن ایران باشند.

راهکار‌هایی برای ارتقای جایگاه ایران در بازار جهانی سنگ آهن

سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، افزایش بودجه تحقیق و توسعه در زمینه فناوری‌های نوین استخراج و فرآوری سنگ آهن می‌تواند به افزایش بهره وری و کاهش هزینه‌های تولید کمک کند. همکاری با دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی در این زمینه می‌تواند بسیار موثر باشد.

توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل، سرمایه‌گذاری در توسعه شبکه ریلی و بنادر صادراتی می‌تواند هزینه‌های حمل‌ونقل را کاهش داده و رقابت‌پذیری ایران را افزایش دهد. تنوع بخشی به بازار‌های صادراتی، با توجه به ریسک‌های ناشی از وابستگی به بازار چین، تلاش برای یافتن بازار‌های جدید و گسترش روابط تجاری با کشور‌های مختلف ضروری است. ارتقای استاندارد‌های زیست محیط، اجرای دقیق قوانین زیست‌محیطی و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های سازگار با محیط‌زیست می‌تواند ضمن کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی، به بهبود وجهه صنعت سنگ آهن ایران در سطح بین‌المللی کمک کند. توسعه صنایع پایین دستی، به‌جای صادرات سنگ آهن خام، تمرکز بر توسعه صنایع پایین دستی و صادرات محصولات با ارزش‌افزوده بالاتر می‌تواند به افزایش درآمد‌های ارزی و ایجاد اشتغال بیشتر کمک کند. بهبود فضای کسب‌وکار، تسهیل قوانین و مقررات مربوط به سرمایه‌گذاری در بخش معدن و ایجاد مشوق‌های مالیاتی می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی در این بخش کمک کند.

صنعت سنگ آهن به‌عنوان یکی از پیشران‌های اصلی توسعه اقتصادی، نقشی حیاتی در آینده ایران ایفا می‌کند. با وجود چالش‌های موجود، پتانسیل‌های بالقوه این صنعت می‌تواند زمینه ساز تحولی عظیم در اقتصاد کشور باشد. بهره گیری هوشمندانه از این فرصت‌ها مستلزم برنامه ریزی دقیق، سرمایه‌گذاری هدفمند و همکاری نزدیک بخش‌های دولتی و خصوصی است. ایران با داشتن ذخایر غنی سنگ آهن، نیروی کار ماهر و هزینه‌های تولید نسبتا پایین، از مزیت‌های رقابتی قابل‌ توجهی در بازار جهانی برخوردار است، با این حال برای تبدیل‌شدن به یکی از بازیگران اصلی این عرصه، باید گام‌های اساسی در جهت رفع موانع موجود و بهره برداری بهینه از پتانسیل‌های موجود برداشته شود.

یکی از مهم‌ترین اقدامات در این راستا، تمرکز بر ارتقای کیفیت محصولات و حرکت به سمت تولید محصولات با ارزش‌افزوده بالاتر است. به‌جای صادرات سنگ آهن خام، تولید و صادرات محصولات فولادی باکیفیت بالا می‌تواند ضمن افزایش درآمد‌های ارزی، به ایجاد اشتغال پایدار و رونق اقتصادی در مناطق مختلف کشور کمک کند.

علاوه‌بر این، توجه ویژه به مسائل زیست‌محیطی و اجتماعی در فرآیند استخراج و فرآوری سنگ آهن از اهمیت بالایی برخوردار است. اجرای پروژه‌های مسوولیت اجتماعی شرکتی (CSR) توسط شرکت‌های معدنی بزرگ می‌تواند ضمن بهبود کیفیت زندگی ساکنان مناطق معدنی، به افزایش مقبولیت اجتماعی این صنعت کمک کند.

در عرصه بین‌المللی، تلاش برای رفع تحریم‌ها و بهبود روابط تجاری با کشور‌های مختلف می‌تواند افق‌های جدیدی را پیش‌روی صنعت سنگ آهن ایران قرار دهد، همچنین مشارکت فعال در مجامع بین‌المللی و همکاری با شرکت‌های معتبر جهانی می‌تواند به انتقال دانش و تکنولوژی‌های پیشرفته به کشور کمک کند. نکته حائزاهمیت دیگر، لزوم توجه به تحولات آینده در صنعت فولاد و تاثیر آن بر بازار سنگ آهن است.

با توجه به روند روبه‌رشد استفاده از فناوری‌های سبز در تولید فولاد و تلاش برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای، صنعت سنگ آهن ایران باید خود را برای این تغییرات آماده کند. سرمایه‌گذاری در تولید آهن اسفنجی و فناوری‌های کم کربن می‌تواند موقعیت ایران را در بازار آینده تقویت کند. در پایان، باید تاکید کرد؛ توسعه پایدار صنعت سنگ آهن نیازمند نگاهی جامع و بلندمدت است. این صنعت نه‌تن‌ها می‌تواند به‌عنوان موتور محرک رشد اقتصادی عمل کند، بلکه می‌تواند زمینه ساز تحول در سایر بخش‌های اقتصادی و صنعتی کشور باشد. با اتخاذ سیاست‌های هوشمندانه و بهره گیری از ظرفیت‌های موجود، ایران می‌تواند جایگاه شایسته خود را در بازار جهانی سنگ آهن به‌دست آورد و گامی بلند در مسیر توسعه اقتصادی بردارد. برای تحقق این هدف، همکاری نزدیک میان دولت، بخش خصوصی، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی ضروری است.

ایجاد یک استراتژی ملی برای توسعه صنعت سنگ آهن، با درنظرگرفتن تمامی جوانب اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی، می‌تواند چراغ راه حرکت به‌سوی آینده‌ای روشن باشد.

باید به این نکته توجه داشت که صنعت سنگ آهن، به‌عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد مقاومتی، می‌تواند نقش مهمی در کاهش وابستگی به درآمد‌های نفتی و تحقق اهداف توسعه‌ای کشور ایفا کند. با نگاهی به تجربیات موفق کشورهایی، چون استرالیا و برزیل در زمینه مدیریت منابع معدنی، می‌توان الگو‌های مناسبی برای توسعه پایدار این صنعت در ایران یافت.

بررسی عددی جایگاه ایران

ایران با سهم حدود ۰.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی در صنعت سنگ آهن، در پایین‌ترین رتبه درمیان کشور‌های نشان‌داده‌شده، قرار دارد و با توجه به ذخایر غنی سنگ آهن ایران، این رقم نشان می‌دهد که هنوز ظرفیت قابل‌ توجهی برای توسعه این صنعت در کشور وجود دارد و سهم پایین سنگ آهن در GDP ایران می‌تواند نشان‌دهنده تنوع بیشتر اقتصاد کشور نسبت به کشور‌هایی مانند استرالیا و برزیل باشد که وابستگی بیشتری به این صنعت دارند.

برای افزایش سهم این صنعت در اقتصاد، ایران نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر در زیرساخت‌ها و تکنولوژی‌های مدرن دارد. همچنین فاصله قابل‌ توجه با کشور‌هایی مانند استرالیا (۳ درصد)، برزیل (۲ درصد) و حتی چین (۱.۵ درصد) نشان می‌دهد که ایران می‌تواند با الگوبرداری از این کشورها، استراتژی‌های موفق را در توسعه صنعت سنگ آهن به‌کار گیرد.

با توجه به تقاضای بالای جهانی، به‌ویژه از سوی چین، ایران می‌تواند با افزایش تولید و صادرات، سهم بیشتری از این بازار را به‌دست آورد. این آمار نشان می‌دهد که صنعت سنگ آهن ایران، به‌رغم پتانسیل‌های بالقوه، هنوز به‌جایگاه مطلوب خود در اقتصاد ملی نرسیده‌است و نیازمند توجه و سرمایه‌گذاری بیشتر است.

منبع: دنیای اقتصاد