
به گزارش میمتالز، با شروع سال ۲۰۲۵، فعالیتهای معدنکاری در اعماق دریا در مناطق مختلف قضایی و ملی در حال افزایش است. در حالی که توجه زیادی به فعالیتهای صورت گرفته در آبهای بینالمللی که تحت نظارت سازمان بستر دریاهای بینالمللی (ISA) قرار دارند، معطوف شده است، کشورهای مختلفی نیز وجود دارند که به طور فعال در حال جستوجوی معادن زیردریایی یا صدور مجوزهای اکتشاف در مناطق اقتصادی انحصاری خود هستند. در اینجا فهرستی از ۱۳ کشور که در حال حاضر فعال یا در حال اکتشاف معادن زیردریایی در مناطق اقتصادی انحصاری خود هستند، ارائه دادهایم. البته فعالیتهای معدنکاری زیردریایی در سراسر جهان گسترده است و به محض بهروزرسانی این نوشتار، قطعا کشورهای جدیدی برای اضافه شدن به فهرست پیدا میشوند.
شیلی کشوری باریک در سواحل غربی آمریکای جنوبی است که منطقه اقتصادی انحصاری (EEZ) آن بسیار وسیع بوده و تقریباً پنج برابر مساحت خشکی کشور است. جغرافیای زیردریایی در این منطقه به خوبی مطالعه شده است، زیرا کشور به ویژه در معرض سونامیهای ناشی از لغزشهای زیردریایی قرار دارد. تحقیقات اخیر توسط لوکیا ویلار - مونیوز و دیگران، مجموعه وسیعی از منابع معدنی زیردریایی مختلف را آشکار کرده است که شامل گرهکهای پلی متال، سولفیدهای تودهای کف دریا، پوستههای غنی از کبالت و هیدراتهای گازی میباشد. اکتشافات بیشتر برای تشخیص دقیق این منابع لازم است.
آژانس ملی معدنکاری برزیل (ANM) استخراج ماسه و سنگ آهک از سیستم دریایی ساحلی خود را مجاز کرده است. حدود ۷۶۵ درخواست برای استخراج معادن زیردریایی در منطقه اقتصادی انحصاری (EEZ) برزیل دریافت شده است که از این تعداد، ۴۴ درخواست در انتظار اجازه برای شروع استخراج و ۵۰ درخواست دیگر، مجوز استخراج را دریافت کردهاند. در عمق بیشتر و دور از ساحل، خط برجستگی "ریو گراند رایز" در حدود ۱۲۰۰ کیلومتری جنوب شرقی خط ساحلی برزیل قرار دارد. در این منطقه، پوستههای غنی از کبالت و فرومنگنز شناسایی شدهاند. شرکت "کمپانی تحقیقاتی منابع معدنی" از سال ۲۰۱۵ قرارداد اکتشافی با ISA برای این منطقه منعقد کرده است، اما برزیل در سال ۲۰۱۸ درخواست خود را برای ادعای این منطقه نسبت به مرزهای قارهای به کمیسیون سازمان ملل ارسال کرده است.
آفریقای جنوبی صنعت معدنکاری الماس بزرگ و پیشرفتهای دارد که قدمت آن به سال ۱۸۶۷ برمیگردد. طی دهههای گذشته، الماسها به دلیل شسته شدن در رودخانه اورنج و سفر به اقیانوس اطلس در سواحل غربی پیدا شدهاند. نخستین امتیاز انحصاری معدنکاری الماس در دریا در سال ۱۹۹۴ پایهگذاری شد. تعداد زیادی از شرکتها در آفریقای جنوبی کنسشنهای معدنکاری الماس در دریا را در اختیار دارند و عملیاتهای معدنکاری فعال دارند. بزرگترین این شرکتها شرکت با مسوولیت محدود DeBeers Consolidated Mines است که توسط "Alexcor Ltd." و "Trans Hex Operations (Pty) Ltd." دنبال میشود.
پاپوآ گینه نو یکی از نخستین کشورهایی بود که اجازه معدنکاری در اعماق دریا را در منطقه اقتصادی انحصاری خود صادر کرد "Solwara۱ " یک منبع سولفیدهای عظیم کف دریا است که در دریای بیسمارک در عمق حدود ۱۶۰۰ متر قرار دارد و غنی از مس و طلا میباشد. این منبع توسط "Nautilus Minerals Inc" که یک شرکت کانادایی معدنکاری و اکتشاف در اعماق دریا بود، اکتشاف شد. یک برآورد از منابع معدنی در سال ۲۰۱۱ نشان داد که میانگین عیار مس در حدود ۷.۲ درصد است. سه دستگاه معدنکاری در کف دریا توسط "SMD" در بریتانیا ساخته شد که از سال ۲۰۱۱ آغاز شده و در سال ۲۰۱۶ تکمیل شد. متأسفانه "Nautilus Minerals" با مشکلات و تأخیرهای بزرگی مواجه شد و پروژه در اواخر سال ۲۰۱۹ زمانی که شرکت ورشکسته شد، به طور کامل کنار گذاشته شد. با این حال، منبع ۱-Solwara بهخوبی مطالعه شده است و غلظت بالایی از مس دارد که ممکن است مکان مناسبی برای توسعه باشد.
منطقه اقتصادی انحصاری ساموآی آمریکا در کنار منطقه اقتصادی انحصاری جزایر کوک قرار دارد (جایی که مقادیر زیادی از گرههای پلیمترال و صنعت معدنکاری در اعماق دریا بهخوبی توسعه یافته است). شباهتهای زمینشناسی زیردریایی همراه با نمونههای مثبت از گرههای پلیمتال، این منطقه را به یک منطقه بسیار امیدوارکننده برای اکتشاف تبدیل کرده است. ساموآی آمریکا دو اکتشاف برای بررسی زیستگاههای دریاهای عمیق اعلام کرده است. علاوه بر این، شورای توسعه اقتصادی ساموآی آمریکا وارد توافقنامهای با "Impossible Metals" برای اکتشاف فرصتهای معدنکاری در اعماق دریا در ساموآی آمریکا شده است.
چندین ذخیره معدنی زیردریایی عجیب در منطقه اقتصادی انحصاری عربستان سعودی در دریای سرخ وجود دارد، از جمله "Atlantis II Deep" که دارای لجنهای غنی از فلزات است. فعالیت هیدروترمال در کف دریا در امتداد محور شکاف دریای سرخ در عمق حدود ۲۲۰۰ متر اتفاق میافتد. در برخی مناطق، لایهای از شورابه بر روی این فعالیتها قرار دارد که منجر به رسوب فلزات در لجنهای غنی از فلزات میشود. این لجنها دارای غلظتهای بالای نیکل، مس، روی، طلا و نقره هستند. تحقیقات زیادی در دهههای ۱۹۶۰، ۷۰ و ۸۰ انجام شد که شامل معدنکاری آزمایشی توسط کشتی اکتشافی Sedco در سال ۱۹۷۹ میشد. با این حال، تولید تجاری هنوز آغاز نشده است.
هند در زمینه معادن زیردریایی به شدت فعال شده و چندین ابتکار و مجوز در آبهای بینالمللی دارد که از این حرکت حمایت میکنند. ماموریت "Deep Ocean" که در سال ۲۰۲۱ راهاندازی شد، بودجهای حدود ۵۰۰ میلیون دلار دارد و قصد دارد تکنولوژی و روشهای اکتشاف معدنکاری در اعماق دریا را توسعه دهد.
الماسها نخستین بار در سال ۱۹۰۸ در نامیبیا کشف شدند و صنعت معدنکاری الماس در این کشور به طور قابلتوجهی گسترش یافته است. معدنکاری معادن حدود ۲۵ درصد از درآمد نامیبیا را تشکیل میدهد و این کشور حدود ۲ درصد از الماسهای با کیفیت جواهر جهان را تولید میکند. بزرگترین شرکت معدنکاری الماس در نامیبیا "Namdeb" است که یک سرمایهگذاری مشترک ۵۰-۵۰ بین دولت نامیبیا و شرکت "DeBeers" میباشد. نخستین امتیاز استخراج معدنکاری دریایی در سال ۱۹۶۱ اعطا شد، اما معدنکاری الماس در دریا از سال ۱۹۹۰ شروع شد و کشتی "M.V. Louis G. Murray" نخستین محموله ۲۹،۰۰۰ قیراط را به ساحل آورد. شرکت "Debmarine Namibia" بزرگترین شرکت معدنکاری الماس در دریا در نامیبیا است. این شرکت در حال حاضر ۷ کشتی پشتیبانی تولید دارد و سالانه بیش از ۵۰۰،۰۰۰ قیراط تولید میکند.
خلیج بوتنیا، که بین سوئد و فنلاند قرار دارد، چگالی شگفتانگیزی از گرههای پلیمترال در مساحتی حدود ۲۰۰ کیلومتر مربع دارد. وزارت تغییرات اقلیمی و امور تجاری سوئد در جولای ۲۰۲۳ مجوز اکتشاف به شرکت Scandinavian Ocean Minerals (SOM) اعطا کرد، و این شرکت در حال تحقیق و اکتشاف فعالانه این منبع معدنی زیر دریا است.
در میانه سال ۲۰۲۴، بنیاد نیپون از کشف حدود ۲۳۰ میلیون تن خشک از گرههای پلی متال در منطقه اقتصادی اختصاصی ژاپن نزدیک به مینامیتوریشیما خبر داد. ژاپن از معدنکاری در اعماق دریا به شدت حمایت میکند و چندین قرارداد اکتشاف مواد معدنی در دریاهای بینالمللی با JOGMEC و DORD دارد. به همین دلیل، آنها به طور جدی به توسعه این منابع معدنی نگاه میکنند. بنیاد نیپون پیشبینی کرده است که آزمایش دستگاههای برداشت در سال ۲۰۲۵ انجام شود و تولید ممکن است تا سال ۲۰۲۶ آغاز گردد.
چین فعالترین کشور جهان در زمینه دریافت مجوزهای معدنی زیردریا در آبهای بینالمللی است و در حال حاضر پنج مجوز اکتشافی برای سه نوع مختلف مواد معدنی زیر دریا از سه سازمان مختلف دارد. در منطقه اقتصادی اختصاصی (EEZ) خود، چین به طور فعال در حال اکتشاف مواد معدنی زیر دریا است و تعدادی از نمونهبرداریها و آزمایشهای جمعآوری مواد معدنی زیردریایی را انجام داده است.
نروژ تاریخ دریانوردی طولانی و موفقی دارد؛ از وایکینگها در دوران قرون وسطی گرفته تا اکتشاف نفت و گاز در دریا. تخصص فنی و فرهنگ ایمنی آنها در عملیاتهای دریایی بینظیر است و این مهارتها را به معدنکاری در اعماق دریا منتقل کردهاند. مدیریت عملیاتهای دریایی نروژ از سال ۲۰۱۱ اقدام به انجام بررسیها و جمعآوری دادههای زیر دریا کرده است تا به طور بالقوه قسمتهایی از دریای نروژ را برای معدنکاری در اعماق دریا باز کند. فرآیند آغاز این فعالیتها توسط وزارت انرژی نروژ در سال ۲۰۲۰ آغاز شد، ارزیابیها و تحلیلهای اثرات زیستمحیطی در سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ انجام شد و در نهایت دولت در ژانویه ۲۰۲۴ رای مثبت به این فرآیند داد. منطقه اقتصادی اختصاصی نروژ به طور عمده توسط خطوط گسلی با حرکت آهسته کنترل میشود. ذخایر سولفیدهای عظیم در کف دریا و لایههای غنی از کبالت در اطراف این گسلها کشف شده است. اداره امور دریایی نروژ برآورد کرده است که حدود ۳۱۰ میلیون تن مواد معدنی در دریا وجود دارد، که شامل حدود ۳۸ میلیون تن مس و ۳ میلیون تن عناصر نادر خاکی است. اطلاعات بیشتر در مورد این منابع معدنی را میتوان در مرور کلی منابع زیر دریایی در EEZ نروژ پیدا کرد.
کشور جزایر کوک در قاره اقیانوسیه، اقیانوس آرام جنوبی، غرب جزایر پولینزیای فرانسه، شرق تونگا و جنوب غرب ساموآی آمریکا واقع است.
پایتخت جزایر کوک، شهر آواروآ با ۱۰ هزار نفر جمعیت میباشد. جزایر کوک پیشتاز حوزه حقوقی ملی در زمینه معدنکاری در اعماق دریا است، به دلیل ترکیبی از تحقیقات علمی عمیق و درک دقیق، منابع معدنی واقعی و کلاس جهانی که وسیع، متراکم و غنی از کبالت هستند، و همچنین مشارکت برخی از شرکتهای برجسته و بازیگران صنعت معدنکاری در اعماق دریا. منطقه اقتصادی اختصاصی جزایر کوک از دهه ۱۹۷۰ میلادی به طور مستمر در معرض تحقیقات اکتشافی و سفرهای علمی زیردریایی قرار داشته است و این تحقیقات به شناسایی و درک یک منبع بزرگ از گرههای پلیمتال کمک کرده است. این منابع معدنی از نظر وسعت بسیار وسیع هستند، چگالی بالای گرهکها (بیش از ۳۰ کیلوگرم در متر مربع در برخی مناطق) دارند و غنی از کبالت هستند. تاریخچه توسعه جزایر کوک را میتوان در مقالهای درباره ایجاد یک رژیم مجوزهای معدنی زیر دریا در این جزایر مطالعه کرد. در سال ۲۰۲۲، قراردادهای اکتشافی به سه شرکت از جمله CIIC) CSR یک زیرمجموعه از GSR و یک شرکت حفاری بلژیکی به نام DEME و Moana Minerals (وابسته به DRT و جان هالکارد) صادر شد. تولید تجاری در جزایر کوک ممکن است از سال ۲۰۲۸ آغاز شود.
منبع: روزگار معدن