به گزارش می متالز، در پی اعمال سیاستهای جلوگیری از آلودگی هوا در چین، بازار سنگ آهن در چند ماه اخیر، دچار نوسانات زیادی شد. چند ماه پیش، دولت چین تصمیم گرفت که مجوز بهرهبرداری از معادن آلاینده سنگ آهن را لغو کند. این اقدام دولت به تعطیلی حدود یکسوم معادن سنگ آهن این کشور انجامید. چندی پیش نیز راهحلهای محیط زیستی متنوعی برای جلوگیری از آلودگی هوای چین در فصل زمستان ارایه شد که یکی از مهمترین آنها، تعطیلی کورههای القایی بدون جواز و کاهش ظرفیت واحدهای زینترینگ، به نصف بود. همین امر، بر روی قیمت خوراک مختلف کوره بلند، خصوصا گندله که عیار بالاتری دارد، اثر گذاشت و باعث شد که تمایل فولادسازان به استفاده از عیارهای بالا و زینترشده، افزایش یابد. بهدلیل همین تغییر اساسی ایجاد شده در بازار، بررسی آینده این ماده خام فولادسازی ضروری بهنظر میرسد.
در چشمانداز بلندمدت سنگ آهن که اخیرا توسط مؤسسه CRU منتشر شد، تمرکز اصلی روی تفاوتهای امروز صنعت فولاد چین با آینده آن بود. تحلیلهای این مؤسسه، حاکی از این بود که در آینده، حجم تولید فولاد چین، افزایش خواهد داشت و این حجم فولاد افزوده شده، توسط تعداد کمتری کوره بلند با ظرفیت بالاتر تهیه خواهد شد؛ یعنی این کورهها در ظرفیت بالاتری نسبت به امروز، بهکار گرفته خواهند شد. تحلیلگران معتقدند که صنعت فولاد چین، در حال عبور از یک مرحله گذار است؛ گذار از مازاد ظرفیت تولید فولاد که سودآوری کمتری را بههمراه دارد، به سمت صنعتی با سودآوری بیشتر . در نتیجه این گذار، بهدلیل اینکه شرکتها در پی افزایش بهرهوری از ظرفیت نصب شده در کارخانه خود هستند، انتظار میرود که میانگین گنجایش کورههای بلند در چین، تغییر کند. در نمودار 1، این پیشبینی از سهم خوراکهای مختلف کوره بلند در صنعت فولادسازی آورده شده است.
همانطور که در نمودار ملاحظه میشود، در سال 2016، حدود 78 درصد از ظرفیت کورههای بلند معمولی در چین از خوراک زینترشده و حدود 10 درصد آنها از خوراک گندله استفاده میکردند. اما در سال 2030، پیشبینی بر این است که سهم خوراکهای زینترشده و گندله در کورههای بلند فولادسازی، بهترتیب تا 67 و 18 درصد افزایش یابد.
این تغییر در نوع خوراک کورههای بلند از 2 جهت بر افزایش تقاضای گندله سنگ آهن تأثیرگذار است. نخستین وجه آن، امکان تأمین بیشتر گندله از بازار داخل است. با توجه به اینکه گندلهسازی چین، بهطور میانگین در حال استفاده از 45 درصد ظرفیت خود است بنابراین به راحتی امکان افزایش تولید در این بخش وجود دارد. دوم اینکه تحقیقات نشان میدهد که چین، توان افزایش ظرفیت تولید کنسانتره سنگ آهن را ندارد. با اینکه در آینده سهم بیشتری از کنسانتره داخلی، برای تولید گندله صرف خواهد شد، اما حداقل تا سال 2035، اغلب کنسانتره به صورت محصولات زینترشده درخواهد آمد. به همین جهت، واردات چین از گندله برای خوراک کورههای بلند فولادسازی تا سال 2030، نسبت به سال 2016، حدود 60 میلیون تن افزایش خواهد داشت که این رشد قابل توجه در حجم واردات، میتواند خبر خوبی برای کشورها و شرکتهای تولیدکننده گندله باشد.